‘Bu köyün ihtiyacı erzak değil okul!’

İzmir’in Kınık ilçesine bağlı Elmadere köyü, Soma’da gerçekleşen ve tüm Türkiye’yi yasa boğan maden faciasında en yüksek sesle ağıtların yükseldiği köylerden biri. Koli koli yardımların yağdığı köyde paketlerin peşinde olanlar ise sadece çocuklar...
Savaştepe Köyü’nün nüfusu 484. Köyde yaşayanların 228’i eğitim çağındaki çocuk ve gençler. Köyde bulunan tek okul ise 1967’den bu yana köyün girişinde bulunan tek binalı Elmadere Köyü İlkokulu. Okulun en yüksek kapasitesi 60 öğrenci. Tek dersliği olan bu okulda geçtiğimiz yıl müdür, müdür yardımcısı ve öğretmenler odası bir araya getirilerek ikinci bir derslik açılmış.

60 öğrenciye 3 öğretmen
Ancak bölgede yaşanan ekonomik sorunlara karşı köye gelen yardımlara o derslik de feda edilerek depoya dönüştürülmüş. Mevcut durumda 1-2-3 ve 4. sınıflar tek bir derslikte eğitim alıyor. Tek derslikte 3 öğretmen 60 öğrenciye ders anlatıyor. Köydeki okul çağında olan diğer 168 çocuğun bir kısmı taşımalı eğitimle ilçede eğitim hayatını sürdürürken, bir kısmı ise eğitim hayatına devam edemiyor. Facia sonrası babasını kaybeden 24 çocuğun da eğitim aldığı bu okulda dersler sabah 09.30’da başlayıp öğlen 15.00’da bitiyor. Bu okula giden birçok çocuğun eğitim hayatı 4 yılın ardından sona eriyor. Köyden her sabah saat 07.00’da 3 servis ilçeye öğrenci taşıyor.

‘Eğitim lazım’
Köy muhtarı Durmuş Yıldırım, kapasitesi 30 olan servislerin tıka basa dolu halde okula öğrenci taşıdığını ancak buna rağmen çok sayıda çocuğun eğitim hayatına devam edemediğini söylüyor. Yıldırım, “Çocukların kaçı ilkokula, kaçı liseye gidiyor bilemem ama bildiğim bu köyün eğitime ihtiyacı olduğu. Bu köye erzakmış, kıyafetmiş, kitapmış geliyor. Hatta o kadar fazla ki dersliği depo yaptık. Acil durumlarda bu dersliği zaten hep kullanırız. Ancak kimse farkında değil bu köyün asıl ihtiyacı kıyafet, yiyecek değil. Bu köyün eğitime, bu eğitimin yapılacağı okula ihtiyacı var” diyor.

‘Domates toplar tütün ekerim’

Eğitimine taşımalı olarak Kınık Şehit Cafer Ortaokulu’nda devam eden 14 yaşındaki Berkay Yıldırım, “Zaten haftada 1-2 gün okula gidiyorum. Tarlada çalışmak geçici iş. Yaşım 18 olunca madene geçerim” diyerek bölgeye hakim tabloyu anlatıyor. Babasını madende kaybeden 13 yaşındaki Pınar Kılınç ile 11 yaşındaki Pınar Güven de taşımalı eğitime devam edebilen ‘şanslı’ kız öğrencilerden. Ancak onlar da seneye ne olacağını bilmiyor. Kılınç’ın annesi Elif Kılınç, “5. sınıfa kadar okuyabildim. O zamanlar taşımalı eğitim yoktu. Şimdi var ama yine de çok bir şey fark etmiyor” diye konuşuyor. Çocuklardan Pınar Güven de, okula çok sık gitmediğini belirterek, “Hocalarım devamsızlıkla ilgili bir şey demiyor. Bunu ailem de bilir. Onun için ben çoğunlukla tarlada domates toplar, tütün ekerim” diyor.

Erkekler madene kızlar tarlaya

Taşımalı eğitime devam etmeyen çocuklardan erkekler ise 18 yaşına kadar tarlada, 18’inden sonra madende çalışmayı planlıyor. Kız çocukları ise bir süre tarlada çalışıp babalarının ‘haydi’ dediği anda tarlaya arkasını dönüp evlenmeyi beklediklerini söylüyor. n Fotoğraflar: Dağhan Kozanoğlu