Hazırlık maçlarının amacı, takımların fizik ve taktiksel olarak hazır olup olmadıklarını ölçmektir. “Kazanmak önemli değil” ifadesine de katılırım. Ancak, Göztepe gibi yeni kurulan takımların uyum sorunu olduğu bir gerçektir. Diğer bir gerçek ise, 10 gün sonra liglerin başlayacak olmasıdır. Göztepe’nin 3-1 yenildiği Altınordu karşısında gördüğüm eksiklikleri şöyle sıralayabilirim.
l Takımın en kötü bölgesi savunmasıydı. Savunmaya gelmek ile savunma yapmak arasındaki farkı bilmek gerekir. Savunma bilgisi ve fiziksel özellikler gerektirir. Sabri, Peybernes, Hakan Çinemre ve Tanju’dan kurulu geri dörtlü, beraber hareket edemedi. Yerleşim ve rakibi karşılamada hataları çoktu.
l Göztepe’de, sezon başı yorgunluğu diyebiliriz ancak oyuncuların mücadele edecek gücü yoktu. Altınordulu oyuncular, elini kolunu sallayarak Göztepe orta alanını geçti. A. Castro, Scarione, Gouffran ve Rotman’dan kurulu orta alandaki oyuncuların ofansif özellikli olması ve Rotman dışında defansa yardıma gelen oyuncunun olmaması, orta alanın çöküşünü hazırladı. (Bu orta alanı gördükten sonra, geçen sezonun son 8 maçının yıldızı Segbefia’nın takımda kalması konusunun tekrar değerlendirilmesi şarttır.)
l Hücumda Jahovic ile Ghilas etkisizdi. Oyun anlayışlarında önde baskı yoktu. Orta alandan destek gelmedi, bekler hücuma çıkamadı. Altınordu’nun tandemi ile orta alanı arasında sıkışıp kaldılar. Halil, oyuna girdikten sonra biraz hareket getirdi. Ancak o da yetmedi.
l Bu maçta da görüldü ki, efor sarf etmeden maçı kazanmak mümkün değildir. Göztepe’nin bu kadar ucuz goller yemesi de kabul edilemez.
Lig başlayana kadar gerekli tedbirlerin alınacağına inanarak halk tabiriyle enseyi karartmaya gerek yok. Kendisine inandığım ve güvendiğim Tamer Hoca da bu maçtan sonra doğru kadro mühendisliği yapmanın gereğini umarım anlamıştır.
