Keşke ölseydim çocuklar kurtulurdu

Soma’daki faciadan yaralı olarak kurtulan maden işçileri ile Soma’daki Sosyal Haklar Derneği’nde bir araya geldik. Kazanın ardından maden ocağının kapatılması sebebiyle yaklaşık 11 aydır işsiz kalan işçiler, kendilerine bağlanan işsizlik maaşlarının dört ay sonra kesilecek olması sebebiyle endişeli.
Madene girmek istemediklerini ancak başka çarelerinin olmadığını söyleyen işçiler, yetkililerden sağ kurtulan madencilerin malulen emekli edilmesini ya da kendilerine iş istihdamı yaratılmasını istiyorlar. Bugüne kadar Sosyal Yardımlaşma Vakfı’ndan sadece 1000 TL aldıklarını ve başka da bir yerden yardım almadıklarını belirten işçiler, tazminat haklarını da günlerce eylem yapmalarının ardından elde ettiklerini belirttiler. İşçilerden İsmail Aslan, Hüseyin Coşkun, Ahmet Köyük ve Sami Yavuz, kaza anında ve sonrasında yaşadıklarını Milliyet’e anlattı.
2009’da Soma Madencilik’te işle başladığını belirten Aslan (44) “Şu an işsizlik maaşım dışında bir gelirim yok. İki çocuğum var. Birisi üniversitede” diyor ve ekliyor: “4 ay sonra ne yapacağım ben.” İşsizlik maaşlarının da kesildiğini söyleyen Aslan, “Sadece Sosyal Yardımlaşma Vakfı’ndan 1000 TL aldım. Her gün kendime ‘keşke ölseydim. En azından çocuklarıma maaşım kalırdı’ diyorum” dedi.
‘Dişin çürük’
Coşkun (35) da iki çocuğuna bakabilmek için çalışmak zorunda kalan madencilerden biri. Emekliliğine 1,5 yıl kaldığını belirten Coşkun, “Kazadan sonra madenlere başvurdum ancak ‘dişlerim çürük’ gibi bahaneler üretilerek işe alınmıyorum” diye konuştu. Coşkun, “Facia öncesi gerek işçiler gerek mühendisler durumun farkındaydı. Mühendisler üst amirden korkusuna bir şey diyemiyordu.
Bir mühendis arkadaşıma madende durumun anormal olduğunu söylediğimde bana ‘nesnelerin gölgesi kendinden büyükse orada güneş batar’ demişti. İşte orada güneş batmıştı” diyor.

‘Maden sahipleri kara liste yaptı’

Facia anında gündüz vardiyasında olduğunu belirten Köyük (31), “Banda bindiğimde şiddetli bir patlama oldu ve ardından karbonmonoksit kokusu gelmeye başladı. Önce atletimi suyla ıslatıp yüzüme doladım. Ardından maskemi taktım. Yanımdaki bazı arkadaşlarım para keserler diye maskeyi takmadılar. 100’ün üzerinde insan vardı. Hava borularını kesip temiz hava almaya başladık. Ama elektirk kesilince panik oldu. Dua edenler, namaz kılanlar vardı. Soğukkanlı olmam ve kendime soğuk su masajı uygulamam sebebiyle kurtuldum” diyor. Kazanın ardından iş bulamayan Köyük, “İş başvurularında o madenden sağ kurtulduğumuz için bahaneler üretilerek iş verilmiyor” diyor.
Yaklaşık 10 yıldır madende çalıştığını ifade eden Yavuz (47) ise, “Tazminat haklarımızın verilmesi için sesimizi duyurmak istedik, eylemler yaptık. O yüzden benimle birlikte 15 arkadaşım ‘eylem yaptığım için’ hiçbir madene alınmıyor. 11 aydır işsizim. İşsizlik maaşıyla yaşıyorum. 4 ay sonra kesilecek. Şans eseri sağ kurtulduk ama bu kez açlıktan öleceğiz” diyor.