Elbet her takım bir gün yenilecek ama namağlup Medipol Başakşehirspor’un bileğini bükecek olan takım bu Kayserispor değildi.
Liderde öyle bir hava var ki, rakip kim olursa olsun, “Yenerim” mantığında... Ama bu, “Nasıl olsa yenerim” değil... Futbolun doğruları, takım olma bilinci ve iş disiplininden kaynaklanan bir özgüvenle...
Kalede Volkan Babacan, arkadaşlarının ender hatalarını çok iyi tolore ediyor, Epurianu ile Yalçın birlikteliği, rakibin gol ayaklarını çok iyi kilitliyordu. Gerçi Kayserispor da aman aman yüklenmedi. Furkan ve Umut Bulut’un kısa metrajlı birkaç yoklaması vardı o kadar...
Emre’nin şefliğindeki orta sahada yine görevini kusursuz yaptı. Bunlar arasında Mahmut ve Mossoro, bir adım daha öne çıktı. Mehmet Batdal da mükemmeldi.
3-0’ı bulan Abdullah Avcı, takım içi alternatifleri görmek için İrfan Can Kahveci ile Mustafa Pektemek’i aynı anda sahaya sürdü. Bunu düşünmesi de son derece isabetliydi. Herkes oynamalı, herkes hazır beklemeliydi.
Kayseri için fazla söze gerek yok. -Şimdilik- transfer yasaklısı... Ama yeniler gelince ne olur, o da soru işareti... En iyileri, dünya kadar gol yiyen Muammer’di, anlayın işte...
Sergen Yalçın ilk kez takımın başında... Pardon Hakan Ertürk mü deseydik yoksa!
Sahi bu hülleler daha ne kadar devam edecek? Bunlara daha ne kadar müsaade edilecek?
