Yalnızlığı tercih eden insanlar çok daha yaratıcı
Yalnızlık denildiğinde akla gelen şey iletişimi koparıp kimseyle görüşmemek. Halbuki eksik bir tanım. Bu cümle en fazla asosyalliğin tanımına uygun. Yalnızlık paylaşılmıyor, yalnızlık aslında tercih ediliyor. Ve yalnızlığı tercih eden insanlar çok daha yaratıcı oluyor-muş...
ABD'deki SUNY Buffalo Üniversitesi araştırmacıları, 295 kişi üzerinde incelemelerde bulundu ve bu araştırmaya katılan kişilere 'yalnızlığı arama sebepleri' soruldu.
Bunun üzerine depresif belirtilerden yaratıcılığa, anksiyeteden yaklaşım tavırlarına kadar kişileri davranışları değerlendirildi.
Araştırma sonuçlarında çekingenlik ile yaratıcılık arasında olumlu bir bağlantı olduğu anlaşıldı.
Araştırmanın sonuçlarını yorumlayan Julie Bowker adlı uzman, "Yaratıcı olan zeki insanlar daha az insana ihtiyaç duyuyor" dedi.
Yani 'yalnızım dostlarım, yalnızım, yalnız, yalnızsın, yalnızsınız, yalnızlar' diye oturup ağlamanın sızlamanın hiçbir faydası yok artık.
Yalnızlık bir zeka göstergesi.
Bireyselliğine önem veren insan zekidir.
Bencillikten ziyade benmerkezcil olduğu için de daha az arkadaşa ihtiyaç duyar.
Kendine bakar, kendine yönelir, yarışı kendiyledir.
Dışardan kibirli ya da mesafeli olarak algılansa bile onun derdi kendiyledir.
Kendini düşünen ve kısıtlı iletişime geçen insanları ötekileştirmemek gerekiyor.
Onların yaratıcılıklarına, sanatlarına saygı duyun.
Anlaşılma derdinde değiller, kendi başlarınalar.
Bu zaten saygı duyulmaları için önemli bir sebep.
