Sığınma evi teferruatta!

5393 sayılı Belediye Kanunu’na göre nüfusu 100 binin üstünde olan yerleşim yerlerindeki belediyeler, kadın ve çocuklar için sığınma evi açmak zorunda. Bunu Başbakan Ahmet Davutoğlu, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın Dünya Kadınlar Günü dolayısıyla haftasonu düzenlediği “Kadın Hayattır” buluşmasında da dile getirdi ve “Belediyeler Kanunu’nda nüfusu 100 binin üzerindeki belediyelere kadın konukevi açma zorunluluğu getirdik” dedi. Ancak bu zorunluluğa belediyeler duyarsız.
“Şiddet gördüğümüzü” belirterek aradığımız 8 ilçe belediyesinden sadece 1’i sığınma evi talebimizi kabul etti.
İstanbul’da nüfusu en yoğun ilçelerden biri olan Esenler’de belediyeyi arayıp, şiddet nedeniyle sığınma evine yerleşmek istediğimizi söylüyoruz. Telefondaki görevli ilgili birime aktarıyor. Buradaki belediye çalışanı ise 457 bin nüfusu olan ilçelerinde belediyeye ait herhangi bir sığınma evinin olmadığını söylüyor. Çaresizce sığınma evine yerleşmek istediğimizi tekrarlasak da görevli bir şey yapamayacaklarını ve İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ni aramamızı söylüyor.
‘183’ü arayın’
Yasaya uygun sığınmaevi bulmak umuduyla bu defa Bakırköy Belediyesi’ni arıyoruz. Ancak buradan da aynı cevabı alıyoruz. Belediye çalışanı böyle bir hizmetlerinin olmadığını ve üzgün olduğunu söyleyip, “Alo 183 Sosyal Destek Hattı”nı aramızı söylüyor ve telefonu kapatıyor.
Sığınmaevi arayışımızı Kağıthane ve Şişli belediyelerini arayarak sürdürdüğümüzde de buradan da eli boş dönüyoruz. Her iki belediyeden de aldığımız yanıt şöyle; “Belediyemizin herhangi bir kadın sığınma evi bulunmamaktır. Size yardımcı olamayacağız. Nereye başvuracağınız konusunda da bir bilgimiz yok, üzgünüz.”
Sığınma evi yok, ilgi çok
İstanbul’un 762 bin 064 kişi ile en kalabalık ilçesi olan Küçükçekmece’nin nüfusunun 378 bin 517 kişini kadınlar oluşturuyor. Nüfusun bu kadar yoğun olduğu bir ilçede belediyeyi aradığımızda belediyenin kendi bünyesinde bir sığınma evinin olmadığı yanıtıyla karşı karşıya kalıyoruz. Fakat Küçükçekmece Belediyesi diğer belediyelere göre daha ilgili. Telefonda bizi Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’na bağlı bir sığınma evine yönlendiriyorlar.
Aynı soruyu bu kez Üsküdar Belediyesi’ne soruyoruz. Telefondaki belediye çalışanı, belediye olarak böyle bir hizmeti vermediklerini söylüyor. ‘Kimden yardım alabiliriz, en azından bu konuda yardımcı olun’ dediğimizde ise bizi bakanlığa yönlendiriyor ve orayı aramamızı söylüyor.
Avcılar Belediyesi de ilgili olan belediyelerden biri. Aradığımız da belediye çalışanı belediyeye bağlı bir sığınma evinin olmadığını fakat yardımcı olabileceklerini söylüyor. İletişim bilgilerimizi almak isteyen ve görevli, mutlaka bizimle iletişime geçececeklerini söylüyor.

Kartal’da var ama!

Sığınma evinin olup olmadığını öğrenmek için aradığımız bir diğer belediye ise Kartal Belediyesi oldu. Telefondaki görevli belediye ait bir sığınma evinin olduğunu söyledi. Kalmak istediğimizi söylediğimizde ise önce emniyete başvurmamız gerektiğini ve emniyetin uygun görmesinin ardından sığınmaevine yönlendirileceğimizin bilgilisini verdi. Görevli, Kartal’da yaşadığımızı söylememizin ardından, yasal prosedüre göre Kartal’da oturanların güvenliği için farklı bir ilçedeki sığınmaevine yerleştirildiklerini anlattı.