Fenerbahçe-Sivasspor maçını spor yazarları nasıl değerlendirdi
.
1
Takım burada taraftar nerede?
Ercan Güven - Milliyet Başlıkta biraz abartı var tabi... Ama altını çizmek istediğim için “abartma hakkımı” kullandım; alıştığımız gibi full değildi Şükrü Saracoğlu Stadı. Oysa Fenerbahçe ligin ilk haftasını yok saymış, ikinci hafta “futbolsuz galibiyet” ile başlangıç yapmış ve iş gelip geçen sezon da “toparlanma maçı” olan Sivasspor karşılaşmasına dayanmıştı. Yani “eğlence” kaçınılmazdı... Ya oynanan futbolla eğlenilecekti... Ya da futbol oynayamayanlarla/oynatamayanla/oynatamayanı alanla. Kızana da sevene de ekmek vardı. Küstüler mi, bıktılar mı, kızdılar mı bilinmez... Ama gelmeyen kaçırdı Fenerbahçe’nin futbollu/skorlu gecesini. Gerçekten ilkti, kanatları çalışırken hücum pres yapan ve bu arada duran toptan bile gol bulan bir Fenerbahçe. Basan, bindiren, koşan... Kısaca Ersun Yanal’ın kafasındaki hayale bu kadar uyan bir Fenerbahçe’ye Ersun Yanal bile hayret etmiş olmalı. Sebebine gelince... Çabuk teslim olan Sivasspor’u ve “denemekten” çekinmeyip sonunda doğruyu bulan Yanal’ı bir yana bırakırsak; takımın ön freni Sow tribünde... Evet; son maçlarda resmen ABS gibiydi adam. Yabancı sınırında bekleyen Holmen, lisansın damgası kurumadan forvetin arkasında ve defansif orta saha sayılsa da bilmiyormuş havalarında... Selçuk’u çekiyor, takımı öne itiyor. İşin içine kanatlar da girince, işte size keyif veren Fenerbahçe. Futbol biraz da şans oyunu... Sivasspor akınında topu çalıp Fenerbahçeliler’e hediye eden hakem Yankaya’nın başlattığı kontratak, Kuyt’ın golüyle sonlanınca (84. dakikada bir kere daha denedi Yankaya ama Meireles atamadı!!!) yetenekler özgürlüğünü ilan edip, daha kolay ortaya çıktı Fenerbahçe’de. Fenerbahçe’nin var olan potansiyeli efektif hale geldi. Ve kaçınılmaz goller. “Son yarım saat sendromu”nun izleri henüz silinmemiş ama neyse! Önemli geceydi vesselam... İdari, hukuki, cezai bağlamda “yarınını göremeyen” Fenerbahçe, hiç olmazsa futbol anlamında “kafasındaki bazı soru işaretlerinin” yanıtını buldu, bazılarının gereksiz olduğunu anladı, bazılarını da “inşallah hatırlamam” diye geriye itti. Bu kadarı bile çok iyi.
2
Alex-Cristian-Holmen
Uğur Meleke-Milliyet Yedi ay önceydi... Devrenin üçüncü maçında sıkıntılı Fenerbahçe, Kadıköy’de Sivasspor’u ağırlıyordu. Aykut Kocaman evindeki Sivas maçına sürpriz sol açık Sow’lu 4-2-1-3’le, sistem değişikliğiyle çıktı. İBB’den yeni transfer edilen Webo’yu da gelir gelmez 11’e koydu. O gün alınan kötü skora rağmen oynanan iyi oyun, Fenerbahçe’nin önündeki 4 aylık başarılı serinin başlangıcı anlamına gelecekti. Yedi ay sonra... Devrenin üçüncü maçında sıkıntılı Fenerbahçe, Kadıköy’de Sivasspor’u ağırladı. Ersun Yanal evindeki Sivas maçına sürpriz sağ açık Emenike’li 4-2-1-3’le çıktı. İBB’den yeni transfer edilen Holmen’i de lisansı çıkar çıkmaz 11’e koydu. Oyun yine umut verici. Tarih tekrar eder mi, bilinmez... Ama sanırım bilinen şu var: Son 1 yılda Fenerbahçe, “oyun kurucu orta saha” pozisyonunda ciddi bir dönüşüm yaşadı. Geçtiğimiz yıl The Guardian’da yayınlanan bir makaleden bahsetmiştim: On numaraların Kaka-Diego’lardan önce Özil’lere, sonra da Kroos’lara dönüşümü, futboldaki dönüşümün de habercisi. Kaka’nın işi sadece ofanstı, Özil’in aklının bir köşesinde savunma vardı, Kroos’sa en az hücum kadar defansı da düşünüyor. Galiba Fenerbahçe’deki dönüşüm de buna benziyor: Alex’in kafasında savunma yoktu. Cristian’ın aklının bir köşesi defanstaydı. Holmen’se hücum kadar savunmayı da düşünüyor. O yüzden de dün Fenerbahçe, Yanal’ın hissettiklerini sahaya daha fazla yansıtıyor. Tabii ki dünkü oyun ve skor her şeyin güllük gülistanlık olduğu manasında değil... Sivas’ın 35 dakikada kalesine atılan hiçbir köşe atışını karşılayamaması, üçünde Alves’in, birinde Egemen’in etkili kafalar vurmaları, 5 kornerden 2 gol çıkarmaları çok sık tekrarlanacak bir durum değil. Ama Fenerbahçe cephesinde de gerçekten olumlu gelişmeler söz konusu: Emenike bu sene ilk kez Karabük günlerinden pasajlar sundu, sağdan 4 koşusunda vites değiştirip geçti rakibini. Egemen geldiğinden beri sağ stopere geçen Alves rahatladı, hücum aksiyonlarında da etkin olmaya başladı. Holmen’inse tek bir devrede 6 bin 500 metre koşması zaten her şeyi açıklıyor! Bir oyuncunun hem hücumda bu kadar etkili olup, hem bu kadar top kazanıp bir de böyle fantastik bir mesafe koşması çok özel bir durum. Bir de bu adamın 4 aydır resmi maç yapmadığını, lisansının çıkarılmayıp moral değerlerinin de düşürüldüğünü düşününce daha da fazla saygı duyuyor insan.
3
Siz neyin peşindesiniz?
Ersin Düzen-Vatan Her zaman son sözü taraftara getirirdim, bu kez onlardan başlamak şart oldu! Lafım, ‘Gezi, yönetim istifa, Alex’ tezahüratlarını maçın içine sokup, kendi futbolcusuna saygısızlık edenlere. Takımın Avrupa’dan men edilmiş, psikolojik olarak yıkılmış, yönetim kongre kararı almış. Başını kaldırmak için fırsat kollayan futbolcuların sana en çok ihtiyacı olduğu dönemde, sen neyin peşindesin peki? Tek ses olman gerekirken tribünleri bölüyorsun, bir de üstüne güya siyaset yapıyorsun. F.Bahçe’nin maça farklı hesaplarla gelen değil, bu kulübe gönül verenlere ihtiyacı var! SELÇUK HATASIZDI Maça gelirsek; ilk 2 hafta Sivas’ı izlemeyenler ligin en zayıf takımı olduğunu düşünebilirler. Oysa, dün akşamki skor onların kötü oluşuna değil, yıllardır görmediğimiz kadar iyi bir F.Bahçe’ye bağlıydı. Ersun Yanal, sahaya ofansif özellikli ve koşu mesafeleri yüksek 6.5 oyuncu sürmüştü ve nihayet karşılığını aldı. Bu oyunda, kuşkusuz Holmen’in katkısı çok fazla. Toplu bölümlerde hücumda gol arıyor, şut atıyor; topsuz alanda pres yapıyor. Eskiden öndeki üçlünün baskısı yetersizdi, dün ise orta sahanın desteğiyle Sivas ilk yarıda top görmedi. Alan daralınca, Caner ve Gökhan daha etkili oldu. Emenike’nin eski günlerinden pırıltılar izledik. Kuyt ve Webo koşmakla kalmadılar, kaleye daha yakın oynadılar. İşin savunma yönünde ise özellikle Selçuk dönen topları alarak hatasız oynadı. Tıkır, tıkır işleyen bu düzende F.Bahçe maçı ilk yarım saatte bitirdi. 2. yarıda bu temponun devam etmesi tabii ki zordu. Hem skorun 4-0 olması hem de yorgunluk hataları da beraberinde getirdi. Bu süreçte, Yanal daha erken değişikliğe gidip, takımın pas yapmasını sağlayabilirdi. Arka arkaya yenen 2 golden ders çıkartılmalı ama maçın geneline bakıldığında F.Bahçeli tüm oyuncuların görevini yerine getirdiğini söylemeliyiz.
4
50 dakikalık resital
Güntekin Onay- Vatan Bundan önce oynadığı 7 resmi maçın hepsinin toplamında bu kadar pozisyona girmeyen, şut atmayan F.Bahçe henüz ilk yarıda maçı 3-0 yaptı daha da farklı olabilirdi. SONUÇLAR ne olursa olsun, Ersun Yanal göreve geldikten sonra beklenen, istenen oyun buydu. Ancak son derece uyuşuk, rakibe baskı yapmayan, hücumda üretemeyen ve pas bile yapmayan F.Bahçe dün gece ne oldu da bambaşka bir kimlik ile canavarlaştı? 1- Kötü sonuçların getirdiği açlık ve hırs: Tüm futbolcular Sivas maçını kazanamamaları halinde işin içinden çıkılmaz bir noktaya geleceğini biliyordu. “Biz bu değiliz” diyerek nihayet silkindiler. 2- Holmen Faktörü: Maç başına 13 km (hem de yüksek tempo ile) koşan İsveçli oyuncu modern futbolun emrettiği herşeyi yapıyor. Pası verdikten sonra yerinde durmaya devam etmiyor. Boş alanlara koşuyor. Rakibi durarak karşılamıyor. Pres yapıyor. Hücumlarda aktif ve hareketli. 3- SİVASSPOR’UN yanlış oyunu : Roberto Carlos F.Bahçe’nin kötü halinden faydalanıp İstanbul’a kazanmaya gelmiş ama rakibi analiz etmeden, önlem almadan bu işler öyle kolay olmuyor. Yılların üst seviye futbol tecrübesine rağmen teknik adamlık ile futbolcular apayrı işler. Türkiye Liginde özellikle deplasmanda haddini bilmeden böyle oynamaya devam ederse Sivasspor bir anda kendini ligin dibinde bulur. Pozitif oyun düşüncesi iyi ama futbol realist bir oyun. MAÇIN ADAMI KUYT F.Bahçe'de dün gece 50 dakika boyunca işini yapmayan, kötü oynayan tek bir isim bile yoktu. İlle de birini diğerlerinden ayırmak gerekirse 2 gol atan Kuyt maçın adamı idi. Duran topların hepsine F.Bahçe vurdu. İkinci yarının başında farkı 4’e çıkarmasına rağmen dakikalar geçtikçe yüksek tempo ve baskı yüzünden yorgunluk belirtileri gösteren F.Bahçe geçmiş maçlardaki kimliğine dönünce kalesinde 2 gol gördü
5
