Formula 3 aracı bana çok benziyor!

CANAN’LA SOHBET / Canan Özgün
(2004)

Tutkun, baban Şerif Yardımcı’dan mı geldi?
Annemin söylediği gibi babama çok benziyorum! Ayrıca hep babamdan gördüklerimi sevdim. Biraz genlerden, biraz da çevremin etkisiyle otomobil tutkunuyum. Bu arada otomobilleri değil de otomobil kullanmayı çok seviyorum.
Küçükken kız çocuklarının normalde yaptığı şeyleri yapar mıydın?
Annem beni baleye verdi, olmadı. Piyano derslerine gittim, olmadı. Bunlar bana abuk - sabuk gelirdi, ama şimdi neden yapmadım diye üzülüyorum. 12 yaşıma geldiğimde babam 'Haydi go-kart yapalım’ dedi.
Go-kart sonrası uzun süre ara verdin galiba...
Okulum vardı. Go-kart’ı hırs yapamadım! Benim derdim, hayalim oyunculuktu. Başrolde olmak istiyorum, şov seviyorum. Aslında yarışmak da bir şov. Yarışçılar da şov yapıyorlar. Sırf kendi kendilerine yarışsalar, bence bu kadar zevk almazlar. 2001’e kadar yarışmadım. Sonra da Mutlu Cup’a girdim.
Mutlu Cup’da yarışmak nereden aklına geldi?
Çok işlere girip, çıktım. Prodüksiyon, yönetmen yardımcısı, yapım amiri oldum. Abuk - sabuk bir sürü şey oldum ve bunları olmak istemediğime karar verdim. Hakan Dinç’le tanıştık. 'Mutlu Cup var, yapmak ister misin?’ dedi. 'Yarışırım’ dedim. Başlangıcı ve sonu çabuk olan şeyleri seviyorum. Onun için rallici olamam. Ralli çok yoğun ve uzun bir yarış... Mutlu Cup’ın ikinci yarışında, ikinci oldum.

Senin başarını kabullenmekte zorlandılar mı?
Arabada özel bir ayarlama var sandılar. Sonra istikrarımı gördüler, çünkü diğer yarışta yine ikinci, sonra dördüncü ve Mutlu Cup’ta Türkiye dördüncüsü oldum. 'Daha hızlı bir şey istiyorum’ dedim. Türkiye Pist Şampiyonası için çok hızlı arabalar ve bütçeler gerekiyordu. Sonra Formula 3’ü denemek istedim. Ertan Nacaroğlu’na sordum, 'Tamam’ dedi. Formula 3 aracına bindim, piste çıktım ve muhteşem bir his olduğunu gördüm. Formula 3’te kendimi gördüm... O agresif, ama yumuşak davranıldığında sana yumuşak reaksiyon veren, agresif olduğunda agresif, hatta daha beter olan muhteşem bir alet!.. Ayrıca bence Formula 3 aracı çok seksi! Benim gibi bir araç! Hızlı, pratik ve çok zorlanmaması gerek... Ertan’a 'Yarışırım’ dedim. Ethem Genim 'Sana iyi bir sponsor buldum’ dedi. Formula 3, benim PR’ım oldu.
Geçirdiğin kazadan bahseder misin?
Yarışacağım gün yağmur yağmıştı. Antrenmana çıkmadım. Arabanın ayarları yapılıyordu ve bana normal lastik taktılar. Bazı pilotlar yağmur lastikleri takmışlardı. Bana 'İlk beş tur lastiklerini ısıt, yerde yağmurdan kalan su birikintileri var. Sonra bas, bir şey olmaz’ dediler. İlk beş tur çok temkinli gittim. Sonra Pirelli virajından çıktım... Tam orada 5’e alıyorduk. Dönülen noktada su birikmiş. O su birikintisini düşünüyordum, elim vitesteydi. Herşey bir anda oldu. hızım çoktu sanırım... Bir şeyler oldu, sesler çıktı ve gözlerimi açtım!.. 'Bir terslik var!’ dedim. Araba takla atmış, ters duruyor... Elimi çıkaracağım kadar küçük bir boşluk vardı ve kafam yamuk duruyordum. Bu arada kafam da yavaş yavaş bataklığa giriyordu. Yanmayayım diye motoru kapattım. Çünkü hiçbir şekilde çıkamazdım. Biraz zorlayayım dedim, ama o zaman araba daha hızlı inmeye başladı... Elimi çıkartıp sallıyorum haber vereyim, iyi olduğumu bildireyim diye... Ama kimse yok! Yanımdan vızır vızır arabalar geçiyordu. 'Bunlar ne adiler! Sıralama turu filan, bırakın’ dedim. Bu arada babam kuleden seyrediyormuş!.. Hemen koştu... Kendimi kaybetmemek için sürekli 'İyiyim, kurtulacağım’ diyordum. Sonunda çığlık attım... Bilmek istedim, ölecek miyim, kalacak mıyım?.. Derken beni çevirdiler. Fiziksel hasar olmadı, ama psikolojik olarak çok etkiledi. Hatta o gece evde yalnız kalmıştım, annem ve babam bir yere gitmek zorundaydılar... Bütün gece sinirden ağladım. İki yıldır her gece rüyamda görüyorum. Bir şey olmuyor, ama hep o aracın içindeyim!..
Ama yarışmaya devam ettin...
'Böyle bir şey beni yıldırmamalı’ dedim. Ama içimde büyük fırtınalar yaşıyorum. Mesela uçaktan çok korkuyorum, çünkü kendi kontrolüm altında olmayan her şeyden çok korkarım. Kazadan sonra bir sürü batıl inancım oldu. Uğurlarım var. Feng Shui yaparım. Bir yarış kötü geçtiyse, saçımdaki tokayı atarım. Kötü rüya gördüysem, üzerimdeki geceliği bir daha giymem!
Şimdi pistlerde nasılsın?
Hızı kestim. Eskiden yarışırken dişlerim çıkardı, şimdi artık bebek dişlerim bile yok! Çünkü korkuyorum.
Şerif Yardımcı Seat Cup pilotu. Orada birlikte yarışmak ister miydin?
Evet! İlk başta çağırdılar, fakat sponsor bulunamadı. Ama seneye Seat’ı düşünüyorum. Babam, 'Ben seneye devam etmezsem, sen devam edersin’ diyor.

İçindeki, o yarış sırasında dişleri çıkan Selin’i biraz anlatır mısın?
Bir şeylere başkaldırmayı çok seviyorum. Mücadeleyi de... Her ne kadar benim çevremde asla öyle olmasa da, genelde sosyal toplumdaki bakış açımız, erkeğin egemenliği... Ben, buna başkaldırmayı seviyorum.
Diyelim hoşlandığın erkek, Subaru Impreza kullanıyor. Ama hızdan korkuyor. Sence karizmasını bozar mı?
Kesinlikle bozar. Ben bir erkeğe 'Ver, ben kullanayım!’ dememeliyim. Kimse, babam kadar yollarda iyi kullansın, su gibi aksın demiyorum. Ama herhalde ancak bir yarışçıyla beraber olabilirim. Çünkü o, direksiyonun başında tedirginse, bana çok antipatik geliyor ve soğuyorum. Subaru kullanmak zorunda değil, ama kullandığı otomobilin hakkını versin!..
Benden dört yaş büyük!
Mercedes’im benden dört yaş büyük! 1974 model 450 SL Cabrio, tek kapı... Babam 1974’te, ilk çıktığında almış. 'Eğer kızım olursa, onun için saklayacağım bunu’ demiş. Plakayı da, hayatı boyunca en sevdiği isim Selin olduğu için, 'KS’ diye çıkarttırmış. Yani 'Kızım Selin’... 137 bin kilometrede. Yaz - kış kullanılacak bir otomobil değil. Bir kere güçlü değil, çok hızlı gidemezsiniz. Ama bir karakteri var, boş değil.

Onunla unutamadığın bir anın oldu mu?
Olmaz mı! Çok beğendiğim ve sonra erkek arkadaşım olan biri vardı. Sitede dolanırken bu kişiyi gördüm ve ona hava atmak için, virajdan neredeyse denize uçuyordum! O, şaşkınlıkla bana bakıyordu!..
Türkiye’deki ilk bayan Formula 3 pilotu sen oldun...
Evet, ama böyle bir misyon yükleneceğimin farkında değildim. Yarışa girmeden önce babam panik halindeydi. 'Temkinli ve sakin git, yarış bitir yeter’ dediler. Ben de 'Yok öyle yarış bitir yeter falan!’ dedim. İlk yarışa girdim, üçüncü gidiyordum. Başlamadan önce yedi ay spora gitmiştim. Antrenörümle boyun, kas, adele çalıştık. İlk yarışta çok kapıştım. Pisti 46 saniyede döndüm. Son iki tur, kollarım çok, ama çok yoruldu. 20 turluk yarışın 18. turunda yorgunluktan pist dışına çıktım.