“Albüm ‘Başka’ ama Ümit Besen aynı”

Nikah Masası, “Okul Yolunda” gibi dillere pelesenk olan şarkılar, 30 albüm, sayısız sinema filmi ve hiç değişmeyen bıyıklarıyla hafızalarımıza kazıdık Ümit Besen’i. 36’ncı sanat yılında ise deri ceket giyen rock şarkılar yorumlayan bir Ümit Besen’le karşı karşıyayız. Besen son albümü “Başka”da Pamela Spence, Cem Adrian, Feridun Düzağaç, Emre Aydın gibi birçok rock sanatçısıyla efsanevi şarkılarına düet yapıyor. Öyle ki Pamela Spence ile “Seni Unutmaya Ömrüm Yeter mi” şarkısına yaptığı düet YouTube’da 30 milyon izlenmeyi geçmiş durumda. Klibi ve şarkılardaki yorumu “Başka” olsa da Ümit Besen üstüne basa basa “Ben aynı Ümit Besen’im, değişen bir şey yok” diyor.

Daha önce tarzınızın arabesk olmadığını söylemiştiniz, siz müziğinizi ne olarak tanımlıyorsunuz?

Arabesk zaten bizim yaşantımız, halk aslında. Ben de onun içinden gelen birey olarak acılarımı, sevinçlerimi şarkılara döken bir insanım. Müzikal anlamda ise arabesk yaptığımı söyleyemem. Kendine özgü enstrümanlarıyla yapılmış, romantik müzik olarak tanımlıyorum.

Sahnede ne tarz şarkılar söylersiniz?

Sahnede türkü de söylerim, yabancı şarkı da. Yerine göre değişiyor. 70’li yıllarda orkestram vardı. O dönemdeki meşhur rock sanatçılarının parçalarını da seslendiriyordum. Cem Karaca, Barış Manço, Edip Akbayram ve Erol Büyükburç’un şarkıları repertuvarımda mevcuttu. Her türe yakınım. Arabamda caz dinlerim, Frank Sinatra dinlerim. Beni yormayan müzikleri seçerim. İçinde aşk olan, duygu olan her parçayı dinlerim.

“50 yaşından sonra sahnede açıldım”

Aşk adamısınız öyle değil mi? Duygusal bir yapınız var.

Evet, kesinlikle öyleyim. Bir şey anlatırken gözlerim dolar. Üç kızım var. Her çocuğuma şarkı yazmışımdır. Kızımın köpeğine bile şarkı yazmışlığım var. Cindy hastalanıp öldüğünde hem kızım hem ben çok ağladık. “Bu akşam her akşamdan daha da efkarlıyım. Ne kendi var ne sesi var” diye. Alışmıştık ona da.

Sahneye çıktığınızda da duygusal anlar yaşar mısınız?

Sahnede de oluyor tabii. Eskiden şarkılarımı söylerken öyle bir ağlıyordum ki kimse beni görmesin diye başımı piyanoya eğerdim. “Sahnede kimseye gülmüyor, “ne kadar snob adam” derlerdi benim için ama ben o anı bir görev olarak görüyordum. Şarkıların içine girerek beni dinlemeye gelen insanları memnun etmeye çalışıyordum. Öyle bir hoşgeldiniz diyeyim ya da kadeh kaldırayım filan bunlar hep sonradan gelişti. 50 yaşına geldikten sonra konuşmaya başladım sahnede. Düğünlerde çoğu gelinin annesi “Bir kızım daha olsa da şu org çalan çocuğa versem. Başını kaldırıp kimseye bakmıyor” demiş benim için. Babam çok otoriterdi, ben de utangaç yetiştim. Halının desenini sayarak büyüdük, kafamızdan dökerlerdi kolonyayı misafirliğe gittiğimizde.

“Stüdyoya girmeden önce epey korktum”

Rock albümü yapma fikri nasıl doğdu. Katıldığınız rock festivalinden sonra mı?

Evet bir GSM firmasının rock festivaline katılıp birkaç şarkı yorumlamıştım. O organizasyonu düzenleyen arkadaş beni “Ali Biçim Şov”da seyretmiş. “Abi o programda durdunuz durdunuz, ben bas gitar çalmak istiyorum dediniz ya. O gün benim aklıma sizinle böyle bir proje yapmak geldi” dedi. Sonra bir reklam klibi de yapınca, DMC’nin dikkatini çekti, böyle bir teklifte bulundu. Anlaştık ve “Başka” albümünü yaptık.

Düet yapacağınız isimleri ve şarkıları nasıl seçtiniz?

Kızım birçok şarkı dinlettirdi bana. O takip ediyor rock müzisyenlerini. Ama asıl olarak albümün aranjörlüğünü üstlenen Bora Duran her şeyi ayarladı. Şarkıları, sanatçıları, düetleri, altyapıyı her şeyi o ayarladı. Ben iki kez dinledim şarkıları ve stüdyoya girdim. Stüdyoya giderken bayağı korkmuştum. Sanki savaşa gidiyorsun, silahın ve kurşunun yok. Önümdeki şarkı sözlerine bakarak okumam gerekiyordu, öyle bir alışkanlığım olmadığından, acemi gibi hissettim. Aslında bilmediğim şarkılar. Bora’ya dedim ki “Sen hocasın ben talebeyim. Lütfen bana öğret şu şarkıları.” Önce birkaç kez yarım yarım kaydettik. Sonra Bora “Abi sen bir defada okursun bunu ya” dedi. Bir defada okudum ve Bora ve bizim basçı Efe ayağa kalkıp alkışladılar.

Albümde sizin favori şarkınız hangisi oldu?

Vallahi benim değil, halkın sevmesi önemli. Onlar da internette filan tıklanma oranlarıyla belli ediyorlar zaten. Pamela ile birlikte söylediğimiz “Seni Unutmaya Ömrüm Yeter mi?” şarkısı bir numara oldu. Ben de “İstanbul’da Sonbahar” ile Emre Aydın ve Mirkelam’ın şarkısını çok duyarak okudum. “Yokluğunda” parçası da beni çok etkilemişti.

“Senin bıyıkların sırmaymış albayım”

Sizi hep bıyıklarınızla tanıdık biz, kestiniz mi hiç?

Fahrettin Uyanık vardı, ilk plağım çıkacağı zaman bana “Bıyıkları kes, hayatta tutmaz böyle plak, başçavuş gibi bıyıkların var” dedi. Hayatta kesmem dedim. “Şimdi moda bıyıksız, hayatta tutmaz” dedi. Ben de isterse hiç satmasın, asla kesmem dedim. Sonra plak tuttu, ben Unkapı’nına gittim. 10 günde 100 bin tane satmış o dönem 10 bin satana Altın Plak Ödülü veriyorlar. Fahrettin beni gördü “Ya senin bıyıkların sırmaymış be albayım, ben fark etmemişim” dedi. Hiç kesmedim bıyıklarımı.

“Konserde birçok sürpriz olacak”

Zorlu PSM Drama sahnesinde bir konseriniz olacak. Sadece “Başka” albümünüzden şarkılarınızı mı seslendireceksiniz?

Yok canım benim ya. Beni şu “Ümit Besen rock sanatçısı mı oldu?” durumundan kurtar. Bu albüm sadece bir projeydi. Bir rock festivalinde Teoman şarkısını okuduktan sonra dinleyicilerimden ve beni yolda gören insanlardan gelen yoğun talepten dolayı yaptığımız bir projeydi. Onları da kırmayalım, başka yelpazelere de açılalım, genişleyelim istedik. Çok da başarılı oldu ama ben yine benim. Albüm “Başka” olsa da ben aynı Ümit Besen’im. Madem bu sound beğenildi, kendi şarkılarımı bu sound’da yenileyeceğim.

Herkes bu konserinizde düet yapacağınız şarkıcıların gelip gelmeyeceğini merak ediyor.

Evet, Pamela ile konuştuk, geleceğini söyledi. Repertuvarımız çok geniş, birçok sürpriz de olacak.

“Rock ve arabeskin bir derdi vardır”

Son dönemlerde arabesk ve rock sanatçılarının bir araya getirilmesiyle birçok proje yapılıyor...

Evet, çünkü aslında birbirine çok yakındır arabesk ve rock. Arabesk, rock, hatta cazın hikayesi vardır. Serzenişi, derdi vardır ve dinleyenlere bir şeyler anlatır. Pop gibi değildir. Bellerinde zincirleri olan metalci çocuklar beni Taksim’de çevirip fotoğraf çektirmek istiyor, “Abi senden başka Türkçe şarkı dinlediğimiz kimse yok” diyorlar.

Cem Yılmaz da düğününe bir tek sizi çıkarmıştı.

Evet, hata mı yaptı bilemiyorum. Çünkü ben onu “İyi Günde Kötü Günde” şarkısıyla dansa alacaktım, telsizden haber gönderdi “Aman ‘Nikah Masası’nı söylesin Ümit abi” diye... Ya dedim “Nikah Masası” ayrılık şarkısı. Espri olsun diye söylüyorum Cem Yılmaz’ı çok severim, onun da düğüne davet etme talebi olunca seve seve kabul ettim ve düğün hediyem oldu.