Terme pidesini mutlaka tadın

Lokanta bölümüne girdik. Koskocaman bir salon. Karşıda bir fırın. Onun yanındaki tezgahta sulu yemekler dizilmiş.Bizi arka taraftaki terasa buyur ettiler. Tesisin arka tarafı bir cennet. Miliç Irmağı salına salına akıyor. İki yanda yeşillikler. Ellerinde olta ırmaktan kefal tutmaya çalışanlar. Pek hoşumuza gitti. Yemek yedik. Çay içtik. Bu tesis İmran Okumuş isimli bir işadamına aitmiş.Geçen hafta aynı yoldan geçerken hava soğuktu ve yağmur yağıyordu. Bu defa bir başka minibüste Ayşegül Molu ve David Judson ile birlikteydik. "Yol üzerinde bir tesis var. Size çorba içireyim" dedim. Minibüsü Ulusoy Tesisleri'nin önünde durdurduk.Kapıda güler yüzü ile bizi Sadettin Güler karşıladı. "Bundan sonra buranın adı Terme Amazon Tesisleri oluyor" dedi. Ve kapının önündeki Amazon heykeline dikkatimizi çekti.Pek şaşırdık. "Amazon ile buranın ne ilgisi var?" deyince de Terme Kaymakamlığı tarafından bastırılan "Amazonlar Diyarı Terme" isimli kitabı önümüze koydu. Yazın ortalarında sıcak bir günde Ordu-Samsun karayolunda seyahat ederken karnımız acıktı. Yol arkadaşım Sibel Asna, yol üzerinde bulunan "Ulusoy Terme Kompleksi" levhasını görünce, "Haydi burada bir şeyler yiyelim" dedi. Minibüs şoförümüzden rica ettik. Benzin istasyonunun önünde durduk. Ben bilmiyordum. Yeni öğrendim. Hani şu herkesin duyduğu Amazonlar var ya... İşte onlar Karadeniz kıyısının bu şirin beldesi Terme'de yaşamış. "Heredot Tarihi"nde bu konuda geniş bilgi varmış.Tarihi kayıtlara göre Amazonlar, Thermodon (Terme Çayı) kıyısında Thamiskyra kentini kurmuşlar. Themiskyra kenti Terme ile Ordu arasında bir yerde (Terme'ye 8 km. uzaklıkta, şimdilerde Gölyazı diye bilinen bölgede) imiş. Kadın savaşçı Amazonlar, esir aldıkları erkeklerden çocuk yapar, çocuk yaptıkları erkekleri ve erkek doğan çocukları öldürür, kız çocuklarını at sütü ve kudret helvasıyla beslerlermiş.Termeliler şimdilerde Amazon efsanesini yaşatarak yöreyi içeride ve dışarıda tanıtma arayışına girmişler. İşte o nedenle de yollara Amazon heykelleri dikmişler. Hikayeyi bilmeyen bizim gibi şaşırıyor.Ben eskiden beri yol lokantalarına (Kibar olmaya gerek yok, bunlara "Şoför lokantası" derler) bayılırım. Bu lokantalarda yemekler sıcak, sohbet tatlıdır.Terme Amazon Tesisleri'nin tezgahında o kadar çok çeşit yemek vardı ki, "Önce sıcak çorba içelim, sonra diğerlerinden paylaşalım" dedik. Sıcacık kara lahana çorbası içtik. Kara lahana parçaları yeşil yeşil kasenin içinde yüzüyordu. Pek lezzetliydi. Yemekleri Termeli aşçı İdris Karaarslan hazırlamış.Kuru fasulye ve pilavını beğendik. Fasulyede mahalli "şeker fasulye" kullanılmış. Eve götürmek için satın almak istedik. Tesisin marketinde kalmamıştı.Yoğurt kaymaklı manda yoğurdu idi. Gölyazı köyünden getirtiyorlarmış. Turizm elçisi Amazonlar Yola devam edeceğiz ama "İlla da pidemizi tadın" dediler. Küçük boy kaşarlı, kıymalı, kuşbaşılı Terme pidelerini tattık. Hamurları ince ve kıtır, malzemesi kaliteliydi. Minik minik doğranmış etleri pamuk gibi pişmişti.Fiyatları sorduk. Çorba 3, sebze yemekleri 5, tavuk 7, köfte 6, pide 5-7 YTL imiş.Sadettin Güler'e "Fiyatlarınız başka yerlere göre ucuz" diyecek olduk. "Bunlar önemli değil. Bizim düğün dernek fiyatlarımızı size söylersem şaşırırsınız" dedi. Söyledi ve gerçekten şaşırdık.Bizim yemek yediğimiz salonun altında bir toplantı salonu varmış. Kışın o salonda, yazın bahçede en az 300 en fazla 500 kişilik, yemekli toplantılarda kişi başı ücret (her şey ama her şey dahil) 10 YTL imiş. Yemekte çoban kavurma, pilav, keşkek, Amazon tatlısı, alkolsüz içecek veriliyormuş. Müzik, kamerayla çekim, fotoğraf, pasta, servis ücreti bu fiyatın içindeymiş. İstanbul'da düğün dernekte kişi başına 150-200 dolar ödeyenlere, bu da yetmezmiş gibi müzik, video, fotoğraf, pasta, süsleme, çiçek, bahşiş adı altında bir o kadar daha ödeme yapanlara duyurulur. Şaşırtıcı fiyatlar