Asfaltı da, toprak yolu da seviyor...

Sizden gizleyecek değilim. Arazi araçlarını, SUV ve crossoverlara karşı “boş değilim” yani bir ilgim var... Lüks görüntü takıntısı ya da “yüksekte oturup, kendini güvende hissetme”yle de alakası yok! Üstelik, özellikle SUV tipi geniş boyutlu araçlar “park etme” konusunda yaşananları kitap haline getirebilecek kadar deneyimim de mevcut. Ama...
Ama kimi zaman, “yoldan çıkma” isteği de duymuyor değilim. “Zıvanadan çıkma”yı kastetmiyorum elbette! Çimen kokusu almak, sadece rüzgarın sesini dinlemek, belki de daha “temiz” kafayla düşünebilmek için “yoldan çıkmak”, bir patika yoldan gitmek ya da traktörün geçtiği izleri takip edip ıssız bir araziye ulaşmaktan bahsediyorum... “Ay otomobilin altı vurdu, vuracak!” telaşı, “Bu çamur bizi aşar!” düşüncesi yaşamadan...
Bu haftaki konuk da, işte böylesi “kaçamak”lara uygun olabilecek alternatiflerden... Kendisi Koreli. Ancak zamanında Mercedes ile yaptığı işbirliğinin avantajlarını halen kullanan, bu yüzden de zaman zaman “Baaaak seeenn!” dedirtmeyi başaran bir SUV. Tamam, biraz “iri”, 7 kişilik, yerden oldukça yüksek bir arkadaş. Huzurlarınızda Ssangyong Rexton W...

Gözetleme kulesİndeymİş gİbİ

Tasarımı hakkında çok fazla “bıt bıt” edecek değilim, ancak genel hatları itibariyle kaslı ama “şirin” bir görüntü verdiğini söylemek mümkün. Özellikle geniş ve bolca kromajlı ön radyatör ızgarası ve arka bagaj kapağı bana bir hayli “havalı” geldi. Yerden hayli yüksek oluşu, yan basamakları, geniş yan koruma bantları ve “şişik” çamurlukları, bu “hava”sını artırıyor.
İçerisi ise bir hayli sade sayılabilecek nitelikte. Rahat okunur iri göstergeler, orta konsolda müzik sisteminin ekranı, alt kısımda otomatik klimanın “yarım daire” dijital ekranı ve bu yarım daire etrafına sıralanmış düğmeleri, onun da altında koltuk ısıtma düğmeleri ve USB girişleri duruyor. Bana biraz “iri” gelen direksiyon simidinin üzerinde ise müzik sistemi kumandaları ve vites düğmeleri bulunuyor. Kulakçık yerine böyle uygun görmüş Ssangyong. Bununla birlikte direksiyonun en solunda ise iki ve dört tekerlekten çekişi ayarlayan düğme bulunmakta.
Gelelim sürüş pozisyonuna... Belki “Tek rakibim havayolları!” diyebilecek kadar performanslı değil, ama, yolu görebilme ve çevreye hakimiyet konusunda “Tek rakibim otobüsler!” diyebilecek kadar yüksekte kalan bir oturma pozisyonu var. Bu yüzden de kendinizi “gözetleme kulesi”ndeymiş gibi hissederseniz, bu çok doğal. Paniğe gerek yok... Kabin içinde motor sesi pek fazla duyulmuyor. Ancak en çok ses, hayli iri aynalardan geliyor. O da rüzgar sesi.

Arkada yatabilir miyim?

Yumuşak karakterli süspansiyonu sayesinde yolda hayli konforlu hissettiren Rexton, bu özelliğini “bozuk” ve “toprak” yollarda da sürdürüyor. Aracın koltukları da hayli rahat. Sadece üçüncü sıraya uzun boyluların oturması biraz sıkıntı yaratabilir. Ayrıca arka koltuk kafalıkları biraz abartı olmuş. Zira bunu aynadan bakınca hissediyorsunuz.
Bagaj kapağı, eski Amerikan stationwagonları ve SUV’ları gibi iki kademeli. İsterseniz sadece arka camı kaldırıp torbalarınızı filan koyabilir ya da klasik olarak tüm bagaj kapağını açabilirsiniz. “Eski stil” de olsa, ben şu cam açma olayını hala seviyorum... Ayrıca geniş olan bagajı, arka ikinci sıra koltukları da yatırınca hayli genişliyor. Hatta koltuklar katlanınca burasının yatak haline gelmemesi ve yatılmaması için bir neden yok bence. Uzun yola çıksam, yapardım, kesin!
Neticede klasik SUV özelliklerini taşıyan, lüks hissi fazla olan bir araç Rexton. Donanım listesi çokça kabarık olmasa da, insana konfor aşılıyor, üstelik de altyapısı dolayısıyla arazide de hayli başarılı. Rexton’un kullanmış olduğum en üst ve 4x4 versiyonu 138 bin 900 TL’den satılmakta. Ve bence, “yoldan çıkmak” için iyi bir alternatif olabilir...

Editörün bir notu var mı?

Şu bagajda yatma fikri, beynimi gıdıklamaya başladı... Denesem mi?

Kuş sesiyle açılan ekran!

Neyin nesi?

2001 yılında, o dönemlerde Mercedes’in işbirliğiyle üretilmiş bir araç. Mazisi yeni değil yani. Kimilerine göre “makyajlanmış ikinci nesil”, kimilerine göre de “üçüncü nesil” Rexton bu. Ancak temelinde, halen Mercedes M-Sınıfı’nın ilk neslinden alınma genleri barındırıyor. Bu da, Rexton açısından önemli bir unsur. Rexton’un sonundaki “W” ise, sözde “World” yani dünya lafından türetilmiş yenilenirken. Bize ne, bizim için Rexton o...

Performansı ne alemde?

Yegane motor seçeneği, 2.0 litrelik ve 155 HP’lik dizel. 5 ileri otomatik şanzıman ise, Alman teknolojisi kullanılarak geliştirilmiş. İlginç bir sistem ama sarsıntısız vites geçişleri var. İlginçliği, “manuel” konuma aldığınızda vites kolu üzerinden de, direksiyondan da değiştirilebiliyor olmasında. Motor ve vites kutusu, bana göre sorunsuz. Bunda en büyük rol, gücünü düşük devirlerden itibaren verebilen motorda. Zira 2 tonu aşkın ağırlığı olan aracı gayet başarılı taşıyor. Tüketim ise, 100 km’de ortalama 8.5-9 litre civarında oldu.

Yediğin içtiğin senin olsun. neleri var?

Araçta bildiğiniz ABS, ESP, HBA gibi bir dolu kısaltmalı sistemin yanı sıra 6 hava yastığı da mevcut. Dört tekerlekten çekiş sistemi gayet başarılı. Yerden yüksekliği ve şasi yapısı da buna müsait. Ayrıca Yokuş İniş Kontrolü bile var. Yani yüzde 10 eğimden itibaren arazide yokuş inerken kendisi frenleme yapıyor. Ancak 4x4 sistemi otomatik değil. Kendiniz devreye sokuyorsunuz.
Bunun yanında otomatik klima, yan basamaklar, gündüz farları, elektrikli katlanan yan aynalar, deri döşeme, ısıtmalı ve elektrik kontrollü-hafızalı ön koltuklar, açılır tavan, en önemlisi de müzik sisteminin de içinde olduğu dokunmatik ekran vardı. “Kuş sesiyle” açılan bu ekranda müzik sistemi ve varsa navigasyonun yanı sıra internet olayı ve modern aplikasyonlar da mevcuttu. Hepsine bakamadım, ama video bile seyrettiriyormuş. Yanıma film almamışım sadece!