Milli Takımımız’ın en son başarısı 2008’deki Avrupa 3.’lüğü oldu. 2010, 2012 ve 2014 senelerindeki turnuvalara katılamadık. Bir de buna 3 Temmuz süreci eklendi ve bu başarısızlık milli duygularımızı da bitirdi.
Fatih Terim’in kellesini isteyenler neden şimdiye kadar sustu? Terim’in de başarısız olacağı aşağı yukarı belli değil miydi? Kulüplerimizin çarpık yapısı, futbolcularımızın şımarıklığı, Milli Takımımız’ın kampında futbolculara gelen ‘aman sakatlanmayın’ mesajlarından sonra ne bekliyorduk?
Federasyon kötü, Terim kötü... Peki futbolumuzu içinden çıkılmaz bir duruma getiren federasyon mu yoksa Terim mi? Herkes şapkasını önüne koyacak. Kulüpler yabancı futbolcu oynatarak günü kurtarıyorlar. Ama Milli Takımımız’ın durumu ortada.
Terim’in yapacağı bir tek şey var; biz 76 milyon nüfusu olan büyük bir ülkeyiz. Fatih Hoca tecrübesiyle bu nüfus içerisinde 20 tane milli duyguları taşıyan, tekmeye kafa uzatacak, ay-yıldızlı formaya canını verecek futbolcu bulmalı.
Gözüm üzerlerinde
Galatasaray-Fenerbahçe derbisi yarın oynanacak. Derbide gözüm sakatlığını bahane ederek Milli Takım’dan affını isteyen futbolcularda olacak.
Yıldırım’dan büyük reform
Fenerbahçe Başkanı Aziz Yıldırım, kulüplerdeki rekabeti başka bir platforma götürüyor. 1 Milyon Üye projesi gerçekleşirse önümüzdeki 10 sene Fenerbahçe’nin önünden, yanından, arkasından hiçbir kulüp geçemez. 1 milyar dolar gelir, yılda 50 milyon dolar aidat. Öteki kulüplere duyurulur.
Babayiğitler nerede?
Koca Galatasaray camiasında 2 kahraman varmış. Biri Duygu Yarsuvat biri Alp Yalman. Şu an için Galatasaray’ı kayyumdan kurtardılar. Bu kadar olumsuzluğa rağmen korkmadan başkan adayı oldular. Başka yiğit Galatasaraylı yok mu? “Kendimizi Mayıs ayındaki seçimlere hazırlıyoruz” deyip, bugünkü kötü ortamdan kaçanlar, bu camiada kabul görmeyecekler. Bunu unutmasınlar.
