“Dertten uzak yaşamaya çalışıyoruz”

Ezgi Mola ve Enis Arıkan. 15 yıldır sıkı dostlukları var. “Daha önce Kocan Kadar Konuş” filmiyle birlikte kamera karşısına geçseler de bu sezon ilk defa “10 11 12” isimli oyunlarıyla tiyatro sahnesinde buluşuyorlar. Craft’ta sahnelenen oyun insanların önyargılarını, iletişimsizliği ve çağın getirdiği yalnızlığı anlatıyor. Oyunda anlatılanın tam tersine, beş-altı kişilik arkadaş gruplarıyla komünal bir hayat yaşayan, ev yemeklerinde, çayda kahvede buluşan ikili, “Birbirimizin enerjisini hep yüksek tutarız. Dertlerden uzak, eğlenelim ve hayatı yaşayalım modundayız” diyor.

Ve kankalar tiyatro sahnesinde buluştu. İlk defa değil mi?

Ezgi Mola: Evet. Öncekileri saymıyoruz çünkü okul dönemiydi. İlk defa profesyonel olarak bir arada tiyatro sahnesindeyiz.

Herkes en yakın arkadaşı ve arkadaşlarıyla aynı işte çalışmak ister.

Ezgi M.: Evet ama riskli de olabilirdi aslında. Biz birbirimizi çok çok iyi tanıyoruz. Dolayısıyla “en kötü ne olabilir ki”yi biliyoruz. Güvenli ve keyifli bir alan. O yüzden bu iş bana geldiği anda çok sevdim ve heyecanlandım.

“10 11 12” oyununuz lüks bir rezidansa taşınan iki komşunun sadece kapı önüne bıraktığı çöplerle yaşam belirtisi gösteren bir diğer komşu üzerinden yaşama bakışlarını ve önyargılarını anlatıyor. Bu önyargıyı hepimiz gösteriyoruz değil mi?

Enis Arıkan: Tabii hepimizin başına gelen bir şey. Kapısının önüne koyduğu çöple karşı tarafın nasıl bir insan olduğunu hemen belirliyoruz. Bir kalıba oturtuyoruz. Hepimizin gerçek hayatta yaptığı gibi, tanımadan yargılamak. Ben de komşum kapının önüne çöp bıraksa ne yazık ki bundan rahatsız olabiliyorum.

“Sosyal ilişkiler azalıyor”

Komşuluk kavramı, esnaf ilişkileri sizin hayatınızda nasıldır?

Enis A.: Aslında ben çok fazla komşuluk ilişkisi yaşamadım, görmedim. Bağdat Caddesi’nin göbeğinde doğdum, büyüdüm. Apartmanda bir arkadaşım vardı, o da yazları İstanbul’a gelirdi. Annemin evlerine gittiği birkaç arkadaşı vardı ama artık hiç kalmadı. Bence çok çekici bir şey.

Ezgi M.: Ben çok mahalleciyimdir, hâlâ öyleyim. Bakkalım, kasabım, manavım vardır. Sabah birbirimize güzel temennilerde bulunup işimize gücümüze gideriz. Komşuluk ilişkilerini sürdüren yerler de var, kopuk olanlar da. Rezidanslarda bu ilişkiler daha kopuk oluyor. Oyun için de de rezidansın tercih edilmesi tesadüf değil. Akıllı ev sistemleri var mesela. Adı üstünde akıllı ev. Sen yapman gerekeni yap, gerisine karışma, her şeyi ben yaparım mantığı. Bu durum sosyal ilişkileri azaltabiliyor.Ve böylelikle gitgide yalnızlaşıyoruz.

Ezgi M.: Ne yazık ki evet.

Enis A.: Ben Ezgi’ye göre daha soğukkanlı bir tipim. Tanıştıktan sonra sıcakkanlıyımdır ama biraz zaman geçirmemgerekir o kişiyle.

Ezgi M.: Evet, evimin altındaki bakkalım Zahit abi ve oğlu Okan var. Ben Okan’a anahtarımı bırakırım ya da onun bir şeye ihtiyacı olduğunda bana gelir.

Bu yaz bol bol beraber tatil yaptınız. Nasıl bir yol arkadaşıdır Ezgi hanım?

Enis A.: Ezgi’ye istemediği bir şeyi yaptıramazsın. Kandırması çok zordur. O gece çıkmak istemiyorsa çıkaramazsın. O daha ev kuşudur, keyif yapmayı, sohbet etmeyi, silip süpürmeyi, hizmet etmeyi sever. Mesela otel odasını bile toplar. Yapı olarak çok eğlenceli ve yüksek enerjilidir. Senin de modunu yükseltir. İkimiz de öyleyiz aslında. Dertleri kederleri unutalım, yaşamalıyız, eğlenmeliyiz modunda olduğumuz için birbirimizin enerjisini yükseltiriz. Birbirimizi aşağıya çekmeyiz, bu arkadaşlıkta benim için önemlidir. Bir de ben Ezgi’nin hep en güzeli olsun isterim. Gittiği yerin, yaptığı şeyin hep en güzeli olsun isterim. Devamlı bir şeyler söylerim, uyarırım. “Saçını düzelt” derim mesela, sinirlenir, “Ben böyle mutluyum” der.

Ezgi M.: Ama onun güzellik takıntısı var. Kadınların temiz, bakımlı ve hoş görünmesini ister.

Enis Arıkan nasıl bir yol arkadaşı?

Ezgi M.: Gerçekten çok eğleniyorum yolda Enis’le. Onun yanında o kadar olduğum gibiyim ki bu çok büyük bir konfor. En olduğum halimle birinin beni kabul edip bu şekilde eğlenebilmesi şahane. Birbirimizin acı günlerine de eğlenceli günlerine de şahit olduk. Bu yol arkadaşlığı aslında çok uzun ve altı çok dolu. Birbirimize sabrımız, tahammülümüz var. Yaptıklarımız birbirimize batmıyor. Batsa bile söyleyebileceğimiz kredimiz mevcut.

“Sosyal medyada bilinmeyen yanımızı göstermeyi sevdik”

Tanımadığımız insanlara karşı çoğunluğumuz önyargılıyız. Ünlüleri de tanımıyoruz ama her akşam izliyoruz. Sosyal medya ünlüler için önyargıları kırabilecekleri bir yol oldu, değil mi?

Ezgi M.: Bence bunun tam adı deşifre etmek. İstediğimiz kadarını deşifre edebiliyoruz. Sosyal medyayı bilinmeyen yanımızı göstererek kullanmayı çok sevdim. Çünkü ben de merak ettiğim bir ünlüyü, o “x” haliyle gördüğümde “Aa, ne güzel” diyorum çok hoşuma gidiyor. Mesela Hollywood’da makyajsız fotoğraf paylaşma moda oldu. Onlara bakınca “Aa, ne güzel” dediğim de oluyor “Aa, Allah affetsin” dediğim de.

Enis A.: Ben daha egolu bir tiptim. Kendini rahat bırakmanın doğru olmadığını düşünürdüm. Bunu kırmayı Ezgi’den öğrendim. Dışardan baktıklarında soğuk biriyken sosyal medyada kendimi bırakınca, sevilen ve takip edilen biri oldum. Bir programa konuk olmaktan daha samimi, orada kimseyi tanımadığından çok rahat olamıyorsun.

Ezgi M.: Düşünsene her akşam kendi canlı yayınını yapıyorsun, müthiş bir şey.

Röportajdan notlar

Ezgi Mola en çok zeytinyağlı ve fırında et yemekleri pişirmeyi seviyor. Enis Arıkan’ın yemeklerini annesi yapıp evine yolluyor. İkisi de en son Hakan Günday’ın “Daha” adlı kitabını okumuş. Mola bu aralar en çok Sezen Aksu’nun albümünü dinliyor, Arıkan ise Sia şarkılarını tek geçiyor. Ezgi Mola’nın en yakın zamanda görmek istediği yer Kuzey Işıkları, Enis Arıkan ise haftaya Barselona’ya gidiyor.