“Bir semtin anatomisi”

Karaköy, Balat ve Topağacı’ndan sonra değişime uğrayan İstanbul’un eski semtlerinden biri de Arnavutköy. Sahil şeridindeki birkaç balık restoranıyla bilinen Arnavutköy artık ünlülerin ve gece hayatı sevenlerin sık gittiği semtlerden biri haline geldi. Sahilden içeri yani Arnavutköy’ün yerleşim yeri olan iç kısmına doğru girdiğinizde kalaycı dükkanı ve karşısındaki 50 yıllık berber dükkanının hemen yanında sabah kahvaltısı için krep ve limonata yapan modern bir kafeyle karşılaşıyorsunuz. Tarihi Ali Baba Köftecisi’nin komşusu ise Arnavutköy’deki değişimi başlatan Any Bar. Geceleri bu yol üzerinde oluşan trafik ise hafta sonları Reina ve Sortie önündeki oluşan trafikten farksız. Kiralar da hızla yükselişe geçmiş durumda. Mahallenin emlakçısı daha önce 3-4 bin liraya kiralanan 30-40 metrekarelik dükkanların şu an 15 bin liradan başladığını ve metrekare fiyatı yükseldikçe bu fiyatların 50-60 bin liraya kadar çıktığını söylüyor. Ev kiraları da aynı şekilde yükselişte fakat Arnautköy sakinleri evlerini yüksek fiyata kiraya verip taşınmak niyetinde değil. Onlara göre İstanbul’da yaşanacak daha güzel bir semt yok. Değişime uğrayan her semtte olduğu gibi burada da eski ve yeninin birbirine uyum süreci biraz zaman alacak gibi görünüyor. Yeni açılan restoran ve kafeler mahallenin gençlerinin yüzünü güldürse de orta yaş üstü sakinler, “İçki içip, kavga çıkaran insanların buraya gelmesini istemiyoruz” diyor. İşte mahalleli ve esnafının değişen Arnavutköy hakkında düşündükleri...

“İki yıl önce kiralar bu kadar yüksek değildi”

Cengiz Çelebi
(Çelebi Ev Yemekleri sahibi)

Biz 1952’den beri Çelebi Ev Yemekleri olarak Arnavutköy’deyiz. Bizden daha eski birkaç esnaf daha var. Açılan yeni barlar ve kafeler sayesinde çok kalabalıklaştı ama bu durum buradaki küçük esnafa ya da burada oturan insanlara yaramıyor. Oturanların sesten şikayetçi oluduğunu biliyorum. Arkadaşım o barlardan birine yakın yerde oturuyor, mal sahibi olmasına rağmen çıkmayı düşünüyor. Kendi yerini kiraya verip başka bir yere kiraya geçecek. Kiralar çok arttı. Any Bar’ın köşesinde yeni bir bar daha açılıyor, 30 bin liraya tuttular o dükkanı. İki sene öncesine kadar böyle yüksek kiralar yoktu. Üç yıl içinde fiyatlar patladı. Arnavutköy Camii’nin ordan Korkmaz Yiğit Lisesi’ne kadar tüm sahil şeridi restoranlarla doldu.
Pazar günü bir magazin programı izlediğinizde mutlaka Arnavutköy’ü görüyorsunuz. Evvelden Tarabya’yı gösterirdi, şimdi Arnavutköy’ü gösteriyorlar. Tüm sanatçılar ve sosyetikler buraya geliyorlar. Bebek’te Lucca Bar’a gidenlerin hepsi artık Arnavutköy’de. Yeni mekan sahipleriyle iyi anlaşıyoruz, problemimiz yok. Ama iki hafta önce silahlar patladı. İki balık restoranın kahyaları arasında kavga çıktı, silahlar çekildi. Burada yaşayanların çocukları sokakta büyüyor. Dolayısıyla insanlar tedirgin olmaya başladı.

“Arnavutköy’ün yeni halinden sadece yeni mekan sahipleri memnun”

Hasan Irmaklı
(Emekli itfaiyeci)

Ben doğma büyüme Arnavutköylüyüm. Eski Arnavutköy’le yeni Arnavutköy arasında yüzde 100 fark var. Eskiden burada Rumlar ağırlıktaydı, şimdi hiç kalmadı. Onlar zaten 1970’lerde gittiler. Çarşı olarak da çok farklıydı. Balıkçı Canbey’den balık alır, berber Niko’da tıraş olurduk. Manifaturacısı, ciğercisi, kuyumcusu her şey vardı. Kese kağıtçı vardı burada, eski gazeteleri götürüp kese kağıdı yaptırırdık. Tam bir çarşıydı. Artık eski esnaftan çok az dükkan kaldı, her yer kafe, restoran oldu. Eskiden sekiz-dokuz tane kıraathane vardı, hangisine girsek herkesi tanırdık. Yine buranın yerlileri birbirini tanıyor ama yabancı çok. Evlerin yerini çok fazla ofisler aldı. Eski Arnavutköy, Rumlar gittiğinden beri eskisi gibi değil zaten. Biz yazları yazlık sinemaya gider, Rumlarla iç içe yaşar sandal kiralar denize açılırdık. Şimdiki gençlerin bunları yaşaması mümkün değil. Arnavutköy’ün yeni halinden sadece yeni açılan mekanlar memnun. O mekanlar açılmadan önce Arnavutköy eski Arnavutköy değildi zaten. Şimdi bambaşka bir havası oldu. Gece hayatını sevenlerin buluşma noktası haline geldi.

“100 sene yaşasam yine buraya doyamam”

Hüseyin Güneş
(Şef garson)

1969’da ABC işkembecisini açmıştım. Zeki Müren açılışını yapmıştı. Gönül Yazar, Sadri Alışık en iyi müşterilerimdendi. 2001 yılında orayı kapadım, sonra da Çelebi restoranda çalışmaya başladım. 13 yıldır da buradayım. Yaklaşık 50 yıldır Arnavutköy’deyim, burası çok değişti. Çok kalabalık oldu. Eskiden Rum tavernaları vardı, çok güzeldi. İnsanlar birbirini tanırdı. Herkes birbirine saygılıydı. Şimdi onlardan geriye hiçbir şey kalmadı ama yeni gelen, yerleşen insanlar da nezih insanlar Allah’tan. Eski Arnavutköy’ü bulmak mümkün değil ama 100 sene yaşasam yine Arnavutköy’e doyamam.

“Örnek alınmamız gurur verici”

Hülya Yazdıç
(Any’nin sahibi)

Hayalimizde bir mahalle pub’ı açmak vardı. Arnavutköy’ün mahalle havası ve sıcak dokusu bizim fikrimizle çok uyuştu. Mahalleliyle çok çabuk birbirimize ısındık. Biz Any ailesi olarak halimizden çok memnunuz. Bulunduğunuz bölgeye bir soluk getirmek, insanların sizi ve yaptığınız işi örnek alması gurur verici. Mahalle dokusuna dikkat ederek açılan her mekan tabii ki bizi de çok mutlu ediyor. Açılan mekanların Arnavutköy’ün havasını bozmadan aynı özenle devam etmelerini çok istiyoruz. Eski esnafla aramız oldukça iyi. Kısa bir sürede bizi mahallelerine kabul ettiler. Birbirimize günaydın demeden işe başlamıyoruz. Arnavutköy’ü de Arnavutköy yapan bu sıcak mahalle havası...

“Başka bir semte taşınmak istemiyoruz”

Selda Turgutlu
(Arnavutköy sakini, ev hanımı)

Birkaç sene öncesine kadar herkes sahilde rahatlıkla yürürdü. Şimdi çok kalabalık ve her türlü insan var. Ben iki çocuğumu burada büyüttüm. Şimdi torunumu sokağa bırakmaya çekiniyorum. Kiralar yükseldi evet ama biz evlerimizi satıp başka bir semte taşınmak istemiyoruz. İstanbul’da Arnavutköy gibi yer mi var? İstediğimiz zaman çıkıp sahilde yürür hava alırdık, şimdi adım atılacak yer kalmadı. Hafta sonu tüm kameralar burada, trafik allak bullak. Bütün rahatımız, düzenimiz bozuldu.