En sevdiğim romantik komedilerin yazarı, kimi zaman yönetmeni Nora Ephron’un ölümü vesilesiyle, 2010’da çıkan otobiyografik kitabına tekrar göz attım. Ephron, öldükten sonra özleyeceklerinin ve hiç özlemeyeceklerinin listesini vermiş
Nora Ephron’un ölümüne bencil sebeplerle üzüldüm. Çok sevdiğim romantik filmlerin yazarı, kimisinin yönetmeniydi. Ve ben uzun zamandır onun yazdıkları kadar hoş romantik filmlere rastlamıyordum. Baktım, Meryl Streep’le Jack Nicholson’ın oynadığı ‘Heartburn’ün de hikayesi ve senaryosu onunmuş meğer. Ama daha önemlisi, Meg Ryan’ı romantik komediler kraliçesi yapan tüm filmler; artık klasikleşen ‘Harry Sally’yle Tanışınca’dan ‘Mesajınız Var’a, hep Nora Ephron imzası taşıyor. Romantik komedi de öyle bir türdür ki, dünyanın en sıkıcı işine dönüşmesi an meselesidir. Sürekli Amerika’yı keşfedemeyeceğinize göre, seyirciyi inandırmanız çok zordur... Nora Ephron bir şekilde başarıyordu...
Sonra baktım, 2010’da çıkan ‘I Remember Nothing’ adlı otobiyografik kitabında, muhtemelen hastalığının da farkında olarak, iki liste yapmış: ‘Neleri Özleyeceğim?/Neleri Özlemeyeceğim?’ başlıklı.
Ben hiç sevmiyorum, ‘Ölmeden önce yapmanız gereken 10-100-1000 bıdı bıdı’ başlıklı yazıları. İnsana gereksiz bir panik duygusu veriyor. Ama tabii gerçek bir durumda yapılmış böyle bu liste ilgimi çekti. Nora Ephron’un özleyeceklerinden bazıları şunlar: “Çocuklarım, Nick (Üçüncü kocası, senarist Nicholas Pileggi), ilkbahar, sonbahar, waffles, bacon, parkta bir yürüyüş, parkta bir yürüyüş fikri, parkta Shakespeare, yatakta okumak, havai fişekler, kahkahalar, tereyağı, evde başbaşa akşam yemeği, arkadaşlarla yemek, arkadaşlarla hiçbirimizin yaşamadığı şehirlerde yemekler, Paris, gelecek yıl İstanbul, yılbaşı ağacı, Şükran Günü yemeği, banyo yapmak...”
Bunlar da özlemeyeceklerinden: “Kuru cilt, dün gece gittiğimiz gibi kötü akşam yemekleri, eposta (En ünlü filmi ‘You’ve Got Mail’ olan biri için ilginç değil mi?), genel olarak teknoloji, saçımı yıkamak, cenazeler, hastalık, Amerikalıların yüzde 32’sinin hıristiyan olduğunu söyleyen anketler, mamografi, kuru çiçekler, sinemada kadın konulu paneller, her akşam makyaj silmek.”
Borges gibi yapmamak için...
Nora Ephron tam kendisine göre, matrak bir liste yapmış. Eminim herkesin kendisine göre uzayıp gidecek iki listesi vardır ve yaşadıkça her gün bunlara yeni maddeler eklemek mümkündür. Ben mesela, okur okumaz düşünmeye başladım kendiminkileri. Gördüm ki yaşamım -pek çoğumuz gibi- ‘özlemeyeceklerimi’ yapıp ‘özleyeceklerim’i düşlemekle geçiyor. Şimdi zamanımın ne kadarını ‘özlemeyeceklerimden’ ‘özleyeceklerime’ kaydırabilirim, onu hesaplamaktayım ve az sonra bu masanın başından kalkıp dünyada eşi benzeri olmayan Boğaz’a ineceğim mesela.
Size de 2012’nin bu son 29 Haziran’ında; -başka yok biliyorsunuz, her günden bir tane var- önce sizi keyiflendirecek bir Nora Ephron filmi izlemenizi, sonra da bir gün neyi özleyecekseniz onu yapmaya koşmanızı öneriyorum. Günün birinde oturup Borges gibi, “Yaşama bir daha başlayacak olsam...” diye yazmamak için...
Eyvallah yediveren hayata
Yeni Türkü’nün bunca yıl sonra çıkan yeni albümü bir tek bende mi bu derece heyecan yarattı, bilmiyorum. Dinlemekte biraz geç kaldım, siz aynısını yapmayın diye söylüyorum, hele hele eski ‘Yeni Türkü’cülerdenseniz aradığınız kan ‘Şimdi ve Sonra’ albümünde. Artık Yeni Türkü Derya Köroğlu, Furkan Bilgi, Serdar Barçın ve Erkin Hadimoğlu’ndan oluşuyor ama bu albümde eski dostların izlerini; Meral Özbek’in, Cengiz Onural’ın isimlerini görmek ayrıca mutlu etti beni. Daha ilk şarkıdan; sözleri Turgay Fişekçi’yle Funda Çetin’e ait ‘Eyvallah’tan başlayıp son şarkıya kadar; muhtaç olduğumuz umudu taşıyan 10 şarkı var albümde. Daha önce Gülay’dan dinlediğimiz Cengiz Onural’ın söz yazdığı Manolis Pasolis bestesi ‘Sevda mıdır Yoksa?’yla tekrar karşılaşmak çok hoş. Ayrıca Gülay bir Yılmaz Erdoğan şiirinden Derya Köroğlu’nun bestelediği, albümün isim şarkısı ‘Şimdi ve Sonra’da da vokal yapıyor. Böyle özel buluşmalar, daha da bir dolu sürpriz var. Bence onu bunu bırakın, bu yazın albümü ‘Şimdi ve Sonra’ olsun.
