Depremin izleri denizin altında

17 Ağustos Marmara depreminin su altındaki izleri, felaketin 20. yıl dönümünde dalgıçlar tarafından görüntülendi. 1999’da meydana gelen deprem, merkez üssü Gölcük’te ağır bir yıkıma yol açtı. Deprem sırasında Değirmendere sahilinde, yaklaşık dört dönümlük alan denize çöktü. Yaklaşık 55 metre derinliğe kadar depremde denize çöken vapur iskelesi, otomobiller, dev çınar ağaçları, çay bahçeleri ve otel enkazı görülebiliyor.

‘Net görebiliyoruz’

Dalış Eğitmeni Murat Kulakaç, 14 yıldır bu bölgede sürekli dalış yaptıklarını belirterek şunları söyledi: “Karada depremin yarattığı izler silinmeye başladı ama bu izler su altında tüm gerçekliğiyle duruyor. 55 metreye kadar tüm enkazı net bir şekilde görebiliyoruz. 22 metrede hâlâ 2 tane dev çınar ağacı topraktan besleniyor. Odunsu yapıları hala devam ediyor 25 metrede bir restoran var, avcılar kulübü 55 metre derinlikte, vapur iskelesi 22 metrede duruyor, üzerinde hala lastikleri gelecek bir vapuru bekliyor gibi. Çay bahçeleri ve diğer eğlence alanları da 37 metrede dalış yapanları bekliyor.”

Enkaza dalış yaptıklarında hüzünlendiğini belirten Kulakaç, “Daha önce sürekli yürüdüğümüz alanlar şu anda su altında. Onları gördüğümüzde hüzünleniyoruz” dedi. Kulakaç, “Ayakkabılar, çocukların oyuncakları suyun altında olduğu gibi duruyor sessiz bir şekilde. Bunları gördüğümüzde ciddi bir şekilde hüzünleniyoruz, bu hüznümüzü de bu tip doğal afetlerde diğer insanlar etkilenmesin diye bilgilendirme amaçlı kullanıyoruz. Depremlere hazırlıklı olmamız lazım, bilinçlenmemiz lazım. Bilinçlenmek için de bu tür gerçek görüntüleri halkımızla paylaşmak istiyoruz. Biz onları dalıcı olarak eğitiyoruz, su altına indiriyoruz ve su altına inen her dalıcı bizim bir elçimiz oluyor. Çünkü su altında depremi tüm gerçekliğiyle görüyorlar, çıktığı zaman da hem ailesi için hem çevresi için hem de kendisi için önlem almak için gönüllü oluyor” diye konuştu.

‘Beni çok etkiledi’

Depremi Gölcük’te yaşadığını söyleyen dalış eğitmeni Alper Yalçın ise şunları anlattı: “Arkadaşlarımı, dostlarımı ve akrabalarımı kaybettim. 17 Ağustos hepimize çok derinden bir yara verdi. O dönemler suyun altına giren binalar ve kaybettiğimiz arkadaşlarımız beni çok etkiledi. Suyun altında neler olup bittiğini çok merak ettim. Bu enkaz görüntülerini görmek için ilk daldığımda dayanamayıp çok erken suyun altını terk etmiştim. Aradan yıllar geçti, şu anda hâlâ girdiğim zaman yıllar evvel gezdiğimiz sahil, altında çay içtiğimiz çınar ağaçları, gezdiğimiz binalar, yollar, caddeler hepsi olduğu gibi duruyor.”