Rakel Dink: Hrant’ın geleceği sizlersiniz

Önceki gece... Yaklaşık iki bin kişi Lütfi Kırdar’da... Ekranda nar taneleri... “Hrant nar tanelerini saydı, biz Hrantsız yılları 2” yazıyor. İmza: Hrant’ın arkadaşları.
Işıklar sönünce Dink’in sesi duyuluyor. Bir hikâye anlatıyor, hafızalarımıza kazınan finaliyle: “Ermenilerin hakikaten bu topraklarda gözü var. Ama alıp gitmek için değil, gelip dibine girmek için...”
Kemal Gökhan Gürses, Dink’in “Gelane... Hablo... Holane...” yazısını çiziyor ekranda. Önlerindeki top, az sonra bir bombaya dönüşecek çocuklar beliriyor beyaz zeminde. O anda herkesin içinde sessizce patlayan bir bombaya...

Duymadığı bir ninni
garajistanbul ekibi çıkıyor sahneye. Sema ile Harun Ateş’in sarıp sarmalayan, insanı iyi eden seslerinden Ermenice türküler geliyor. “Turnalar gelip geçti/ Sen onlarla gitme” diyor Harun Ateş. Sema bir ninniye başlıyor. Belki de Hrant Dink’in yetimhanelerde hiç duymadığı, Ermenice bir ninniye...
Artık zor tutulan gözyaşları, ekranda Hrant Dink belirince süzülüyor yanaklardan. Yeğeni Lusin Dink’in hazırladığı filmde gülümsüyor Dink, kah Agos’taki odasında kah Aktamar Kilisesi’nin önünde... Ancak yüce gönüllü ve müdanasız olanların baktığı gibi bakıyor objektife... Tanıyan tanımayan mendillerine sarılıyor. O anda Rakel Dink’i arıyor gözüm, yedi kat ellerin karşı duramadığı bu sızıya nasıl katlanıyor acaba? Gücünü nereden alıyor?
Neyse ki Dink’in “Nora Nare Hoy Nare” yazısı üzerine bir koreografiyle Zeynep Tanbay çıkıyor sahneye de o ağır havayı biraz olsun dağıtıyor. Nora, ilk torunu Hrant Dink’in, Nare ise 19 Ocak 2007’de henüz annesinin karnında olan ikinci torunu... Nora’yı anlatıyor Dink uzun uzun; sonra diyor ki “Nare de doğunca ‘Nora Nare Hoy Nare’ diye halay tutacağım”. Nare doğdu. Ama Hrant Dink onu hiç görmedi.
Hrantsız2 gecesinin en etkileyici bölümüne geliyor sıra: Ümit Kıvanç’ın hazırladığı “19 Ocak’tan 19 Ocak’a 2 Yıl” filmine...
Hrant Dink’in kaldırıma düştüğü andan bugüne kadar neler yaşandı, kim neler gizledi, neler açığa çıktı, Zuhal Olcay’dan Meral Okay’a, Banu Güven’den Memet Ali Alabora’ya, Hale Soygazi’den Halil Ergün’e14 ismin ağzından bir bir anlatıyor film. Bu filmi televizyonlarda, sinemalarda göstermek gerek. Hem hafıza tazelemek hem de resmi büyük görebilmek için...
Gecenin finalini Sezen Aksu yapıyor. Altı şarkıyla, Gandhi’nin “Göze göz dünyayı mahveder” sözüyle, “Sulha gelin insanlar” çağrısı yaparak. Dink için yazdığı “Güvercin”i de söylüyor elbette. “Ortak vicdanımızın sesi” dediği Rakel Dink’i davet ediyor sahneye, uzun uzun sarılıyorlar.
Rakel Dink “Sizler Hrant’ın geçmişindeki ve bugünkü acılarını sırtlayan kardeşlerisiniz” diye hitap ediyor Lütfi Kırdar’ı dolduran iki bin kişiye, “Sizler onun geleceğisiniz. Hem kendi adıma hem de onun adına teşekkür ederim”.

Rakel’in gücü
Herkesin içinden geçeni dillendiriyor Rakel Dink. Artık onunla hiç karşılaşmamış olanlar da tanıyor Hrant Dink’i, kardeşi, arkadaşı, dostu oluyorlar. Hrant’ın arkadaşları imzasına birer birer ekleniyor adları. Galiba o zaman buluyorum sorumun cevabını, Rakel Dink gücünü binlerce arkadaştan alıyor...