Ermeni tarihçiyi eleştiriyorum!

Vahakn N. Dadrian’ın Taner Akçam ile birlikte yazdığı “Tehcir ve Taktil...” adlı kitabı Ermeni soykırım iddiasını savunuyor.

Vahakn N. Dadrian, Ermeni milliyetçi tarihçiliğinin önde gelen bir ismidir. Özel hayatındaki skandallar bir kenara, akademik dünyada Ermeni soykırım iddiasının en etkili savunucularından biridir.
Dadrian ve Taner Akçam’ın yazdığı “Tehcir ve Taktil, Divan-ı Harbi Örfî Zabıtları, İttihat ve Terakki’nin Yargılanması” adlı büyük boy, 730 sayfalık kitap, İstanbul Bilgi Üniversitesi tarafından yayımlandı. Ön bir tarih bilgisi olmadan okuyan, derhal soykırıma inanır!
Böyle bir eseri bir Türk üniversitesi yayımlamalı mıydı? Elbette... Bu yayınları okumadan nasıl tartışabiliriz?
Kitap hakkında uzun bir eleştiri yazmak istiyorum. Burada Dadrian’ın birkaç tahrifatını ele alacağım.
Önce yayıncıya bir eleştirim var: Osmanlıca bir hukuk metnini yayımlarken bir sayfa içinde yüzlerce parantez açıp yeni kelimeleri vermek vahim bir kargaşa yaratmış, kitabı okunamaz hale getirmiş! Bunun yerine, kitabın sonuna küçük bir sözlük eklenmeliydi.
Bereket, ben bu metinlerin çoğunu orijinal diliyle daha önce Osman Selim Kocahan- oğlu’nun kitabından okumuştum.

Galip Vardar’ın kitabı
Hatıralar belge değerindedir, tahrif edilemez. Dadrian ise tahrifat yapmaktan çekinmiyor. Mesela İttihatçı Galip Vardar’ın yazdıklarını tahrif etmiş. Dahiliye Nazırı Talat Paşa’nın planlanmış bir soykırım yaptırdığını, orduya ve Teşkilat-ı Mahsusa’ya bu yönde hükmettiğini ispata çalışan Dadrian şunları yazıyor:
“Bir Teşkilat-ı Mahsusa kronikçisi, Dahiliye Nazırı Talat’ın Teşkilat-ı Mahsusa’nın harekât planlarını şahsen hazırladığını açıkça belirtir.” (Sf. 102)
Dadrian, kaynak olarak Galip Vardar’ın “İttihat ve Terakki İçinde Dönenler” adlı kitabının 244-246 ve 274. sayfalarını gösteriyor. O sayfalara bakıyoruz, tam tersi!..
Galip Vardar’ın anlattığı şudur: Enver’e bağlı olan Teşkilat-ı Mahsusacılar, İttihat ve Terakki Genel Merkezi’ni silahla basıp devirmeye karar vermiştir! Durumu öğrenen Talat, Enver ile görüşerek bunu önlemiştir. Enver ile Talat arasındaki bu iktidar kavgası bağlamında, Teşkilat-ı Mahsusa kime bağlı olacaktı? Başkumandan vekili Enver’e mi, İçişleri Bakanı Talat’a mı?
Galip Vardar tam bu bağlamda aynen şunu yazıyor:
“Merkez-i Umumi de şu noktayı kabul etmişti ki, Teşkilat-ı Mahsusa’nın faaliyet programını ve çalışma esasını Harbiye Nazırı çizmelidir.”
Yani, Dadrian’ın yazdığının tam tersi!..

Belgeleri tahrif ediyor
Bir facianın soykırım sayılabilmesi için merkezi olarak ve imha kastıyla planlanması gerekir. Ermeni tarihçiler bu amaçla Talat Paşa’yı ‘merkez’e koyuyor; Talat Paşa’nın idareye, orduya ve Teşkilat-ı Mahsusa’ya emirler vererek, tehcirden öteye, soykırım yaptırdığını savunuyor.
Dadrian işte bu gayretle, ‘Talat’ın Teşkilat-ı Mahsusa’nın harekât planlarını şahsen hazırladığını’ uydurarak Vardar’ın yazdıklarını bu yolda tahrif ediyor!
Başka pek çok olayı ve belgeyi de böyle tahrif ediyor:  
Sait Halim Paşa’nın, mahkemede “‘Nakl ediniz’ demekle ‘öldürünüz’ mânâsı çıkmaz ki... Bunun tatbikatı fena olmuş” demesini soykırımın itirafı diye gösteriyor! (Sf. 41)
Osmanlı’nın Ermenileri imha etmek için Cihan Harbi’ne girdiğini yazıyor! (Sf. 97)
Tarık Zafer Tunaya’nın ‘ordunun siyasallaştığını, aslında İttihatçılaştığını’ yazmasını soykırım kanıtı gibi gösteriyor.(Sf. 103) Halbuki Tarık Hoca’nın bu analizi tamamen politika ve rejimle ilgilidir, Ermeni meselesiyle hiçbir ilgisi yoktur.
Dadrian, Türklerin ‘savaşçılık geleneği’ ile ‘İslamın hoşgörüsüzlüğü’ birleşince bu ‘soykırım’ın oluştuğunu, ordu ve halkın da soykırım eylemine katıldığını yazabilmiş! Soykırım tezini savunan Michael Mann bile “The Dark Side of Democracy” adlı kitabında, Dadrian’ın bu kurgusunun ‘aşırı basitleştirmeci bir milliyetçi teori’ olduğunu ve ciddiye alınamayacağını belirtiyor; ordunun ve halkın Ermeni ölümlerinde asli bir rol almadığını vurguluyor.
Soykırım tezini reddeden tarihçilere çağrı yapıyorum, buyurun eleştirin! Bu kitap ciddi bir akademik eleştiri ve tartışmaya vesile olmalıdır.