“Gerçekte kim olduğumu reddedemem”

Mira Yılmaz 22 yaşında. İstanbul Üniversitesi’nde öğrenci. İki yıl önce başlattığı mücadelenin sonucunda cinsiyet değiştirme ameliyatı olabilmek için yasal izni aldı. Fakat 2014’te bu ameliyat sosyal güvence altına alınmasına rağmen devlet hastaneleri yapmaya yanaşmıyor. Mira ise hayallerine ulaşmak için bu ameliyatı olmak zorunda. Indiegogo sitesinde bir kampanya başlatan Mira özel bir hastanede cinsiyet değiştirme ameliyatı olabilmek için 6 bin dolar toplamaya çalışıyor. 23. LGBTİ Onur Haftası’nın öncesinde Mira ile buluşup hikayesini dinledik.

-Ameliyat olabilmek için gereken yasal sürece ne zaman başladınız?

İki sene önce... İlk önce bir yıl süren bir psikolog takibi başladı. Daha sonra doktor gözetimi altında hormon almaya başladım. Bu da altı-yedi ay devam eden bir süreç. Daha da devam ediyor ama ameliyat olabilmek için altı ay yeterli. Bu altı ay geçtikten sonra yine birçok test yapıldı. Bu sonuçlarla mahkemeye başvurdum ve ameliyat izni aldım.

-Radikal Blog’da yayımlanan yazılarınızı okudum. “Kadınlığımı sürekli ispat etmek zorunda kaldım” demişsiniz...

Psikolog denetimi altındayken bunları çok yaşadım. Cinsel hayatımla ilgili birçok soru soruldu. Özellikle aktif olup olmadığımı sordular. Cinsel organımdan rahatsız olup olmadığımı...

-Devlet hastanelerinde bu ameliyatı yapabilecek doktor yok mu, yoksa yapmak mı istemiyorlar?

Transeksüel ameliyatları 2014’te sosyal güvence altına alındı. Gelir seviyesi düşük bir aileden geliyorum. Özel bir hastanede bu ameliyatı olmam imkansız. Kendimi de bu ameliyata endekslemiştim. Sürecimin devam ettiği Cerrahpaşa Hastanesi’ne başvurduğumda bu ameliyatın Çapa Hastanesi’nde yapıldığı söylendi. Çapa’ya gittiğimde doktorun asistanıyla görüşebildim sadece. “En son 2009’da yapıldı o ameliyat. Doktora soracağım ama yapmayacağını söylecektir” dedi. Doktor “Biz bu ameliyatla ilgilenmiyoruz” demiş.

-Keyfi bir karar mı bu?

Evet. Doktorun inisiyatifine kalmış bir şey. Antalya’da da
bir hastaneye gittim. “Özel muayenehanemize gelin” dendi. Bunun nedenini sonra öğrendim. Devlet hastaneleri bu ameliyatlar konusunda deneyimsiz. Zorlu bir ameliyat olduğu için işlev bozukluğu ya da estetik sorunlar gibi sonuçlar ortaya çıkabiliyor. Bu nedenle ameliyat yapmak istemiyorlar.

“Anneme ilk kez 16 yaşında açıldım”

-Kampanyayı başlatmanıza kim önayak oldu?

Tüm bu araştırmalardan sonuç alamayınca özel hastanede ameliyat olma fikri oluştu. İlk önce “Kredi alır, çalışır öderim” diyordum ama sigortasız çalıştığım için kredi alamadım. Bir arkadaşımın sayesinde de bu kampanyayı başlattım.

-50 günü aşkın bir zaman var. Umutlu musunuz?

Evet. Paranın toplanabileceğini umuyorum.

-Blog’unuzdan anladığım kadarıyla ailenizde biraz homofobi de var...

Evet. Baba tarafım daha ılımlı ama anne tarafım öyle değil. Başlarda annem böyle değildi, bir anda değişti.
16 yaşında anneme ilk kez açıldığımda -ki o zaman ne olduğumdan emin değildim- eşcinsel olduğumu söylemiştim. Çünkü erkeklerden hoşlanıyordum ve bedenim erkekti. Kadınsı hissediyordum ama bunun ne demek olduğunu bilmiyordum. Annem “Penisinden ve vücut kıllarından rahatsız oluyor musun?” diye sordu. Birkaç hafta gayet iyiydi. Tabii inkar ediyordu, hemen kabul etmedi ama aramızda sorun yoktu. Daha sonra farklı sorunlar da eklenince benim durumum daha çok göze battı.
İki yıldır annemle görüşmüyorum. Çünkü değişmemi istedi. Beni reddetti ama ben gerçekte kim olduğumu reddedemem.

-“Babam daha ılımlı” dediniz...

Babam aslında çok fazla bir şey bilmez. Fakat benim acı çektiğimi görebiliyor. Omzunda çok ağladım. Sırtımı sıvazlayıp cesaret vermiyor ama bana çelme de takmıyor. Ameliyattan sonra baba tarafımla rahat bir şekilde iletişim kurabileceğimi düşünüyorum.

“Ameliyat sonrası hostes olmak istiyorum”

-Kardashian kardeşlerin üvey babası Caitlyn Jenner’ın Vanity Fair dergisindeki fotoğraflarını görmek nasıl bir duygu yarattı sizde?

Müthiş. Eski eşinden daha güzel olmuş. Bunları gördükçe cesaret alıyor insan. Ben de “Hayat benim için de güzel olacak” dedim.

-Gelecek planlarınız nedir?

Önceliğim genital operasyon. Ardından adem elmamı aldıracağım. Kenara para koyabilirsem burun estetiği olmak istiyorum.
Bu da çok doğal. Sonra ameliyat olmadan, şan kurslarıyla sesimi feminize etmek gibi bir planım var. Daha sonra da Türk Hava Yolları’na başvuracağım. Hostes olmak istiyorum.

“Büyük bir hata yaptım, çok pişman oldum”

-17 yaşındayken hayatınıza son vermeyi denemişsiniz. Artık böyle bir çıkmaz içinde değilsiniz sanırım...

Asla. Çok pişman oldum. Hayatım boyunca pişman olduğum şeylerin sayısı çok azdır. Bu pişmanlıklara da tecrübe olarak bakarım. Fakat bu bir tecrübe değil bir hataydı. Çok fazla ilaç almıştım. 17 yaşında, kendini tanımaya çalışan bir insandım sadece. Kimliğimden de emin değildim. Homoseksüel miyim yoksa transeksüel miyim bilmiyordum.