Aykut Kocaman' ın bu zorlu deplasmanda formayı Cristian' a değil, Salih' e vermesi maçın kaderini etkiledi. Maç boyu kontrollü bir futbolu tercih eden ve rakibi karşısında organize olmakta ve pozisyon bulmakta zorlanan Fenerbahçe, Salih’ in üst düzey futbol becerisini yansıtan 2 klas golü ile 3 puanı aldı. Her iki golde de bu tür gollerin usta ayağı Alex’ i hatırladık.
Lazio maçının yorgunluğu fazlasıyla hissedildi. Emre’ nin yokluğu da Fenerbahçe’ nin oyun zekasını olumsuz etkiledi. Sow’ un da hücum aksiyonları açısından ne kadar önemli bir futbolcu olduğu, oynamadığında anlaşılıyor.
Maçın genelinde, kümede kalmak isteyen Orduspor takımının isteği, hırsı ve baskısı vardı. Bu isteklilik, neden sezon boyunca sergilenmez anlamak mümkün değil. Lazio maçı yorgunluğu da eklenince Fenerbahçe, sahada istediği futbolu oynayamadı.
Oyunun hücum tarafında pas yapamayan, oyun kuramayan bir Fenerbahçe izledik. Salih Uçan, Caner, Kuyt ve Webo' nun ileride top tutamaması ve kendi aralarında etkin bir pas trafiği sağlayamaması, Fenerbahçe' nin gole yaklaşmasına engel oldu.
Meireles ve Mehmet Topal ikilisi de hücuma dönük hiç bir iş yapmadılar. Tamamen savunma güvenliğini düşünerek oynayınca, Fenerbahçe ileri çıkmakta zorlandı. Her ikisi de maçı idare ettiler. Emre, işte bu tür maçlarda çok önemli. Takım baskı yediğinde, bu baskıyı kanatlara top atarak kırabilen, hızlı pas alış verişleri ile takımı rahatlatan bir oyuncu.
Fenerbahçe uzun zamandır Alex gibi ekstra işler yapan, tek başına maç kazandıran bir futbolcu arıyordu. Alex' in yeri asla dolmamıştı. Maçlar sıkıştığında, takım ileri çıkamadığında ve işler sahada kötü gittiğinde maçı çevirebilecek bir yıldızınız olmalı. Salih, bu arayışın son bulabileceği yönünde sinyaller verdi.
Ligin bitimine 6 hafta kala, hele de zorlu Lazio maçı sonrası iyi futbol pek olası değildi ancak bu maçtan kayıpsız dönmek önemli bir kazanç oldu. Maçı tek başına "Salih faktörü" kazandırdı.
http://twitter.com/bertankaya
