Üniversite gençliğinin en önemli iki sorunu var. Biri burs, diğeri barınma. Akademik yeterlilik ve sosyal donanım da elbette önemli ama eğer kalacak yeriniz ve karnınızı doyuracak paranız yoksa, gerisi teferruat oluyor. Hemen her yıl yüz binlerce konut üreten bir ülke istese, yurt sorunu bir yıl içerisinde çözer. Hem de cebinden beş kuruş para çıkmadan. Çözüm çok basit, her yıl binlerce konut yapan müteahhitler var. Her bin konut yapan 300, her 5 bin konut yapan 500 kişilik yurt yapacak diye bir yasa çıksa, sorun kendiliğinden çözülür.
Aynı yasa TOKİ içinde geçerli olsa, zaten ihtiyacın yarısı zaten tamamlanmış olur. Dünü dünde bırakıp, geleceğe bakalım. Şöyle olsaydı, böyle olmazdı, şu yapılmasaydı bugün bu hale gelinmezdi teranelerini bırakıp, geleceğe bakalım. Çünkü yer yurt bulamadığı için üniversiteye kaydını yaptırıp ailesinin yanına dönen binlerce öğrenci var.
YURTKUR son yıllardaki performansıyla, bu işi çözer ama öğrenci sayısı öylesine hızlı artıyor ki, yine de uzun zaman alır. Oysa, öğrencilerin hiç zamanı yok!.. Bu arada kim karar veriyor bilmiyorum ama üniversite kampüslerinde her şeye kaynak ayıran devlet, iş yurtlara gelince para vermiyor.
Devasa rektörlük binaları, açık kapalı yüzme havuzları olan ama yurdu olmayan o kadar çok kampüs var ki şaşar kalırsınız. Sanki öğrenci olmadan, o kampüslerin bir fonksiyonu varmış gibi… Öğretim üyesi lojmanları da ayrı bir konu. Onu da bir başka gün özellikle dile getirmek istiyorum. Kaynak var ama öncelikler farklı.
Sorun da zaten burada…
