Haftada üç defa maç seyredince insan haftada üç defa baklava yemiş gibi oluyor. Ve tabii baklavanın tadı kalmıyor. Onun için futbol yazısı okumakta yavaş yavaş sıkıcı hale geliyor.
Avrupa Ligi, Şampiyonlar Ligi ve milli maçlar. Görülüyor ki artık renk aşkı, kulüp aşkı ve bilmem ne aşkı, heyecanı birbirine karışıyor. Bugün kimin maçı var diye sormuyor muyuz? Eskiden Fenerbahçe, Galatasaray maçlarını unutur muyduk? İşte o zaman benim yaptığım gibi siz de işi light psikoloji yönünden ele almalısınız.
Ülkelerin futbol bilginlerini inceleyince görülüyor ki tarihte olduğu gibi milletlerin futbolunda da yükseliş, duraklama ve gerileme devirleri var. Bakıyorsunuz bir millet, bir zaman içinde bütün kupaları ülkesine götürmüş. Birkaç yıl sonra tam tersi.
Bakın şimdi sıra Almanlarda. Hee bize gelince; biz şimdi bana kalırsa gerileme devrindeyiz. Ne zaman yükselme devrine geçeriz onu Allah bilir.
Sosyal, ekonomik, politik oluşumlar bu iniş çıkışlarda rol oynar sözü bence yanlış. Onun için üzülmeyin. Bir gün gelecek biz de yükselme devrine geçeceğiz. Muhteşem Süleyman’ı beklemenin anlamı yok.
