Blair'de sendika kabusu

İNGİLTERE İşçi Partisi'ni 18 yıl süren muhalefet döneminin ardından 1 Mayıs genel seçimlerinde iktidara taşıyan Tony Blair, sendikalarla ilişkilerinde kritik bir dönemeçten geçiyor. İşçi Partisi'nin geleneksel tabanını oluşturan sendikaların etkinliğini azaltmayı kafasına koyan Blair, karşılaştığı büyük direniş nedeniyle bu planlarını askıya almak zorunda kaldı.
Bugüne kadar Parti'nin Ulusal İcra Kurulu (National Executive Committee)'nda 12 koltuk sahibi olan sendikaların ağırlığını sürdürmek isteyen işçi liderleri, geçen hafta içinde toplanan Ulaştırma İşçileri Sendikası kongresinde bu kararlılıklarını bir kez daha vurguladılar. İşçi Partisi kurultaylarında yüzde 50'lere varan "blok oy" sahibi sendikaların, partiyi iktidara taşıma sürecinde Blair'le fazla sürtüşmedikleri dikkat çekmiş ancak seçim sonrasında özellikle bazı politikalarını şiddetle eleştirdikleri parti liderine verdikleri "avans"ın dolduğunu ima etmeye başlamışlardı.
Sendikalar, özelleştirme konusunda Tony Blair'in verdiği sözleri tutmadığını, örneğin Londra metrosunun özelleştirilmesiyle ilgili "gizli" planlarının ortaya çıkmasıyla gerçek "Thatcherist" kimliğini ele verdiğini söylüyorlar. Blair'in yakın çevresinde yeralan Peter Mandelson gibi hayli muhafazakar genç kuşak politikacılar da sendikaların şimşeklerini üzerlerine çekerken, özellikle sağlık hizmetlerinin özelleştirilmesinde geri adım atılmaması, yüksek okullarda paralı eğitimin getirileceğine ilişkin işaretler belirmesi ve kamu sektöründe vaadedilen zamlardan şimdi dönüş yapılması, sendikal tabanı öfkelendiren konular arasında sayılıyor.
Blair'in sermaye ile balayı "koyulaşarak" sürerken, emekçi kitleler İşçi Partisi liderine verdikleri "kredi"yi geri istemeye başladılar bile...