Çocukluğum Beşiktaş’ta geçti. Mahallemizde; Yunanlı Aleko amcalar oturuyordu. Öteki tarafımızda Ermeni Aram beyler vardı. Karşımızda da Erzurumlu Hasan dayılar oturuyordu. O kadar mutluyduk ki hangi evde yemek pişse birbirlerine tadımlık gönderirlerdi. Akşamları evlerimizin önüne kilim sererdik. Herkes oturur, sohbet ederdi.
Hiç unutmuyorum; hayatımda ilk defa beni babamın arkadaşı Nizam amca maça götürdü. İnönü Stadı’nda kale arkası, açık tribününe. Fenerbahçe, yabancı bir takımla oynuyordu. Şeref Has, Can Bartu, Lefter ağabey, onları seyrettim. Bu benim ilk gittiğim maçtı, hiç unutmam. Çok mutluyduk, gülüyorduk, kahkahalar atıyorduk. Şimdi geldiğimiz noktaya bakın, bu ülkeyi düşmanlardan temizlemek için savaşan insanların torunları polisleri öldürmek için kendilerini patlatıyorlar. Her neyse, Türk insanı hiçbir zaman kaybetmedi, kaybetmeyecek de. 15 Temmuz’da nasıl bütünleştik, şimdi daha çok kenetleneceğiz. Polisler bizim evlatlarımız. Evimiz, bağrımız, yüreğimiz her şeyimiz polislere açık.
Cumartesi gününden beri 3 kere polislerin yanına gittim, yanaklarından öptüm, fotoğraf çektim. Onlar bizim kahramanlarımız. Evet, canımız yanıyor hem de çok. Ama olsun, Türk halkı olarak biz bu işin içine karıştık. Artık oturduğumuz mahallede sağımıza, solumuza bakacağız.
Bizi ürküten, kötü niyetli insanlar gördüğümüzde 155’e telefon açıp, polislere haber vereceğiz. Daha temkinli olacağız. Cumhurbaşkanı, ‘seferberlik ilan ediyorum’ dediği zaman yanlış anlayanlar oldu. Evet, seferberlikte yaşıyormuş gibi, sağımıza solumuza bakacağız, daha dikkatli olacağız.
Bu köpeklerin aramızda dolaşmasına artık müsaade etmeyeceğiz.
Hakemler ateşle oynuyor
Dünyanın her tarafında hakemler hata yapıyor. Ben, hakem maçı yönetirken, ofsaytı atlamış, karmaşık bir pozisyonu yanlış yorumlamış bunlara hiçbir itirazım yok, insandır.
Futbolcular da hata yapıyor, teknik direktörler de, bizler de hata yapıyoruz. Ama sahadaki sertliğe göz yuman hakemlere tahammül edemiyorum. Son haftalarda bilhassa büyük takım futbolcuları öyle sertlikler yapıyorlar ki rakibinin futbol hayatını bitirecek şekilde bileğine basıyor, baldırına basıyor, sakatlamak için ikili mücadeleye giriyor. Hakemlerimiz bunları görmemeye çalışıyor. Ben bunu içime sindiremiyorum. Avrupa’daki hakemler de hata yapıyor. Ama sertliğe kesinlikle izin vermiyorlar.
Penaltı kararları, bunun bir standardı yok mu? Bazı pozisyonlarda, defans oyuncusu rakibe elini sürüyor, rakip kendini yere bırakıp, 3 takla atıyor. Hakem buna penaltı veriyor. Başka bir maça bakıyoruz, defans oyuncusu futbolcunun beline sarılıyor, ayağıyla da çelme takıyor, hakem ‘devam’ diyor.
Neden bunun bir standardı yok? Hakemler profesyonel oldu. Dünyanın parasını alıyorlar. MHK Başkanı Yusuf Namoğlu ve ekibi devamlı hakemleri eğitip, ders veriyorlar. Neden hakemler penaltı pozisyonlarında adaletli düdük çalmıyor? Bu yaşananlar çok sıkıntı yaratıyor.
Hatta bu durum öyle bir dereceye geliyor ki insanları futboldan soğutuyor.
39 basamak
Artık karar aldım. ABD, Avrupa filmlerine gitmeyeceğim. Kendi öz evlatlarımızın, gerçek sanatçıların oynadığı tiyatrolara gidip onlara destek olacağım.
Dolmabahçe’deki hain patlamadan bir gün önce, Zorlu Center, Drama Sahnesi’ne yanıma eşimi ve Lal Denizli’yi alarak Demet Evgar, Engin Hepileri, Okan Yalabık, Bülent Şakrak’ın oynadığı ‘39 Basamak’ oyununa gittim.
İnanın son 10 senede hayatımda bu kadar keyif aldığım bir 3 saat geçirmedim. Demet Evgar, bakıyorsunuz bir casus oluyor, başka bir lisan konuşuyor. 10 dakika sonra bir köylü kızı oluyor. Engin Hepileri gerçekten çok büyük bir sanatçı. Okan Yalabık, Bülent Şakrak yerlerde yuvarlanıyor.
Bir bakıyorsunuz polis oluyorlar, bir bakıyorsunuz yerde diken. Müthiş bir performans. Bizim futbolcularımızın sahada 90 dakika döktükleri ter kadar efor harcıyorlar.
Kah duygulandım kah güldüm. Oyun bittikten sonra kulise gittim. Bu büyük 4 sanatçıyı da öptüm. Hepsi sırılsıklam, nefes nefese idiler.
Sanatçı, milletin aynasıdır. Bundan sonra fırsat buldukça ama devlet tiyatroları ama özel tiyatrolar, hepsine gitmeye çalışacağım. Ve size bu köşeden kısa da olsa yazmaya çalışacağım.
Eren’i satın
Galatasaray öyle bir santrfor aldı ki Avrupa’da hava toplarında başarısı ilk 3’e girer.
Ama maalesef bu kadar yetenekli bir futbolcuyu kullanamıyor. Teknik direktörün gerekçesi, efendim kanatlarda oynayan futbolcular iyi orta yapmıyorlarmış. Galatasaray futbolu yerden oynuyormuş. Böyle bir mazeret olur mu? Eren Derdiyok gibi bir futbolcu vakit geçirmek için 85. dakikada, 88. dakikada oyuna alınır mı? Riekerink bu zihniyette olursa, futbolcu takımına nasıl yararlı olur? Galatasaray’ın parasına günah. Şu an hoca böyle düşünüyorsa, Eren para ederken satın.
Satmazsanız, Sightorsson gibi Eren de Galatasaray’ın elinde patlayacak.