Ümraniyespor 1. ligin iyi takımlarından biri. Çeyrek finale dek gelmesinin rastlantı olmadığını gösterdi. Artık daha büyük hedefleri var. Kutluyorum, analarının ak sütü gibi hak ettiler yarı finali. Müthiş bir mücadele örneği verdiler.
Trabzonspor ilk maçta avantajlı bir skor elde edememişti. Ünal Karaman turu riske atmamak için rövanşa ideal kadrosu ile çıkıp işi garantiye almak istemişti. Lakin o kadar dar ve rotasyona imkan vermeyen bir ekibi var ki. Nefes alıp, dinlenme şansı yoktu oyuncularının. Bedeli ağır oldu.
Trabzonspor hızlı hücumu seven bir takım. İlk yarıda işlerin iyi gitmediği bölümde sahne alan Nwakaeme, nefis bir vuruşla kaleci Burak’ı avladı. Ancak rakip kolay pes edecek cinsten değildi. Geriye düşmesine rağmen maçı çevirebileceğine dair inancını hiç yitirmedi.
İkinci yarı çok ilginç geçti. Geriden gelip üstünlüğü yakalayan Ümraniyespor ve atacağı bir golle turu çevirebilecek bir Trabzonspor.
Aslında bu şans, son bölümlerde en az dört kez ayağına geldi bordo-mavili ekibin ayağına. Neler kaçmadı? Bir tanesi gol olsa Trabzonspor’un Avrupa hayalleri devam edebilirdi.
Trabzonsporlu oyunculara kızmamak gerek. Enerjileri tükendi, fiziksel olarak çok yorgunlar. Üstelik küçümsenmeyecek bir rakip vardı karşılarında.
Futbolun doğrularına saygı duyup, kalan tek hedefe kilitlenmeleri dışında seçenekleri kalmadı artık.
