Doğrusunu söylemek gerekirse hiç de şikayetçi değilim... İngiltere ile futbol maceramız 1984’de 8 gollü kıyamet bir yenilgiyle başlamıştı...
Hakan Çalhanoğlu’nun doğumuna 10 yıl vardı daha... 32 yıl geçti aradan. Sekizleri 5’leri, 4’leri yedik, 0-0’ın ötesinde bir ışık göremedik.
O nedenle dünkü maç belki de oynadığımız en aydınlık maç oldu. İngiltere’nin hazırlık maçlarına Türkiye ile başlaması çok da keyifli olmadı ev sahibi açısından. Bizim açımızdan, hiç değilse kuşaktan kuşağa devrettiğimiz golsüzlük geninin ortadan kaldırılması gibi tarihi bir dönüşüme kapıyı açtı. Yıllar süren gol hasreti Hakan Çalhanoğlu ile bitti.
İngiliz futbolseverler, her zaman olduğu gibi farklı bir galibiyet, bir tür gol show beklentisiyle tribünlerdeydi. Çok sıkıntılı anlar yaşadılar. Yüreklerinin ağızlarına geldiği pozisyonlara tanık oldular.
Yine de bu oyunu 2-1 kazandılar ama onların çok da mutlu olduğunu sanmıyorum.
Bize dönersek... Evet, biz paslaşmayı, topa sahibi olma yüzdemizi, oyun içinde yardımlaşmayı ve pozisyon zenginliğimizi geliştirdik. Bunlar hem Super Lig’in, hem Milli Takımımız’ın olumlu yanları... Ancak dün gördüğüm kadarıyla ikili mücadeleyi unutmaya başlamışız... Özellikle orta alanda Selçuk ve Ozan presten uzak bir anlayışla mücadele ettiler. İngilizler baskısız ortamda topu çok çabuk ileri uca taşıdılar. Gol pozisyonlarına girdiler. Kalabalık savunma ile orada maçı tutmaya çalıştık. Erken yenen gole rağmen Milli Takım oyun disiplininden uzaklaşmadı, panik yapmadı.. Hücuma dönük oyunda Gökhan ve Caner’in de katkısıyla daha zengin ve kişilikli bir oyun sergiledi çocuklar. Oğuzhan’la başlayıp Volkan’ın asistiyle biten pozisyondaki Çalhanoğlu golü bizim için tarihe atılmış bir çentikti. Bravo Hakan... Yaşından (22) büyük bir iş başardın, 32 yıllık hasreti noktaladın.
Bir hazırlık maçı olarak sonucun tek üzücü yanı, 13 maçlık yenilmezlik serisinin bozulmasıdır. Yeni serilere bakmak gerekir. Bu maçta gördük ki Mehmet Topal ve Hakan Balta gibi “dönüştürülmüş” stoperler çare olmuyor. Gökhan ve Caner’in ofansif kişiliklerine itiraz etmeden savunma gibi asıl sorumluluklarını hatırlamada yarar var. Cenk Tosun, gayretli ama şanssızdı.
Deniz Aytekin’in “Türk asıllı Alman” kimliği bize karşı bir uzaklık ve serinlik hissettirdi. Tarafsız görünme adına faullerde, kartlarda ev sahibine yakın düdük çaldı. Kane’in attığı gol de açık ofsayttı.
Milli Takım’dan hiçbir şikayetim yok. Gol attığımız, pozisyonlara girdiğimiz için memnunum. Skor tabelasına gelince : Bu skoru tanımıyorum!
