Sia'dan Yeni Hikayeler

Popüler müzik çizgisinde yalnızca yayımladığı albümlerle değil, farklı müzisyenlerle giriştiği projelerle de adını sıkça duyuran bir isim Sia. 1990’lı yıllarda, ülkesi Avustralya’nın yerel bir caz grubuyla müzik kariyerine dair ilk adımı atmıştı. 2014’ü ise Birleşik Devletler’de onu ilk kez liste başına taşıyan yeni çalışması “1000 Forms of Fear”daki şarkılarla karşılıyor.

Son 4 yıldır diskografide bir ara döneme gitmişti Sia. 2010 tarihli beş no'lu uzunçalar “We Are Born”dan bu yana geçen uzun bir süre bu. Kendi evinde, yeraltı plak şirketinden yayımladığı debut albüm “OnlySee” ile İngiltere günlerinin ardından Columbia Records etiketiyle çıkmış ve ona BBC Radio 1'ın kapılarını açmış ikinci albümü “Healing Is Difficult” arasında geçen beş yılı bir kenara bırakırsak, Sia’nın en büyük boşluk dönemini bitiriyor “1000 Forms of Fear”.

Ayrıca belirtelim, son dört yıl tümden geri planda geçmedi Sia için. Bu süre zarfında birçok albümde, tek şarkılık projelerde ve soundtrack kayıtlarında yer aldı. Son birkaç yıldaki Kylie Minogue, David Guetta, Britney Spears, Beyonce ve Maroon 5 gibi isimlerin şarkı sözlerinde ya da vokal paylaşımlarında Avustralyalı müzisyenle karşılaşmak mümkün örneğin. Demem o ki, “We Are Born” sonrası Sia için pek de sessizlikte geçmedi. Modern pop aksanı kabullerine yakın formüle edilerek stüdyodan geçmiş sektörel ortaklaşmalarla hep ulaşılabilir yerdeydi O. Bu yılın temmuz ayında piyasaya sürülen "1000 Forms of Fear" ise Sia'ya ait yeni bir hikâyeyi başlatıyor.

Dört farklı yapımcıyla çalışmış “1000 Forms of Fear” için Sia. Del Rey’in “Born To Die” yükselişinin geri plan isimlerinden olan Chris Braide bunlardan biri. Diğer üç prodüktör de Braide kadar “1000 Forms of Fear” için önem arz ediyor. Örneğin daha önce Ellie Goulding, Beyonce, Foster The People albümlerinde adı geçen Greg Kurstin. Kurstin, Sia’nın bu son albümündeki en fazla mesai harcayan prodüktör olmanın yanında Cellophane, Fair Game ve Free the Animal şarkılarındaki söz katkılarıyla öne çıkan bir isim. Elektronik dans müziğinin esas adamlarından Diblo ve Kylie Minogue’un son uzunçaları “Kiss Me Once”ta da yer alan Jesse Shatkin ise “1000 Forms of Fear”daki diğer yapımcı koltuklarının sahipleri.

Henüz ortada yayımlanmış bir albüm yokken duyurulan ilk teklik Chandelier her şeyin özeti gibiydi esasen. Yüksek tempoda sert bir şarkı bu. Video klibiyle “En İyi Kareografi” dalında MTV ödülüne ulaşan Chandelier hem albümün durduğu müzikal aralığı vurguluyor, hem de onu ilk sıradan tanıtıyor. En nihayetinde diğer şarkılardan bağımsız bir hit olmayı başardı Chandelier ve Sia adına daha albüme birkaç ay varken geri dönüş beklentisini büyük ölçüde karşıladı.

İkinci sıradan duyduğumuz Big Girls Cry’dan hemen ardındaki Burn the Pages’e, The Weekend’in ses verdiği sekiz numaralı şarkı Elastic Heart’tan perdeyi kapatan Dressed in Black’e kadar soul / funk güzergahındaki vokal ve onu hep bir adım geriden, bazen de aynı kanaldan takip eden enstrüman geçişlerine sahip şarkılar albümün ön cephesini oluşturuyor. R&B’ye dönük yükselişleri sıklıkla hissediyoruz. Ayrıca bu şarkılardaki Sia bize çok sayıda siyaha ait izdüşümleri de sunuyor.

RCA Records'tan “1000 Forms of Fear” Sia külliyatındaki en pop kayıt. Albümün hangi sayfasını aralarsanız aralayın karşılaşacağınız temelleri güçlü, tüm sonradan dokunuşlara rağmen samimi kalmayı başarmış bir tavır oluyor. Kötü değil. Hatta son dönemden iyi bir pop albümü “1000 Forms of Fear”.

Albümde Yer Alan Şarkılar

1. Chandelier
2. Big Girls Cry
3. Burn the Pages
4. Eye of the Needle
5. Hostage
6. Straight fo the Knife
7. Fair Game
8. Elastic Heart
9. Free the Animal
10. Fire Meet Gasoline
11. Cellophane
12. Dressed in Black

Twitter / @BekirzgrAybar
bekirozguraybar@gmail.com