Görsel sanatta bir rönesans yaşıyoruz

30 Nisan’a dek sürecek sergi, Can Akgümüş, Alper Aydın, Basako, Zeynep Beler, Hasan Deniz, Sibel Diker, Mete Ersöz, Hayal İncedoğan, Erdal İnci ve Jacqueline Roditi’nin fotoğraf, video ve neon işlerini barındırıyor. Galerinin yöneticiliğini yazar, akademisyen ve küratör Hasan Bülent Kahraman üstleniyor. Galeri vesilesiyle görüştüğümüz Kahraman, Türkiye’nin son 10 yılda yaşanan sıçrama vesilesiyle görsel sanatlar alanında bir rönesans yaşadığını ve bunda gençlerin katkısının büyük olduğunu söylüyor.

Kadir Has Üniversitesi içinde bir galeri açma fikri nereden çıktı, nasıl bir ihtiyaçtan doğdu?

Buranın çok verimli bir galeri olacağı muhakkak. Bunun gecikmiş bir proje olduğu bile söylenebilir. Çünkü bu üniversitenin mimarlık, iletişim tasarımı, tiyatro, sinema TV bölümleri var. Sonra burası Haliç; karşı taraf Galata, Tophane... Lokasyonu bakımından da önemli. Bu yüzden burası gayet etkili bir yer olarak devam edecek.

‘Keşke tanımasaydınız’

Bu sergideki birkaç isim hariç hiçbiri tanıdık değil örneğin. Hep böyle mi gidecek?

Eğer o birkaçını da tanımasanız daha da memnun olurdum. Çünkü amacımız bu. Esas olarak bir üniversite galerisinin çoğul, genç sanatçıların eserlerinden oluşan sergiler açması lazım, tanınmamış sanatçılara platform oluşturması lazım. Ayrıca sergiden ziyade, serginin etrafına örülmüş olan tartışmalar ve yorumlar burayı meydana getirecek.

Genç sanatçıları önemsemenizin sebebi nedir?

Kabul etmeliyiz ki Türkiye şu anda bir Rönesans yaşıyor görsel sanatlar bakımından. 1984-85’te ben bu işlere bulaştığım zaman, Türkiye hâlâ bir çöldü bu açıdan. Galeri, eleştirmen, yayın yoktu. Ama bugün, o yıllarda doğan çocuklar sanat yapıyor. Hem de çok güçlü yapıyorlar.
Son 30 yıla bakıldığında sıçrama son 10 yılda gerçekleşiyorsa, burada bir şey yaşanıyor demektir. Bugün dünyada yapılan sanatla iç içe geçmiş onunla bütünleşmiş bir kuşak var.

Kentte varoluş sorunu

‘Yalnız ve Kalabalık’ sergisinde nelere odaklanılıyor?

Bana göre çağdaş sanatın kaçırdığı bir mesele insanın temel meseleleri. Çağdaş sanat, güncel meselelere odaklanırken bunu kaçırıyor. Bu sergide bireysel varoluşun bugünkü halini sorguluyoruz. Yani kent ve insanın kendi varoluşu açışından sorguluyoruz. Bu sergi bize “Bugünkü dünyada insanın temel olarak durduğu yer neresidir?” sorusunu soruyor.

Medya sanatları piyasası oluşmadı

Kahraman, sanat piyasasında halen gençlerin yeri olmadığını ve yeni medya sanatlarının fazla satın alınmadığını ifade ediyor. Michelangelo üzerinden örnek veren Kahraman, “Neticede onun heykelleri yüzyıllardır korunuyor. Peki bir light box nasıl korunabilir? Yeni medyalar bu gibi henüz çözülmemiş sorunları da içerdiği için insanlar henüz satın alma noktasında değil” diyor.