Sorun sektörün bütün dinamiği
Türk sinemasının günümüzdeki derdi, kendini bağladığı birkaç oyuncunun-yapımcının ellerine bırakıp huzur içinde yatıyor olması. Kafasını kaldırıp bir baksa, koca Akdeniz'in ortasında tek başına kaldığını anlayacak. Fakat suyun yüzünde sırtüstü yatmak epey hoşuna gidiyor.
Her yıl, iki yılda bir, üç yılda bir düzenli üretimler yapan belli isimler sinema gişelerine oltayı sallayıp arkasına yaslanıyor, diğerleri de başının çaresine bakıyor. Koca endüstri, komedi filmlerinin yüzü suyu hürmetine hayatını devam ettirir oldu. BKM filmleri sayesinde "Aaa, Türk sineması diye bir şey vardı, değil mi?" diyoruz. Bağımsız sinemacılar cillop gibi ödül avcılığı yaparken sinema gişelerine ulaşamadan yorgun düşüyorlar. Hepimiz ipin ucunu bıraktık. Aynı kişiler sinemaya gidip aynı kişileri gişe lideri yapıp yine aynı kişilerin bir sonraki filmini garanti altına alıyor. İyi de, böyle gider mi yahu?