Venedik'te ziyafet

Bu lokantaların ilginç bir hikayesi var. Giuseppe Cipriani isminde bir İtalyan, lokantalarda çalışırken para biriktirmiş ve 1931 yılında arkadaşı Harry Piclering ile birlikte Venedik'te Harry's Bar (Harry'nin Barı) isminde bir lokanta açmış.Bilindiği gibi Venedik birbirine yakın çok sayıda adalar topluluğu. Cam atölyeleri ile ün yapmış Murano Adası'nın bir ötesinde Burano Adası, onun da ötesinde Torcello Adası var.Torcello Adası'nın özelliği Venedik'te yerleşik hayata geçilen ilk ada olması. Bataklıklarla çevrili adada yaşayanlar sıtma nedeniyle 15'inci yüzyılda adayı terk edip gitmiş. Adanın ihtişamlı günlerinden kalma iki önemli yapıt var. Ortaçağ mozaikleriyle bezeli görkemli Santa Maria Assunta Katedrali ve Santa Fosca Kilisesi büyüleyici yapılar. Cipriani ve Harry's Bar isimli lokantalar dünyanın en ünlü ve en pahalı lokantaları sayılıyor. New York'ta, Londra'da, Hong Kong'da ve Venedik'te bu lokantalara gidenler öve öve bitiremiyor. Bu lokantalarda yer ayırmak zor. Bu lokantaların fiyatları pahalı. Giuseppe Cipriani 1934'te bu adada bulunan, şarap ve zeytinyağı satılan dükkanın alt katını lokantaya dönüştürmüş. Üst katındaki odaları da misafirhane yapmış. Baldızı Gabriela ile burayı işletmeye başlamış.Hemingway 1949'da burada kalmış. "Across the River and into the Trees"i burada yazmış. "The Locanda's Assunta"yı bol bol övmüş. İşte bu, Torcelli Adası'ndaki küçük lokantanın ünlenmesini sağlamış. Torcelli Adası'nda, Assunta Katedrali'nin hemen dibinde, geniş ve yemyeşil bir bahçe içindeki Locanda Cipriani, her yaştan çiftlerin, sevgililerin baş başa yemek yemek ve bir akşam üst katındaki odalarında yatmak için gittikleri bir lokanta olmuş.Güzel bir havada, lokantanın gül bahçesinde, yeşillikler içindeki Assunta Katedrali'nin biraz ötesinde nefis bir yemek yedik. Masa güzeldi. Masa sorumlusunun seçtiği şarap güzeldi. Önce ev yapımı makarna yedik. Sosu, lezzeti nefisti. Sonra özel hazırlanmış levrek balığı ikram ettiler. Buranın özelliği İtalyan pilavıymış (rizotto). Onu tadamadık. Pek memnun kaldık.Lokantanın kapalı bölümü klasik dekoru ile pek lüks ama önemli olan iyi havada bahçesine yemeğe gitmek. Sevgililerin gözdesi olmuş Giuseppe Cipriani 1958'de Venedik'te Hotel Cipriani ismiyle kocaman bir tesis kurmuş. Geniş bir bahçe içinde, otel, lokanta, spor ve sağlık tesisleriyle küçük bir tatil köyünü andıran bu tesis lüksün lüksü...Hotel Cipriani'yi açınca, Venedik'teki Harry's Bar'ı oğlu Arrigo'ya vermiş. Oğlu Arrigo ve torunu Guiseppe ise Venedik'te kalmamış. İtalya'dan New York'a atlamış. New York'ta Harry's Bar'ı açmış. Daha sonra Cipriani ismiyle lokantalar açmış. Derken Harry's Bar ve Cipriani lokantaları New York'tan Londra'ya, Hong Kong'a ve daha başka şehirlere atlamaya başlamış.Guiseppe Cipriani, Venedik'teki Locanda Cipriani ile Hotel Cipriani'yi 1980 yılında kızı Carla ile torunu Bonifacio Brass'a vermiş. Venedik'te "Dede Cipriani"nin kurduğu bu iki müesseseyi şimdilerde torun Bonifacio Brass ile karısı Daniele işletiyor. Dünyaya açılan lokantalar Hotel Cipriani'nin de lokantası ünlü. Venedik şehrine daha yakın ve de daha büyük salonu ile bahçesi olduğu için geleni gideni daha kalabalık. Piazza Marco'nun önündeki kanalın hemen ötesinde Giudecca Adası'nda.Deniz taksisi ile lokantaya gittik. Domates soslu, taze kekikli karidesle yemeğe başladık (Bizde Kıyı ve Bebek Ambassador bunun alasını yapar). Patlıcan, patates ve undan yapılan İtalyan makarnası gnocchi yedik (Bizde Four Seasons Hotel ile Bodrum'daki Marina Lokantası daha iyisini yapar). Kırmızı şarap ve baharat soslu sığır filetosunu tattık (Bizde Şans lokantası ile Sunset'in filetosu daha iyidir). Tatlı olarak Picolit Nonino denilen grappa likörlü bir tatlı ile yemeği bitirdik. Hotel Cipriani lokantasındaki yemeğin, Locanda Cipriani'deki yemekle en ufak bir ilgisi yoktu. Öbürü ne kadar özel, farklı ve lezzetli ise, bu o kadar sıradandı ki inanmak imkansız.Hotel Cipriani'nin lokantasında yemek yemek kesemizi zorladı, hele otelinde kalmaya paramız hiç yetmedi. İki kişilik standart odaların bir gecelik ücreti 815 ile 1300 avro arasında değişiyor. Sıradanlığına inanmak imkansız