‘Yazmak zehri atmaktır’

Daha önceki eserlerinde şiirle birlikte kısa deneme ve öykü gibi türlerde kalem oynatan Uslu yazın macerasını “Metinsel bir otostop benimki” sözleriyle anlatıyor. Şiir, düzyazı, öykü ve denemenin yolculuğunun bir parçası olduğunu anlatan yazar bu kulvarları başlangıç, durak ve ulaşılacak bir son olarak görmediğinin de altını çiziyor. Okuyucuya en fazla temas eden türü belirlemesi istenince ise Uslu “Yazdıklarımı türler aşımı olarak tanımlayanlar var; belki de doğru ifade bu. Tanımlara, sınırlara, yazdıklarıma bir üniforma giydirmeye gerek yok. Vermek istediğim duyguyu bana en yakın sözcüklerle, en kısa ve kalıcı şekilde bir küfür gibi çıkarıyorum” diyor.
Uslu, şiirin kıymetinin eskisi kadar bilinmediği yönündeki iddialara ise önemsiz buluyor: “Yazınsal ürünler zamana karşı en dirençli olanlar. Tek marazları şimdiye dayanamamaları. Yazarlar, şairler, müzisyenler gelecek için üretirler. Bugün anlaşılmak pek çoğunun derdi değil bana kalırsa. Yazmanın yazardaki karşılığı dünyanın ona vereceklerinden, suni beklentilerden fazla içindeki zehri atmaktır. Rahatlamak, derin bir nefes almak için yazarız. Bu yüzden iyi ya da kötü eleştiri, ödül ya da baskı sayıları işin dedikodusu. Elbette bunu paylaşmak için pazarın gerektirdiği bazı numaraları yapmak, bu tuhaf girdapta biraz savrulmak gerekiyor.”
“Toplumumuzda uzun zamandır fırtına ve vahşi dalgalardan başkası yok” diyen yazar tüm bu bulanıklığa rağmen umudun hâlâ var olduğuna inanıyor. Bunun için önerisi de yeri gelince ağız dolusu gülmek: “Enseyi karartmadan ayakta kalmayı öğreniyoruz. Yaşamak, hayatta kalıp ara sıra da olsa ağız dolusu gülebilmek önemli. Çok önemli!”