Aylarca “ruhsuz, coşkusuz futbol ve kötü tercihler ile Fenerbahçe’nin ışığını kısıyorsunuz” dedik; eksik söylemişiz!.. Son dört maçta beş puan alan belki de ligin en kalite takımını şampiyonluktan da edecekler yazık ki.
Başrolde İsmail Kartal ve ekibi.
İsmail Kartal Konya’daki sınava kalemsiz (Caner), kalemtıraşsız (Alper), silgisiz (Volkan) gelmişti ama Aykut Kocaman için sorular “bildiği yerden”di!..
Aynı bıraktığı gibiydi Fenerbahçe!..
Pas yapacak, kanatları kullanacak ve becerikli golcüleriyle sonuca varacak.
Lakin kimle?
Emre de son anda zayiat listesine eklenince, adeta hücuma katkı veren kimse kalmamış Fenerbahçe’nin bir de pas yollarını kesince ilk yarıda adeta kilitledi Konyaspor.
Kadlec ve Mert gibi tamamen “olmayanların” yerine oynayanların hatasından gelen Konyaspor’un golünü geçin... Altı dakika sonraki Fenerbahçe fotoğrafına bakın durumu anlayın:
Kendi alanından çıkmaya çalışan Fenerbahçe orta çizgiyi aşamıyor, ıkınıyor sıkınıyor topu orta sahasına ulaştıramıyordu. Yardım etmek için santraya kadar gelen Sow bile işe yaramıyordu. Rakip sahaya geçemeden taca çıkıyordu top.
Solda cezalı Caner’siz, Ömer Ali’yi durdurmaya çalışan Sow’suz Fenerbahçe’nin bir kanadı yoktu. Göbekten gidemiyordu. Ancak sağdan Gökhan inebiliyordu rakip alana. O da iki, bilemediniz üç defa.
Ne kaldı geriye? Uzun top ve duran top.
Uzun Topu seçeneğini de takımla arasında otuz kırk metre mesafe kalan Emenike ortadan kaldırınca, ilk yarının 1-0 bitmesine sevinmeliydi Fenerbahçe.
Emenike enteresandı ve “yatay durumdaydı” Konya’da... Buldozer gibi fiziği ile eze eze giden Emenike dokunsalar devrildi, beleş serbest vuruş veya penaltı peşinde koştu sadece. Bir süre sonra İsmail Kartal onu en verimsiz olduğu sola çekince Emenike sadece yük oldu Fenerbahçe’ye. Bir dahaki sefere ağabeyi değil dedesi konuşur her halde!
Çoğu zaman olduğu gibi ancak ikinci yarıda takımı yapılandırabildi İsmail Kartal.
Sakatlık riskini falan göz ardı edip Emre’yi Selçuk’la değiştirdi ki, topu ileri taşıyabilsin Fenerbahçe... Meireles yerine Webo ise taşınan topu kaleye yollayacak ekstra bir çift ayak niyetine.
Maçın bitmesine on dakika kala çıtkırıldım Emenike yerine Diego da girince “çok iyi hamleler yaptı hoca” yerine “doğruyu buldu” demek lazım ancak.
İyi de; geç değil mi?
Yarısı ziyan edilmiş, ilk otuz dakikada rakip yarı alana bile gidilmemiş bir maçta 60. dakikadan sonra yapılan “düzeltmeler”, bol forvet, hücumcu orta saha falan Fenerbahçe’ye ancak beraberlik getirebildi. Son çeyrekteki tek kale Fenerbahçe baskısı yetmedi. Aptal mı rakip? Döndü savunmaya, dan dun uzaklaştırdı, zamanı tüketti.
Akhisar’a yenil... Konya’da iki puan bırak. Şampiyonluk kovala.
Hadi canım sen de!
