Örgütün katı kuralı: ‘Uymayan geri döner’

Hukuk şirketi Amsterdam Partners’in kıdemli ortağı Robert Amsterdam’ın, FETÖ’nün ABD’deki yasadışı işlerini ortaya koyduğu “Aldatma İmparatorluğu: Gülen’in ABD’deki Okul Şebekesi” adlı kitabında dikkat çeken bölümler arasında FETÖ okullarında dönen oyunlar oluşturuyor. İsimleri gizli tutulan öğretmen, veli ve öğrencilerin anlattıkları örgütün yüzünü bir kez daha gözler önüne seriyor.

FETÖ imamlarının okullarındaki öğretmenleri baskı altında tuttuklarını anlatan bir öğretmen, şunları söylüyor:

‘Flaş diski yutun’

“Bilgisayarlarımızı kontrol etmek için eve geldiler. Bekar erkek öğretmenlerin hepsi bir evde birlikte yaşıyordu ve o evde kalıyorlardı. Tüm öğretmenlerin e-postalarını, kullanıcı adlarını ve şifrelerini vermeleri bekleniyordu. Kimin ne indirdiğine bakıyorlardı. Toplantılarda not almamamızı söylüyorlardı, her şeyi hatırlamak zorundaydık” diyor.

İşte FETÖ’nün kirli çamaşırlarını ifşa eden ancak isimleri gizli tutulan kişilerin anlattıkları...

- Adı gizli tutulan öğretmen: “Organizasyon parayı halktan alıyordu. Bu parayı ödemezseniz, sizi istihdam etmezler. Bunu reddederseniz, Türkiye’ye dönmek zorundasınızdır. Bu sistemde, evrak işlerimiz ya da böyle bir şeyimiz yok. Miktarlar bir excel dosyasında yazılmış, sadece parolası olan kişilerin açabileceği flaş disklerde tutuluyor. Polis soru soracak olsa flaş diskleri yutmaları söylenir.”

- Adı gizli tutulan veli: “Çocuğumun notları düştükten sonra personel, bana çocuğumu okuldan alıp onu farklı bir okula göndermem için örtülü tehditler gönderirdi. Onlar, oğlumun kovulması halinde bu durumun onun daimi kayıtlarına geçeceğini ve bunun gerçekleşmeden önce onu gönüllü olarak okuldan almamın daha kolay olabileceğini söylediler.”

‘Türk öğretmen hizmetkâr gibi’

- Adı gizli tutulan Amerikalı bir öğretmen: “Kadın öğretmenler özellikle kötü muamele gördüler. Henüz başlamış olan çok sayıda genç kadın öğretmenlerimiz, müdür ve yönetim tarafından sürekli zorbalığa maruz kalırdı. Onlara gerçekten çok korkunç davranıldı. Türk öğretmenler neredeyse hizmetkâr gibi görünüyordu. Sanki bir hataları var gibi duruyordu, onlara karşı yönetimin elinde bir koz var gibiydi.

Amerikalılar olarak bazen sorular soruyor ya da aklımızdan geçenleri söylüyorduk ama aşırı şekilde yöneticilerin kontrolü altında görünüyorlardı. Her yıl eski bir grup Türk öğretmeninin ayrıldığını ve yeni bir grup getirildiğini hissediyorum. Türk öğretmenler okulda hiç 2-3 yıldan fazla kalmadı. Rehber danışman sadece bir gün geldi. Türkiye’den gelmişlerdi fakat bir okulda çalışma tecrübeleri hiç yoktu. Bana daha önceki yaptıkları işin Türkiye’de bir bankada çalışmak olduğunu söylediler. Ben işe alındığım zaman bu resmi mülakat sürecini tamamlamak zorunda kaldım.”