Son birkaç maçta takım savunmasını oturtmuş olan ve güçlü savunma hattı ile istediği sonuçları alabilen Fenerbahçe, Gençlerbirliği maçının ikinci yarısında ofansif özelliklerini de harekete geçirerek bambaşka bir görüntü ortaya koydu.
Maçın ilk yarısında tam 45 dakika boyunca son derece silik ve etkisiz bir takım hüviyetindeydi Fenerbahçe. Bunda, takımın maça konsantre olamamasının yanı sıra Gençlerbirliği' nin akıllı ve presli futbolu vardı. Artık ülkemizde büyük takımların alışması gereken bir şey var. Ligimizde küçük takım diye birşey kalmadı. Tüm takımlar koşu mesafesi olarak belirli bir eşiğin üzerindeler. Artık büyükler için kolay maç yok. Bu maçın ilk yarısı da Gençlerbirliği kontrolünde geçti. Fenerbahçe' de orta saha defansif aksiyonları yerine getirirken, ofansif yönde inanılmaz aksadı. Anlaşılması güç bir temkinlilik ve ürkeklik içinde oyunda kalmaya çalışırken, bir adam paylaşım hatasından Gençlerbirliği' nin golü geldi. Sahadaki futbol ve skor ikinci yarı için ümit vermiyordu taraftarlara. İlk yarının sonlarında Kuyt' ın akıl dolu pası ve Sow' un çabukluğu bir gol kazandırdı Fenerbahçe' ye. Bu gol hem takımı hem de tribünleri öyle bir ateşledi ki, ikinci yarıda büyük bir sürpriz bekliyordu Fenerbahçelileri.
İkinci yarıda, Aykut Kocaman' ın olumlu yönde motive etmeyi başardığı farklı bir takım vardı sahada. İlk 11' de değişiklik yoktu ama bu 11' in oyun anlayışı ve azmi değişmişti sanki. İkinci yarı, tüm 45 dakika boyunca, rakibe pas yaptırmayan, sahanın her yerinde pres yaparak rakibi top kaybına zorlayan, özellikle Hasan Ali ve Stoch' un kanadından rakibe yüklendikçe yüklenen bambaşka bir Fenerbahçe izledik. İlk yarının tek gayretli ve hareketli ismi Sow' a neredeyse tüm takım katılmıştı adeta. Neredeyse diyorum çünkü sahada çok kötü performans gösteren Cristian ve Stoch vardı. Aykut Kocaman her ikisine de oldukça uzun süre tahammül ederek, büyük risk aldı. Oysa ikinci yarıya Stoch ve Cristian yerine Sezer ve Mehmet Topuz ile başlama cesaretini gösterebilse, takım daha organize bir futbol sergileyebilirdi. Maç boyunca son derece hareketsiz ve ağır olan, çok top kaybı yapan Cristian ve Stoch' un yükünü Meireles, Hasan Ali ve Kuyt fazlası ile çektiler. Öte yandan Hocanın bu tercihlerini eleştirmek de kolay değil, zira ortada 4 gol var. Böylesi bir ikinci yarı için Aykut Hocayı ve takımı tebrik etmek gerekiyor.
İkinci yarıda, Sow' un akıl dolu pasında Meireles' in muhteşem golü Gençlerbirliği' nin gardını düşürdü. Gerçekten de bu golden sonra Gençlerbirliği oyun disiplininden koptu. Gol sonrası Fenerbahçe sol kanattan iki organize ve hızlı atakta, önce Kuyt, sonra Sezer ile 2 muhteşem gol daha buldu.
4-1' lik bu galibiyet, skordan veya 3 puandan çok, takımın gelecek için umut vermesi adına önemliydi. Son birkaç maçta savunma tarafını oturtmayı başaran Fenerbahçe, bu maçın ikinci yarısında gelecekte oynayacağı futbola yönelik olumlu sinyaller verdi. Ligde ikinci sıraya otururken, 9-10 gün içinde 4 zorlu karşılaşmadan oluşan bu virajı son derece iyi bir şekilde dönmeyi başardı.
Eksikler elbette var. Aykut Kocaman hala bazı oyuncuları kazanmak adına maçları riske ediyor, Fenerbahçe' de hala ilk yarılarda oyuna konsantre olamama rahatsızlığı devam ediyor, ancak normalleşme süreci bence bu karşılaşma ile tamamlandı. Bu karşılaşma sonrası, artık Fenerbahçe için yükseliş dönemi başlayacaktır. Bu virajın iyi şekilde atlatılmasının takıma verdiği özgüven ve hocanın tribünler nezdinde kredi kazanması, Fenerbahçe' nin ilk yarıyı ilk iki sırada tamamlamasına ve UEFA Avrupa Liginde bir tur daha atlamasına büyük olasılıkla yetecektir.
