"Çok acılı olur mu böyle ölümler?"

“Bir hafta önce bu dakikalarda kardeşimle konuşuyorduk. ‘Durağa yürüyorum abla, yirmi dakikaya evde olurum.’ diyordu. 5 dakika sonra patlamayı öğrendim. Gecenin bir yarısı Çankaya Emniyet’e gittik. ‘Kardeşim yok, kayıp ihbarı yapmak istiyoruz’ dedim. Yüzümüze bile bakmadı, maç izlemeye devam etti.

Sonrası Adli Tıp. İnsan çok bencil. Her okunan isimde kardeşimin adı yok diye kendimi teselli ettim, anneler feryat figan ağlarken. Sonra Kerimimin adı okundu. Sonrası flu. Arada yüzler hatırlıyorum. Babamın hıçkırıkları ise hiç çıkmıyor aklımdan. O tabutu görünce ayıldım, gerçekti. Üzerine toprak atıyolar... Otopsi sonucu olmayan bir ölüm kağıdı vermişler. Kardeşimin vertigosu vardı. Yüksek seslere duyarlıydı. Beyin kanaması ya da kalp krizi diyorlar. Çok acılı olur mu böyle ölümler?”