Trabzonspor geçtiğimiz hafta kendi evinde frene basan ve taraftarını üzen takım. Yukarıları zorlama ve keyfi kaçan taraftarının moralini yerine getirme adına mutlak kazanması gereken maçtı Antalyaspor karşılaşması...
İki takımı kantara koyup tarttığımızda kadro olarak Trabzonspor’un bir ağırlığı var ancak bu durumu sahaya, puana yansımadıktan sonra gerisi masaldır...
Maçla ilgili yazacaklarımıza gelince...
Pereira’nın ısınırken sakatlanması Antalyaspor adına şans, Trabzonspor için şansızlıktı... Antalyasporlu oyuncular Pereira’nın olmadığı bölgeyi maden bulmuşçasına kullandılar... İlk 15 dakikada kırmızı-beyazlı oyuncular net pozisyonları bozuk para gibi harcamasaydı, skor 1 değil, 2 hatta 3’e gidebilirdi.. Öyle ki Antalyaspor’un rakibi Trabzonspor değil de BAL ligi takımlarından biriydi sanki... Defans tel tel, orta saha evlere şenlik, forvet?
Ne zaman Rodallega’nın topu direkten döndü, Trabzonsporlu oyuncular kendine geldi... Devamında Burak Yılmaz’ın Rodallega benzeri röveşata denemesi ve Cissokho’nun Burak’ı çekmesi, Trabzonspor’un penaltı kazanmasıyla beraberlik golü geldi...
İlk yarıya bakarak 2. yarının daha hareketli geçeceğini tahmin edenler yanıldı desek yeridir...
Kanatlardan yoksundu Trabzonspor... O anlamda Abdülkadir daha önce oyuna dahil edilebilir miydi?
Antalyaspor imkanlar dahilinde ligde iyi konumda... Bülent hoca kısıtlı kadroyla iyi işler yapıyor...
Maçın kırılma anı; Onur’un 71 ve 82. dakikalarda yaptığı iki önemli kurtarışlardı. Aksi halde Trabzonspor eli boş da dönebilirdi, uzatma bölümlerinde Burak Yılmaz’a yapılan penaltı VAR’dan dönünce bir puana razı oldular...
