Acılarla geçen umuda yolculuk

Tüm yıl boyunca mültecilerin zorlu yolculuğunu tüm dünya takip etti. Her ne kadar çok az sayıda yüzümüzü güldüren mutlu sonla biten hikâyeler olsa da bu zorlu yolculuk birçok acıya da gebeydi. ‘Mülteci’ kelimesinin ve tüm bu istatistiklerin ardına gizlenen milyonlarca hikâye vardı.

Suriye’de iç savaş başlamadan önce henüz 2012’nin başlarında 3 sene sonra evlerinden, yurtlarından, sevdiklerinden yanlarına tek bir hatıra bile alamadan canlarını kurtarmak pahasına yollara düşecekleri akıllarına bile gelmeyen milyonlarca insanın adım adım yolculuğu şöyleydi:

ŞUBAT: Mülteciler, Türkiye ve Lübnan başta olmak üzere bulundukları komşu ülkelerde soğukla mücadele ediyordu. Onlardan biri de Halep’teki evleri yıkılınca Türkiye’ye gelen Orhan Salih ve ailesiydi. Fatih’in Küçükpazar semtinde yaşayan tek bir ısıtıcının dahi olmadığı evde hem soğukla hem de geçim sıkıntısı ile mücadele eden Salih’in 6 yaşındaki oğlu Ali ise neden kaynaklandığını bilmedikleri bir hastalıkla mücadele ediyordu. Suriye’de bir mağazası olduğunu söyleyen Salih, Türkiye’de iş bulamadıkları için dilenmek zorunda kaldıklarını anlatmıştı.

NİSAN: Havaların düzelmesiyle yıllardır mülteciler tarafından kullanılan rotalardan biri olan Libya-Akdeniz arasında yola düştüler. Akdeniz’de Libya açıklarında, İtalya’nın Lampedusa Adası’na 180 kilometre mesafede bir mülteci teknesi battı. Teknedeki 700 kişiden 650’si hayatını kaybetti.

HAZİRAN: Türkiye’deki Suriyeliler daha iyi bir yaşam umuduyla; tüm dünyanın gözünü çevireceği yeni bir rotayı devreye soktu. Ege Denizi yoluyla Yunan Adaları... Yolun devamında ana rotaları belliydi: Almanya. Fakat nasıl gideceklerine dair soru işaretleri vardı. Mültecilerin izlediği güzergâhlardan biri de Bodrum’da insan kaçakçılarından aldıkları teknelerle Kos Adası’na geçmekti. Biz de Kos Adası’na ulaşanlarla yolculuklarını ve ileriye yönelik planlarını konuştuk. Hepsi ağız birliği etmişcesine, “Haklarımızın olduğu, daha insanca bir hayat yaşamak istiyoruz” diyorlardı.

AĞUSTOS: Ağustos ayına geldiğimizde Ege Denizi’ndeki ‘trafik’ gittikçe artmaya başlamıştı. Yaz başında Yunanistan’a varanlar ise şimdi Yunanistan-Makedonya sınırından izdiham nedeniyle binmenin neredeyse imkansız olduğu trenlerle Sırbistan’a doğru yol almaya başlamışlardı. Kobanili matematik öğretmeni Hindri Şerif, Şam’da mühendislik yapan Muhammed, Afganistanlı genç Keji, Afganistan’da öğrenci olan Ebu Bekir... Dünyanın dört bir yanında birbirinden habersiz yaşayan tüm bu insanların yolu “daha insanca bir yaşam” hayaliyle Makedonya’nın Yunanistan sınırındaki Gevgeli’de kesişti. Biz de onlarla birlikte bu tren yolculuğunu gerçekleştirdik.