Kentin göbeğinde tarım

İstanbul’un en lüks semtlerinden Nişantaşı’ndaki Sanat Parkı Sinpa A.Ş. ve Şişli Belediyesi’nin ortaklaşa gerçekleştirdiği bir proje. Ve bu proje kapsamında, park 3 yıl boyunca çeşitli sanat etkinliklerinin yapıldığı bir açık hava sergi alanı olarak hizmet verecek.

Şimdilerde ise küratörlüğünü Can Altay’ın yaptığı bir sergiye ev sahipliği yapıyor. Adı, ‘Park: Bir İhtimal’. Kent Bostanı da bu serginin çalışmalarından biri.

Kent Bostanı’nda, İstanbul’un göbeğinde tarım yapılıyor. Sergi kapsamında; farklı sanatçılar tarafından tasarlanmış sıra dışı banklar, tahtadan yapılmış sanatsal nesneler de bulunuyor.

‘Kent Bostanı’ bir köşede öylece duruyor. Ama bu meğer projenin doğal süreciymiş. Amaç oradan belli bir mahsul almak değil, insanların orada bir canlı yetişeceğini görmesi…

Koparsınlar, gerekirse zarar versinler ama onun bir canlı olduğunu görsünler. Önemli olan, halkın orayı sahiplenmesi ve ilgilenmesi.

Serginin küratörü Can Altay, projenin çıkış felsefesi için, “bu, sanatsal bir proje. Evet, reel olarak bir iş gerçekleştiriliyor, sebze yetiştiriyoruz. Ama sembolik bir boyutu var. Parkın sınırları nasıl zorlanabilir diye bir düşünceden doğdu bu sergi” diyor. Mayıs 2010’da başlayan sergi Ocak 2011’e kadar sürecek.

Vatandaş sahiplendi
‘kent Bostanı’ çalışması ocak ayında başladı. Ekilen tohum, kullanılan gübre doğal olsun istendi. Tohumlar, mayıs başında ekildi, sonunda ise sergi açıldı. Gelişim aşaması siteden sürekli yayımlandı.

Bostanın bu hale gelmesine çevrede oturanların katkısı büyük. Belirli saatte parkta köpek gezdirenler, çocuklarını okula getirip götürenler, bostandan gidip mısır topluyor, domates alıyor.

Projedeki amaç
• Yerel tohumlarla tarım yapan çiftçilerden gelen tohum ve fidelerle kent içinde sebze üretmek.
• Parkın kendi atıklarının bu gibi üretimler için değerlendirileceği sistemler oluşturmak.
• Bu süreçte doğal yetiştirme yöntemlerini kullanmak.
• Kent içi tarım fikriyle parklar ve benzeri kamusal alanlardaki üretim olasılıkları üzerine yeni sorular önermek.

Elele, Eylül 2010