İNDiM HAVUZ BAŞINA

Bu satırları İzmirlilerin yüz karası olarak yazıyorum. Hayatta en büyük korkularımdan birisi boğulmak. Sudan ölesiye korkuyorum ki küveti bile doldurup girmem. Çocukken kardeşimle gittiğimiz yüzme kurslarının kafeteryasında senelerce hamburger yedim, ayağımı bile sokmadım o suya. O yüzden kardeşimin fiziği sülün gibi benim ise somon kıvamında

Malum yaz geldi, şehir içi hafta sonu etkinliklerinin arasına havuza girmek adlı gereksiz bir faaliyet girdi. Her seferinde erteledim, işim var gücüm var diyerek insanları ektim. Yalnız bu son sefer beni iyice gaza getirdiler. “Ayyy PuCCa yaptığın spor acayip işe yaramış, popon var ya Beyonce gibi. Kız zaten havuz yükseliyor, sen boyunun olduğu yerde durursun” diyince kızlar, giydim bikinimi. Şimdi evde boy aynası olmadığı için kendime ancak asansörden bakıyorum. Orada da baktığımda gayet zayıf gösteriyor. Ona da güvenerek belki havuzda yakışıklı çocuklar bulurum umuduna kapıldım. Kalktık gittik, bir ton insan cıp cıp cıp bir avuç suyun içinde nasıl debeleniyor, nasıl çırpınıyor. Milletin ölü derileri, saçları o masmavi suda yüzüyor. İnsanlar pipişlerin şap şap değdiği suları yutup duruyorlar, bir de buna utanmadan eğlence diyorlar. Hemen açtım radarları yakışıklı çocuk var mı yok mu kesmeye başladım. Madem o suyun içine gireceğim bari iyi bir nedeni olsun. Hooop sağda bir tane. Yaş 28-30 arası, büyük ihtimal bilgisayarla ilgili bir mesleği var, esmer, baklava dilimli, Venüs gamzeli, güzel gülüşlü bir adam. 2-3 cıvırı daha yakaladım, sonra soyunma odasına doğru yol aldım.

Popom ve ben
Bikinimi giyiniyordum ki boy aynasından popomu gördüm. İşte ben o sırada öldüm. Allah’ın neden popoyu arkamıza yaptığını da anladım! İyi ki arkamdaymış her gün o garip şeye bakmaya nasıl dayanırdı yüreciğim. Üstelik kızların “Ayy tığ gibiseean” naraları da düpedüz yalanmış. Hala arap sabunundan yapılmış Rönesans devri heykelleri gibiyim. Sardım kendimi havluya, küfrede küfrede çıktım meydana. Az önce kendime sonsuz güvenimle radar açtığım için de utandım. “Lan o popişine mi güveniyorsun da, yok onun kaşı bunun gözü diye bir de ayrım yapıyorsun” dedim. Havluyla beraber havuzun dibine kadar geldim. Kimsecikler görmesin diye luk diye hızlı hızlı girdim suya. Arkadaşlar da girdi, önce bir benimle iki oyun oynadılar sonra biz ilerleyelim diyerek uzaklaştılar yanımdan. Yalnız başına da yüzemeyen bir gariban için havuzda hiçbir şey yapılmıyor ki. Öyle suyun içinde malakça durup erkeklerin dötüne başına bakıyorum, zayıf kızlara küfrediyorum.

Acı gerçekle yüzleştim
Ben öyle kendimden geçerken, bir baktım herkes bana bakıyor. İlik gibi erkekler falan bildiğin kesiyorlar. Dedim acaba o boy aynası mı kötü gösteriyordu. Baksana hiç bu kadar bakışı aynı anda üzerimde hissetmemiştim. Bir kendine güven geldi bana. O gazla kendimi daha da göstermek için çıktım havuzdan. Böyle bacaklarımı sadece sokup oturdum kenarına. Allaaahhhh beni bir görmen lazım orada, afram tafram saçlarımı attırıyorum, gözler bayık bayık. Seksi seksi figürler bacaklarımla suyu fırlatmacalar. Adeta Serpil Çakmak’lıyım. Ben öyle kendimden geçerken bir baktım, o ilk başta gözüme kestirdiğim esmer çocuk bana doğru gülümseyerek geliyor. Elim ayağım girdi birbirine, şuradan atlayıp yüzüyor gibi mi yapsam acaba, arkadaşlara bağırsam mı? Yalnız kereste gibi gelmiş demesin. Ayy ne yapsam diye telaşlanırken yanıma yaklaştı. Hemen kendime telkin verdim, “Tanışmak isterse ‘hayır’ de ama sonra iş atmaya devam et, muhakkak ikinci kez gelecektir. Seni direk yollu sanmasın, gerçi ilik gibi boş ver yollu sansın. İlk kez böyle yaptım dersin eve makarna yemeye davet et!” Geldi yanıma, eğdi o bebek yüzünü bana, aramızda bir karış mesafe var, gülümsedi dudaklarını kulağıma doğru getirdi; “Göğsün açılmış” dedi, kalktı ve gitti. Bir baktım memem fırtlamış bikininin içinden. Millet o yüzden bana öyle bakıyormuş. “Allah beni ayakkabı fırçası yapsın, ıyyk” diye aldım havlumu gittim. Ve bir Pucca klişesi olarak kafeteryasında hamburgerlere dadanıp tövbe ettim bir daha havuza gelmemeye.