Yazdıklarından dolayı sevimsiz olmak her spor yazarının talihinde vardır. Taraftarın sevgilisi futbolcu, şöhretli futbolcu taraftara göre bara gider, gece hayatını sever, evliyken yabancı hanımlarla para harcar. Sizin anlayacağınız hayatını yaşar.
Kalkar onun aleyhine yazarsanız sevimsiz olursunuz. “Eğlenecek tabii, milyon euroları niçin kazanıyor ki” derler. Ama işte bize göre bu iş öyle değil. Bizim meşhurlar niye dışarıda başarılı olamıyorlar işte bundan.
Profesyonel futbolculuk onlara dışarıda yavan geliyor da ondan. Orada hele hele gece hayatınız bir afişe olsun yandı gülüm keten helva. Gelecek hafta yedek kulübesini boylarsınız. Çünkü orada profesyonel futbolcu gıdasını, uykusunu, antrenmanını, aile hayatını düzenlemek zorundadır. Kondisyon ve moral her şeyden önce gelir.
Geçen gün dünyaca ünlü haftalık bir dergide Bayern Münih takımına giden Barcelona’nın eski hocasına ait bir hayat hikayesi okudum. Guardiola, Romalı imparator Mark Aurel’i ve benzeri kitapları okur, tartışırmış. Teknik direktörün odası böyle kitaplarla doluymuş. Şimdi de yeni kulübünün başına geçeceği zamana kadar New York’ta dinleniyormuş, eğleniyormuş. Pardon gece kulüplerinde değil. Müzeleri ve sergileri dolaşıyormuş. Aman Allah bunlar da New York’ta o kadar çoktur ki.
Özel hayatında da hiç fazla konuşmaz, demeç de vermezmiş. En çok sevdiği okuma ve uyuma. Barcelonalı oyunculardan birinin söylediği şu cümleye bir bakın, “Pencereden atla dese atlarım. Çünkü aşağıda beni muhakkak iyi bir şey bekliyordur.”
İşte böyle... Alışık olduğumdan fazla yazdım galiba. Ama bize kızan taraftarlara bir sözüm var. “Başarıya geçen yol, disiplinden geçer”. Bir profesyonel futbolcu, olsa olsa 35 yaşına kadar şöhretini korur. Ondan sonra hayatını istediği gibi düzenlesin bize ne. Ama şimdi disiplin zamanıdır. Eğlence ve gece hayatı değil. Aldığı paranın hakkını verme zamanı şimdidir.
