“Sen git baban gelsin dediler”

Su Fakiroğlu 20 yaşında, Turizm Otelcilik mezunu, minyon tipli genç bir kız. 12 yaşından beri oto sanayide arabalarla iç içe yaşıyor. Araçların beygir gücünü yükseltiyor, cam filmini hatta ön ve arka tamponlarını değştiriyor. Modifiye dediğinizde aklınıza gelen ne varsa Su Fakiroğlu’ndan soruluyor. Uzman olduğu ve tunning festivallerinde ödüller kazandığı alan ise araba kaplama. Arabaları Plasti Dip denen özel bir maddeyle istenilen renk ve desende kaplıyor. Müşterileri tunning’e meraklı olan erkekler. İlk duyduklarında Fakiroğlu’nun bu işi yapabileceğine inanmasalar da iş bittikten sonra utanıp tebrik ediyorlar. İşte oto sanayinin eli tesbihli Serhat ustası olarak tanınan Su Fakiroğlu ve onun araba kaplama işine giriş hikayesi.

- Arabalara olan merakınız aileden mi geliyor?

Ailemde araba sahibi olan insan sayısı bile çok az. Doğuştan geliyor benim araba merakım. Çocukken babamdan hep akülü araba isterdim. “Büyüyünce binemeyeceksin, para boşa gidecek” deyip almazdı.
12 yaşımdan beri sanayinin içindeyim. Ehliyetimi alır almaz ilk arabamı aldım ve kaza yaptım.

“Dört gün çok az uykuyla çalıştım”

- Kazadan sonra mı değişti peki işler?

Evet, öyle oldu. Kaza yaptıktan sonra arabanın parçaları değişti ve yeni parçaların rengi tutmadı. Ben de arabamı kendim kaplamaya karar verdim. Bilmediğim için şu an kullandığım boyanın taklidine denk geldim, araba çok kötü oldu, üzerinden zor söktüm. Sonra İzmir’de şu an boyalarımı aldığım yeri önerdiler. Kalktım aynı gün İzmir’e gittim. Boyayı bu sefer oradan aldım ve ikinci denememde başarılı oldum. O günden sonra ailem de “Destek olalım bari, daha başarılı olsun” dedi ve babamın desteğiyle Bakırköy’de ilk dükkanımı açtım.

- Hemen dükkan açmak cesaret isteyen bir iş.

Kendi arabamı boyadıktan sonra güzel olduğunu görünce çok düşünmedik. İzmir’e geri gittim, boya aldığım şirketle bayilik sözleşmesi yaptım, stok mal çektim ve ilk müşterim geldi. Sonrasında işlerim yolunda gitti. Dört gün boyunca çok az uykuyla çalıştığımı hatırlıyorum. Şimdi yeni yerime taşındım ve aynı anda dört arabayı işleme sokup aynı günde teslim edebiliyorum.

- Bu kaplama işi için kapalı bir yer gerekiyor anladığım kadarıyla. Siz kendi arabanızı nerede kapladınız?

Evet, oto boya fırını ya da kapalı bir alan olmak zorunda, toz kapmaması için. Ben de Ümraniye tarafında bir fırın kiraladım.

“Önce inanmıyorlar sonra tebrik ediyorlar”

- Mekan sahibinin sizi görünce tepkisi ne olmuştu?

Kiraladığım yerin sahipleri “Yapamazsın, bozarsın, sen bırak baban gelsin” filan dediler. Babamın arabasını vurdum ve kapatmaya çalışıyorum zannettiler. Hâlâ kimse yaptığım işe inanmıyor, bittikten sonra da “Tebrik ederim” diyor.

- Başka neler kaplıyorsunuz?

Cam ve kumaş olmayan her şeyi kaplıyorum. Arabanın iç konsolu mesela siyahsa onu istediğiniz renge çevirebilirim. Sıkıldığınızda o rengi soyarız, eski haline döner. Arabanın orjinalliği bozulmamış olur. Ya da yeniden bir başka renk olarak kaplayabilirim. Ayakkabılarımı bile kaplıyorum ben bu boyayla. Adı Plasti Dip. Yüzde 100 sökülebilir. Tamamen vakum teknolojisiyle tutunuyor yüzeye. İsterseniz her hafta arabanızın rengini değiştirebilirsiniz, arabaya zararı olmadığı gibi kazalara karşı koruma özelliği de var.

- Şablon kullanıyor musunuz? Nasıl çalışıyorsunuz?

Kafamda bir şey kuruyorum, uygulamaya geçmeden önce kaplanacak olan arabanın modelini çıkarıyorum, elle kağıt üzerinde çizimini yapıyorum. Daha sonra şablon kullanmadan serbest olarak desenleri arabanın üzerine uyguluyorum. Bir arabanın kaplanması ortalama
17 saat sürüyor.

- Fiziken yorucu olmuyor mu?

Fiziken çok yoruluyorum ama arabanın bitmiş halini gördüğümde bütün yorgunluğumu unutuyorum. Müşteri de beğenince 10 araba daha yapacak güçte hissediyorum kendimi.

“Sanayide bana Serhat usta diyorlar”

- Aileniz artık duruma alıştı mı?

Babam ilk başlarda söylemeye utanıyordu. Beni boyalı kıyafetlerle tiner kokusu içinde gördüğünde çok üzüldü ama şimdi kabullendi. Artık “Benim kızım araba kaplama işi yapıyor, tunning’ci” diyebiliyor.

- Peki ya bu piyasada çalışanlar?

Onlar hâlâ alışamadı. Ben erkeksileşmek zorunda kaldım. Tesbihim bile var. Serhat usta diye sesleniyorlar. Burada kadın gibi davranmanın imkanı yok. Ben sanayiye gittiğimde kardeşim gelmiş diye ustalar bana sarılıyor. Çok memnun değilim bu erkeksi hallerimden ama taciz edilme ihtimalimi düşürüyor.

- Tesbih sallamak, daha erkeksi davranmak, bunlar özel hayatınıza da yansıdı mı?

Öyle oldu. Makyaj yapıp süslenmeyi bıraktım ama daha kötüsü yalnız kalıyorum. Erkek arkadaş bulamıyorum. Kimse içinde bulunduğum ortamı kaldıramıyor, kıskanıyor. Problem çıkarıyorlar. İşi bırakmamı istiyorlar ama bir erkek için işimi asla bırakmam.