"Futbolun adaleti yok” klişesi belki bir doksan dakika için anlamlı olabilir ama uzun vadede futbol o kadar da adaletsiz değil.
29 haftası geride kalan STSL’de puan cetvelinin ilk beş sırasında yer alan takımlar, anlaşmışlarcasına dörder puan farkla sıralanıyor. Bir yandan bu sıralama diğer yandan da takımların sezon başından bu yana ortaya koydukları performans düşünüldüğünde, ortada adaletsiz bir durum olduğunu söylemek zor.
Beşiktaş
Başakşehir’in Beşiktaş’ı yenmesi değil de rakibini ilk 20 dakikada teslim olması şaşırtıcı oldu. Bu sonuç iki gerçeğin altını kalın çizgilerle çizdi: bir, Cengiz Ünder için ülke futbolu adına gönül rahatlığı ile umutlanabiliriz; iki, Atiba Beşiktaş için o denli kritik ki biraz sendelediğinde dahi takım tanınmaz hale gelebiliyor.
Başakşehir deplasmanındaki performans ve sonucun zihinlerdeki Beşiktaş imajını yaraladığı bir gerçek fakat zirvedeki bu kapışmanın nihai sonucu değiştireceğini söylemek hâlâ kolay değil. Bu nedenle bugün yapılan eleştirilerin yanıtı “göreceksiniz Beşiktaş şampiyon olacak” olmamalı. Kimse onun tersini iddia etmiyor zaten, iddia Beşiktaş’ın üstesinden gelmesi gereken eksikleri olduğu.
Fenerbahçe
Fenerbahçe benim takip ettiğim en garip sezonlarından birini yaşıyor. Takımın gücü az ama mücadeleyi bırakmıyorlar. Tribünler boş ama taraftarlar galibiyetleri her zamanki mutlulukla karşılıyor; içlerinden. Teknik direktör umarsız (öyle olmasa Emenike’yi oyuna almazdı) ama bu durum bazen maç kazandırıyor. Emenike demişken, onun Iraklı stoper Faez’e yaptığından bahsetmemek olmaz. Hatta bu çirkin hareket maçtaki her şeyden daha önemliydi. Futbolun duygulara hükmetmesinden dolayı futbolcuların çirkinlikleri göz ardı edilebiliyor ama bunu yapmamak lazım. Kim yaparsa yapsın hiçbir kötü davranış insani değerlerin üzerinde olmamalı. Umarım Fenerbahçe yönetimi Emenike’ye ceza verir ama doğrusunu söylemek gerekirse bunun için umudum çok az.
Galatasaray-Bursaspor
Galatasaray, zor zamanda çok süslü bir galibiyet aldı ama bu başarıdaki ana etken kendilerinden ziyade çok kötü bir sezon geçiren Bursaspor’du. Tudor’un hücumcu takımının, son dönemlerdeki başarısız sonuçların acısını, doksan dakika boyunca tek bir bilinçli atak bile geliştiremeyen rakibinden çıkarmasına çok şaşmamak gerek. Şaşılmaması gereken bir diğer durum da önce kendilerini şampiyon yapan Sağlam’ı sonra da asla başarısız olmayan Hamzaoğlu’yu yuhalayarak gönderen Bursa camiasının bugünkü dramı. Daha iyisini istemek herkesin hakkı ama muhakemeyi iyi yapmak gerek zira bazen Dimyat’a pirince gitmek eldeki bulgurdan edebiliyor.
can.nizamoglu@gmail.com
