Futbolda bir adam bu kadar mı önemli? Evet. Hele hele o adam oyunun tam merkezindekiyse. “Takım” olmanın gereği olarak sadece bir mevkide dahi yetersiz kalsanız tüm takım bunun ceremesini çeker. Fenerbahçe’nin orta sahasındaki hücumcu oyuncu eksikliği artık dillere pelesenk. Alper’in yokluğunda Advokaat (ki Advokaat meselesine birazdan geleceğim) orta sahayı, daha önce defalarca başarısız olan o muhteşem üçlüye teslim etti ve yine kaybetti. Sanırım bu, her seferinde aynı şeyi yapıp farklı sonuçlar beklemek ve Aynştayn’a göre bunun tanımı belli.
Fenerbahçe’nin teknik analizi hep aynı. Atak planı yok, plan olsa da onu uygulayacak oyuncu yok. Kısırlık hat safhada ve rakip kaleye şut dahi çekilemiyor. Kısacası toplu bir çaresizlik söz konusu. Böyle zamanlarda birinin bir kıvılcım yakmasına ihtiyaç duyulur ve bu kişi genellikle takımın teknik direktörüdür fakat Advokaat bu noktadan çok uzak.
Advokaat
Advokaat, dağınık ve eksik Fenerbahçe’yi bir ara iyi toparladı fakat son dönemlerde garip işler yapıyor. Aylardır oynamamış hatta “ben olduğun sürece bir daha forma giyemez” denilerek kadro dışı bırakmış oyuncuların bir anda ilk on bire girmesi, tüm kabahat takımın santraforundaymış gibi Sov-Fernandao değişikliği yapılması, eldeki kadroda tek çare olabilecek Salih’in oyuna girmesi için son on dakikanın beklenmesi vs.
İnsanın yaşı o mertebelere ulaşınca öncelikleri elbette değişebilir ve bu nedenle Advokaat’tan büyük işler beklemek Polyannacılık olur fakat eğer bu şekilde kolay pes edecekse neden bu göreve soyundu?
Advokaat’ın maç sonu açıklamaları yenilir yutulur cinsten değil. Her şeyden önce bir teknik adam “benden daha iyisini bulurlarsa bırakmaya hazırım” diyorsa o zaten görevi kafasında bırakmış demektir ve yönetimin bunun gereğini yaparak teknik adam değişikliğine gitmelidir. Sezon ortasında, hele hele bu haftalarda teknik adam değişiklikleri kimseye fayda sağlamaz ama bu sefer çok istisnai bir durum söz konusu çünkü sarı lacivertlilerde takım, teknik adam ve yönetim arasındaki bağlar kopmuş.
Aziz Yıldırım
Büyük resimleri görmeye bayılırız ya işte Fenerbahçe’nin yıllardır bir türlü başarıya ulaşamayan görüntüsüne bakıldığında kabahatin büyüğünün kimde olduğu belli oluyor.
Bir takım, bir sezonda başarılı olamadığı diye hemen “yönetim istifa” denmez fakat neredeyse 20 yıldır yapılan her şey artısı ve eksisiyle üst üste konulduğunda Fenerbahçe taraftarının bu çağrısının, şimdi detayına girmeyeceğim ama önceleri çok dile getirdiğim, gayet geçerli nedenleri var. Nitekim Aziz Yıldırım’ın Fenerbahçe’ye olan sağlıksız sevgisinin kulübe faydadan çok zarar vermesi yıllar önce başladı ve bugün de devam ediyor. Yıldırım, Yargıtay süreci tamamlandıktan sonra görevi bırakacağını söylemişti ve bu süreç çok yakında tamamlanacak ama Yıldırım’ın bu sözünü tutacağından emin değilim. Muhtemelen bir dahaki kongreye (2018 Mayıs’ı) kadar görevde kaldığı gibi o kongrede de tekrar aday olabilir.
Durum bu olunca da akıllara gelen soru şu oluyor: “neyin mücadelesini veriyorsun?”. Aziz Yıldırım hiç merak etmemeli, Fenerbahçe onun düşündüğü gibi, bıraktığında dağılacak kadar küçük bir camia değil.
can.nizamoglu@gmail.com
