Feriköy’de bir futbol rüyası

Soğuk bir İstanbul sabahı. Feriköy Stadı her sabahki misafirlerini ağırlıyor. Saat dokuza kadar Feriköy sakinleri sabah koşularını yapıyor ve bu saatten sonra stat bambaşka bir amaçla gelen gruba kapılarını açıyor. Pazartesi, çarşamba ve cuma sabahları Feriköy Stadı bir takım bulup futbol oynayabilme umuduyla antrenman yapan Afrikalı unutulmuş futbolcularla dolup taşıyor. Kışın daha az olsa da yazın bu rakam 40, 50 futbolcuya çıkabiliyor. 100 liralık stat kirasını futbolcular birleşerek ceplerinden ödüyor.
Daha önce Afrika’da ve çeşitli kıtalarda oynamış bu futbolcular Türkiye’ye bir takımda yer alabilme amacıyla gelmiş ve ortada kalmış isimler. Haftada üç gün İstanbul’un çeşitli yerlerinde yaşayıp çeşitli işlerde çalışan veya çalışmayan Nijeryalı, Senegalli, Ganalı, Liberyalı, Fildişili ve Afrika’nın diğer ülkelerinden gelen bu unutulmuş futbolcuların en büyük umudu ise
9 yıldır Uluslararası Milletler Derneği tarafından yaz başlangıcında düzenlenen “Afrika Kupası Turnuvası”. Bu futbolcuların en önemli geçim kaynakları Türkiye’de profesyonel liglerde oynayan Afrikalı futbolcuların yaptıkları yardımlar. Bu futbolculardan birisi olan 27 yaşındaki Fullo Semea’yla Feriköy Stadı’nda buluştuk ve onun ağzından 3 yıl önce Türkiye’ye Bangladeş’te oynarken ne umutlarla geldiğini, neden bir takıma giremediğini, hayatını nasıl sürdürdüğünü ve yakında futbolu bırakmayı düşündüğünü kendi ağzından dinledik.

Ne zamandan beri futbol oynuyorsunuz?

16 yaşından beri oynuyorum. İlk başlarda Gana’da alt liglerde oynarken Gana Süper Ligi’nde oynamaya başladım. Sonra da Bangladeş’e transfer oldum.

Burada ne kadardır bulunuyorsunuz ve burada bulunma amacınız ne?

2009’da buraya geldim bir takımda oynamak için ama büyük bir CV’im yok. Bu yüzden şu ana kadar bu mümkün olmadı.
3 yıl oldu. 3 yıldır futbol oynamıyorum. Bangladeş’ten buraya geldiğimden beri.

Hayatınızı nasıl kazanıyorsunuz?

Tanrı’nın yardımıyla yaşıyorum. Amerika’da ailem var, Minnesota’dalar. İki kızım var. Kardeşlerim orada. Onlara para gönderiyorum bazen. Herhangi bir iş yapamıyorum. Kimse
iş vermiyor siyah olduğum için. Arkadaşlarımın yardımıyla ayakta kalıyorum. Süper Lig’de,
PTT 1. Lig’de oynayan Afrikalı futbolcu arkadaşlarımın yardımıyla yaşamımı sürdürüyorum. Diğerleri gibi.

“Henri Bienvenu sağ olsun yardım ediyor”

Size yardım eden arkadaşlarınız kimler?

Göztepe’deki Theo Weeks, Akhisar Belediyespor’daki Gideon Adinoy Sani, Antalyaspor’daki Isaac Promise, Boluspor’da oynayan Akeem Agbetu ve Fenerbahçe’deki Henri Bienvenu arkadaşlarım. Manisa’da Jimmy Dixon vardı. Onlar maddi olarak çok fazla yardım yapıyor. Sadece bana değil herkese yardım yapıyorlar. Ben onlardan maddi yardım aldığımda paylaşıyorum, onlar aldığında benimle paylaşıyorlar. Fenerbahçe’den Joseph Yobo da var. Ama özellikle Bienvenu sıklıkla antrenmanlarımıza geliyor ve geldiğinde bize para bağışlıyor. Akhisar’daki Sani de öyle. Tanrı’ya şükür bu adamlar Türkiye’de oynuyor.

Takım bulma umudunuz var mı?

Hayır artık umudum kalmadı. Artık yaşım da geçiyor, 28 yaşına geldim.. CV’im büyük değil. Belki Asya’ya dönersem oynama şansım olabilir çünkü beni tanıyorlar. Ama buradan ayrılmadan önce her şeyi ayarlamam oradaki bir takımla her konuda anlaşmam gerekiyor.

Umudum kalmadı diyorsunuz ama burada sürekli antrenman yapıyorsunuz...

Evet pazartesi, çarşamba, cuma burada antrenmanlara çıkıyorum çünkü hayatta her şey değişebilir. Bu yüzden hep fit kalmaya çalışıyoruz.

Haziran ayındaki Afrika Kupası’nda oynayacak mısın?

Evet oynayacağım ama bu benim asıl amacım değil. Afrika Kupası benim için bir fırsat, bunu biliyorum ve yine kendimi göstermeye çalışacağım. Bir ailem var ve onlara bakmam gerek. Ben bir futbolcuyum, politikacı, müzisyen, diyetisyen değilim. Futbol benim işim ve futbol oynamak istiyorum. Ama artık Türkiye’de oynama şansımın kalmadığını biliyorum. Yapabileceğime inanıyorum. Bölgesel Amatör Lig’de veya Süper Amatör Lig’deki takımlarda da oynayabilirim. Tabii bu takımlarda oynayabilmek için çalışma izninizin olması gerekiyor. Bu yüzden ya bir iş bulmalıyım, ya bir Türk kızla evlenmeliyim ya da bir okulda öğrenci olmalıyım. Bu büyük bir problem çünkü aramızda çok iyi potansiyele sahip çok iyi oyuncular var.

Kaç oyuncu var?

Şu an hava kötü belki bu yüzden az oyuncu çalışıyor. Ama bahar ve yaz aylarında gelirseniz 40-50 oyuncu görebilirsiniz. O zamanlar o kadar kalabalık oluyor ki antrenman yapacak yer bile bulamayabiliyorsunuz.

“Hayatımın en kötü kararı”

Türkiye’ye gelmek kötü bir fikir miydi?

Kesinlikle çok kötü bir fikirdi. Hayatımda aldığım en kötü karardı. Bir arkadaşım vardı. Benim abim gibiydi. Malezya’da oynuyordu ve onun tavsiyesi üzerine buraya geldim. Bana “Türkiye’ye git, orada bir kulüp var. Seni Ukrayna’ya götürecekler. Sen de Ukrayna’da bir takımla anlaşacaksın” dedi. Şimdi o Türk kulübünün ismini bile hatırlamıyorum. Buraya geldiğimde o kulüp sezon başı kampı yapıyordu ve sonra gördüm ki ortada böyle bir şey yoktu, bana atılan koca bir yalandı. O vakit Bangladeş’te oynuyordum ve Türkiye’deki o kulübe gitmek için sözleşmemi Avrupa’da oynama hayali için feshetmiştim.

Eğer bir kulüp bulamazsanız ne olacak?

Birkaç ay daha kalabilirim ama baktım olmuyor Amerika’ya ailemin yanına gider ve futbolu bırakıp bir iş bulurum. Çocuklarım şimdi bursları sayesinde orada okuyabiliyorlar ama üniversite için para gerekecek ve ben onlara daha iyi bakabilmeliyim.

Anladığım kadarıyla sen de onlara buradaki oyuncuların yardımlarıyla bakıyorsunuz...

Evet öyle oluyor. Bazen arkadaşlarım İstanbul’a geldiklerinde para yardımı yapıyorlar bazen de posta yoluyla.

Bir Liberyalısınız ama Afrika Kupası Turnuvası’nda Gana takımında oynuyorsunuz. Bu nasıl oluyor?

Gana’da çok fazla yaşadım. Yaşadığımız savaş nedeniyle yıllarca Gana’da mülteci kampında kaldım. Belki Gana’da bir süre daha kalsaydım şimdi Amerika’ya gitmiştim. Ama futbol oynama hayalim vardı ve o yüzden hep bu hayalin peşinde başka takımlarda oynadım. Hâlâ hayatta olduğum, sağlıklı olduğum için Tanrı’ya şükrediyorum.

Afrika turnuvası nedir?

9 yıldır Uluslararası Milletler Derneği, Afrika Kupası Turnuvası’nı düzenliyor. Türkiye’ye futbolcu olma umuduyla gelip bunu başaramayan futbolcuların kendilerini göstermeleri için düzenlenen bu turnuva özellikle son yıllarda Avrupa basınında büyük ilgi görüyor. Daha önceki yıllarda bu turnuva sayesinde çeşitli oyuncular amatör liglerde takım bulma şansı yakaladı. Turnuvanın şimdiye
kadar futbol dünyasına kazandırdığı en önemli isim ise Akhisar Belediyespor’da oynayan Nijeryalı Gideon Adinoy Sani.

“Türkiye’de ırkçılığın olmadığı bir yalan”

Türkiye’de ne kadar kalacaksınız?

Bilmiyorum. Bunu ancak Tanrı bilir. Eğer bugün bir şans yakalarsam bugün giderim.

3 yılın sonunda bıkma, usanma noktasına geldiniz mi?

Galiba geldim. Ama bir mantığım var. Her şeyin bir sebebi vardır.

Burada ırkçılık veya ayrımcılıkla ilgili problemler yaşıyor musunuz?

Evet oluyor. Dışarı çıkıyorsun, sana kötü bir sesle “zenci” veya “köle” diyorlar. Şık giyimlisin ve bir Türk kızla konuşmak istiyorsun seninle kötü bir şekilde konuşuyor. Mesela bir gün stadın önünde bir arkadaşımızı bekliyorduk. Dükkanın içinden adam çıktı ve bizi kovdu.

Oysa Türkiye’de genel bir “Bizde ırkçılık yok” görüşü vardır...

Onlar bir de bunu bana anlatsın. Türkiye’de birçok kişi yapıyor. Avrupa’ya gitmedim ama gidenler de Avrupa’daki ırkçılık olayları ne kadarsa burada da öyle diyor. Size önce hakaret ediyorlar sonra da “Selamünaleyküm” diyip selamlıyorlar. Bu çok tuhaf.

Bu kadar çok olduktan sonra hâlâ sinirleniyor musunuz?

Elbette çileden çıkıyorsunuz. Çok üzülüyorsunuz. Ama artık bir yerden sonra insanları duymamaya ve reaksiyon göstermemeye başlıyorsunuz...