Son Garip’in onur gecesi

FİLİZ AYGÜNDÜZ


       Aydın Doğan Vakfı Ödülü’nün dördüncüsü, Hürriyet Gazetesi Çetin Emeç Konferans Salonu’nda düzenlenen törenle şiir dalında Melih Cevdet Anday’a verildi. Orhan Veli ve Oktay Rifat ile birlikte başlattıkları Garip akımının yaşayan son temsilcisi olan Melih Cevdet Anday’ın ödülünü Kültür Bakanı İstemihan Talay ve Vakıf Başkanı Aydın Doğan birlikte verdiler.
       Ödülün seçiciler kurulu Prof. Dr. İnci Enginün, Adalet Ağaoğlu, Mehmet H. Doğan, Prof. Dr. Mustafa Durak, Doç. Dr. Nükhet Esen, Prof, Dr. Talat Halman, Doğan Hızlan, Fethi Naci ve Prof. Dr. Tahsin Yücel’den oluşuyordu.
       Törenin açılış konuşmasını Aydın Doğan Vakfı’ndan Orhan Birgit yaptı. Töreni Devlet Tiyatrosu sanatçısı Işık Yenersu sundu. Yenersu’nun Anday’dan okuduğu şiirler geceye renk kattı. Şairin yaşamıyla ilgili kısa belgeselin ardından Başbakan Bülent Ecevit’ten gelen kutlama mesajı okundu. Daha sonra Kültür Bakanı İstemihan Talay bir konuşma yaptı. Aydın Doğan Vakfı’nın ülkemizin kültürel ve sanatsal gelişimine büyük katkılarda bulunduğunu söyleyerek sözlerine başlayan Kültür Bakanı Talay, konuşmasını şöyle sürdürdü:
       “Bu ödülün Melih Cevdet Anday’a verilmesi bir vefa ve kadirşinaslık örneğidir. Şiir belki de sanatların en zorudur. Bir matematik, bir denklem kadar anlamlı ve özgündür. Beyinde yeni ufuklar açar, anlamlar taşır. Melih Cevdet şiiriyle kitlelere bu anlamı kazandırmıştır. Bizler toplumsal anlamda onun şiirinden çok şey öğrendik."
       Daha sonra Melih Cevdet Anday sahneye davet edildi. Kültür Bakanı İstemihan Talay, konuklar tarafından ayakta alkışlanan Anday’ın ödülünü Vakıf Başkanı Aydın Doğan ile verdikten sonra, bundan büyük onur duyduğunu sözlerine ekledi.
       Tören, Devlet Tiyatrosu sanatçısı Rüştü Asyalı’nın, Anday’dan seçtiği “Ukde", “Rahatı Kaçan Ağaç", “Düzenli Dünya" ve “İsa’dan Önce" isimli şiirleri okumasıyla sona erdi.

       Rahatı Kaçan Ağaç
       Tanıdığım bir ağaç var
       Etlik bağlarına yakın
       Saadetin adını bile duymamış
       Tanrının işine bakın

       Geceyi gündüzü biliyor
       Dört mevsimi, rüzgârı, karı
       Ay ışığına bayılıyor
       Ama kötülemiyor karanlığı

       Düzenli Dünya
       Bayılırım şu düzenli dünyaya
       Kışı yazı
       Baharı güzü
       Gecesi gündüzü sırayla.
       Ağaçların kökü içerde
       Bütün ağaçların kökü içerde
       Dağların başı yukarda
       Bütün dağların başı yukarda
       İnsanların aklı başında
       Bütün insanların aklı başında
       Beş parmak yerli yerinde
       Baş işaret orta yüzük serçe.
       Diyelim kalksa da serçe
       Orta parmağa doğru yürüse
       Ne haddine!
       Yahut akasyanın biri
       Başını toprağa daldırdığı gibi
       Bir gezintiye çıksa
       Merhaba kestane, merhaba çam
       Selamün aleyküm, aleyküm selam
       Kimsin nesin nerelisin derken
       Laf açılır mı bizim akasyanın kökünden
       Bir uğultudur başlar rüzgârda
       Kökü dışarda, kökü dışarda...
       Yahut ne olur koca bir dağ
       Baş aşağı gelsin...
       Aman Allah göstermesin.
       Bayılırım şu düzenli dünyaya
       Altta ölüler
       Üstte diriler
       Gel keyfim gel!