İnternetten dükkan raflarına yolculuk

Gitarcı, besteci ve şarkıcı Yakup’un ikinci albümü “Kaos”, uzun süredir meraklıları tarafından internetten ücretsiz indiriliyor. Ancak aynı meraklılar şimdi onu yasal basılmış bir nesne olarak ellerine alma fırsatı buluyor.
Yakup’u ücretsiz paylaşım eylemine iten şey, ilk albüm deneyiminden edindiği dağıtım ve tanıtım işinin bir plak şirketine kalmaması görüşüydü. Arzu edilen dinleyici potansiyeli için en iyi yol internetti. Manevi takdir ve rakamsal anlamda oldukça tatminkardı, Kahraman Bakkal Süpermarkete Karşı benzetmesiyle karşılanan kararın sonuçları.
Müzik endüstrisinin tüketiciye pek yansımayan bir tarafını gösteren bu tavır, bir müzisyen olarak özlük hakları ve telif konularında, kendini savunmanın yükseltilmiş bilincinin ilk kıvılcımlarını çakmıştı.
Yoğun talep, albümü yasal olarak basma fikrini doğurdu sonra. Zaten ücretsiz paylaşım misyonunu tamamlamıştı. Voltaj plak şirketi devreye girdi bu esnada.
Şimdi biraz geri gidelim, 90’ların başında Ortaköy’deki gençlik günlerine. Sonradan Duman topluluğunu kuran Kaan ile Ari ve Buz’un davulcusu Tercan ile müzik yapıyordu Yakup. Mad Madam adıyla cover çalarken bile hit şarkılardan kaçınıyorlardı; seçimlerinin bir tavrın izdüşümü olduğu düşüncesiyle. Döneme, coğrafyaya ve tarza karakterini ruhunu veren yakası açılmadık örnekleri seçiyorlardı.
Ardından Kaan ile Seattle’a gidiyor. Hazırlık okulundan sonra dört yıllık caz ağırlıklı teorik bir okula devam ediyor. 1997 ile 2000; kendini 1960’larda yaşamış gibi hissediyor burada. Derin araştırmalara giren Yakup, yeni kuşak genç rock müzisyenlerini araştırmacı ruhtan uzak ve kolaycı buluyor. Lokale gözünü dikiyor şarkılarında. Arka sokakların ve mahallelerin daha fazla şehrin kültürüne ilişkin ipuçları taşıdığını düşünüyor.

Mesele sahibi müzisyen

Caz öğelerinin çokça ama gizli bir biçimde kullanıldığı albümdü Yakup’un ilk çalışması “Şunu Bunu”. Bu eğilim, basta Reha Hendem, davulda Çağdaş Yapıcılar, ikinci gitarda Ceki Levikatan’ın yer aldığı “Kaos” albümünde biraz daha gelişmiş. Caz akorları ve yürüyüşleri sololarda fiziken vücut bulmuş; alternatif rock çizmeleri ve Türk motifleri esvapları içinde.
İki farklı gitar kullanıyor Yakup bu zenginliği elde etmek için. Birinin kendine has bir akor düzeni var; caz uzantılarına kolaylıkla imkan veren, Alternative Tuning adı verilen anlayış içinde D5 diye tanımlanan, en açık sesleri çıkarmaya yarayan bir düzen bu. Diğeri bilinen akor düzeniyle çaldığı Paul Reed Smith marka olağan elektrikli rock gitarı. 
Bu ihtiyaç akorlarla oynamayı sevmesinden ve melodilerin altına zengin akorlar yerleştirerek beste yapma meşgalesinden kaynaklanıyor. Yakup’un besteciliğini kavrayabilmek için “Tek Dostun Var” adlı şarkıya bakın. Bu şarkı onun müzisyenliğinin ve meselelerinin en dolgun noktalarından birini temsil ediyor.
“Politika” şarkısında düalizm var. Bir yanında kirli bir araç, diğerinde toplumu kurtaracak yegane silah olarak. Şarkıda insanlık ilişkileri aracılığıyla ikincisinin altı çiziliyor. Adı üzerinde “Odada”, eğlencelik ve demo tadında saykodelik bir pasaj. Led Zeppelin ve Hendrix ruhuyla çalınmış açılış parçası “Bilmece”, albümdeki en eski beste. 14 yıl önce Seattle’a gittiği yıl yazmış. Albümün yasal baskısında, ücretsiz indirilen sürümünde bulunmayan üç hediye var. Biri Ceza’nın yazdığı vurucu sözleri ve olağanüstü eşliğiyle “Kadına Yer Ver Dünya”, diğerleri akustik caz yorumuyla “Bilmece” ve akustik reggae yorumuyla “Paran Yok”. 1,5 ay gibi kısa bir sürede toparlanmış ve kaydedilmiş “Kaos”; edit, cila, makyaj gibi şeylere itibar edilmeden. 
Çokça çalışan, düşünen, düşük bütçelerle iş kotaran, sıkıntı içinde sanatından taviz vermeyen ve maalesef hak ettiği ilgiyi göremeyen değerli rock müzisyenlerimizden biri Yakup.

Neylerse güzel eyler Paşam

Zeki Müren Paşa “Radyo Günleri” adıyla derlenen albüm serisinin ikincisinde keyfine doyulmaz sesi ve yorumuyla türkülerimizi seslendiriyor. Türk sanat musikisi sazlarıyla okunan İstanbul, Rumeli ve Anadolu türküleri, Paşam sayesinde adeta birer musiki eseri haline dönüşüyor.
Paşam’ın klasik üslubuyla okuduğu ve sadece Band Reklam arşivinde yer alan bu 17 türkü, daha önce hiçbir plak ya da kaset kaydında bulunmuyor. Gerdaniyesinden uşşak türküsüne, hüzzamından “eski ama tazeliğinden hiç bir şey kaybetmeyen” aşkların türkülerine; hepsi Paşam’ın o güzel Türkçesi eşliğinde, bazen işveli bazen siyah-beyaz Yeşilçam filmi repliği tadındaki sunumuyla huzurunuzda. Türkülerin de hakkını veren Paşam, ne eylemişse güzel eylemiş.

Başarılı bir yerli emsal

Portecho gibi bir projeyi dans müziği dünyamıza armağan eden, (Müslüman mahallesinde salyangoz satacak kadar) cesur plak şirketi Elec-trip, Zi Punt üçlüsünün ilk albümü “Nudge Nudge” ile yine kendilerinden beklenen bir adımı gerçekleştiriyor.
Gitarlarda Oğuz Kaplangı, vokallerde Chi K., elektronik mesul müdürlüğünde Orange’ın bulunduğu Zi Punt’un, güzel şarkı yazma çabasının öne çıktığı 14 parçalık İngilizce albümünde; pürüzsüz vokaller, funky gitarlar, melodik cümleler, kıpır kıpır ritimler ve çarpıcı modern dijital tınılar var.
Avrupa temelli dans müziğinin etkisindeki albümde, bazı parçalar birbirine benzese de, gerek elektro-rock konsepti gerek titizlikle ele alınmış prodüksiyonuyla yurtdışındaki çağdaşlarına karşı başarılı bir emsal “Nudge Nudge”.

Geçmiş zamanlar yeniden

Caz şarkıcısı Diane Schuur yeni albümü “Some Other Time” ile ailesinin hayatta olduğu eski zamanlara bakıyor. Köklere sadakatin ehemmiyetinin altını çiziyor, annesinin ölümünün 40’ıncı yılında, onun gençliğindeki şarkıların yorumlarında, Gershwin, Irving Berlin, Rogers&Hammerstein bestelerinin aşklara eşlik ettiği günlerin şarkılarında.
Düzenlemeler piyanist Randy Porter’a ait. Gurur verici orkestrada gitarcı Dan Balmer, basçı Scott Steed, davulcu Reggie Jackson var. Schuur’un kristal temizliğindeki sesinin vibrato hakimiyeti üst düzeyde. Şarkıları belli bir zamana ait olmayan bir parlaklık ve zarafetle söylüyor; yanı sıra 21’inci yüzyılda yaşayan bir caz şarkıcısı olmanın bilinciyle.