GUARDIOLA ya da KOKISH!

Erdal Sidar

Herhangi bir spor dalında Kokish kadar başarılı bir koç çok varlıklı olabilir. Futbolda, basketbolda, beyzbolda ünlü koçlar neyse briçte de Kokish odur!
BBO’nun kurucusu Fred Gitelman Eric Kokish’ten sitayişle bahsetmektedir:
“Montreal’in Eric Kokish’i büyük bir briç oyuncusu, yazar ve teorisyen olarak bilinir. Eric aynı zamanda başarılı bir briç koçudur. Eric’in devam eden koçluk programı dahilinde Hollanda 1993’de Bermuda Bowl’u kazanarak briç dünyasında bir güç oluşturdu. Uluslararası bricin yükselen iki yıldızı Çin ve Endonezya onun koçluk metodlarından yararlanmıştır. Eric aynı zamanda Brezilya’ya, Çin’e, Taipe’ye, Irlanda’ya, Jamaika’ya ve Japonya’ya başarı getirmiştir.
Koçluğa arkadaşının teklifi ile başlamış. 1985 yılında Sao Paulo’daki Bermuda Bowl’dan sorumlu Ernesto d’Orsi Brezilya’nın iyi bir oyun çıkarmasını istiyordu. Sonuç olağanüstü oldu. İki oyuncusu hiç İngilizce bilmeyen Brezilya takımı kuvvetli bir Amerikan takımına 160 boardlık yarı final maçında rastgele bir part-score kararıyla kaybetmişti. Ertesi yıl Taipei Çin’den teklif alınca koçluk kariyeri başlamış oldu, Taipe grup maçlarını kazanmayı başarmıştı.”

“Size özgü bir tarzınız var mı?” sorusunu şöyle cevaplıyor Kokish:
* “Öyle olduğunu düşünüyorum. İyi bir dinleyici olmayı ve oyuncuları bazı farklı fikirlere ve perspektiflere açtıktan sonra en iyisine kendilerinin karar vermelerine izin vermeyi içeriyor. Konferans vermenin, kendi tecrübeleri ile masaya zenginlik katan ışıltılı bir grup insandan fikir almak kadar işe yaradığına inanmıyorum. Daha iyi olacak oyuncular ancak davranışları iyi olduğunda, savunulmaz bir pozisyonu savunmadan bazı şeylerin o kadar da iyi işe yaramadığını görmeye hazır olduklarında ve kabul edilebilir bir seviyeye ulaşıldığında ortaklığın ve kimyanın her şey olduğunu takdir edebildiklerinde iyi oyuncu olurlar. Koçluk evlilik danışmanlığı, terapi ve doğrunun araştırmasına liderlik etmenin bir karışımıdır. Doğru ve yanlışın gerekliliklerini geçtikten sonra büyük bir çeşitlilik formunda gelen bir şeydir. Çalıştığım insanlar hakkında mümkün olduğu kadar çok şey öğrenmeye çalışırım ve böylece kendi çabalarının üzerindeki güçlerinin potansiyellerini görmelerinde yardımcı olabilirim.”
- Koçluk gerekli midir? Bir takımın bir büyük yarışmaya hazırlanırken iyi bir koçun nezaretinde çalışmasının getirisi ne kadar farklı olabilir?
* Kokish bu konuda da alçakgönüllü ifadeler kullandı ama satır aralarını okumak gerekecekti:
“Ben hep farkı yaratan oyuncular olduğuna inanmışımdır. İyi bir koç imkan sağlayandır, oyuncuların daha sıkı çalışmak isteyecekleri, hareketlerinin sorumluluğunu alacakları ve insan ve oyuncu olarak büyüyecekleri bir ortam yaratarak. Bunlar olmadan koçluk sıkı çalışıyormuş gibi davranmanın pahalı bir yoludur; hızlı bir araba ya da meşhurlar golf turnuvası gibi lüks bir şey. Bir koç ancak oyuncuların ve sistemlerin aylar öncesinden bilindiği Bermuda Bowl gibi bir dünya şampiyonasına yükümlülüklerini hazırlayacak zamanı varsa fark yaratabilir.”
- Türkiye’deki çalışma programı hakkında neler düşündüğünü öğrenmeye çalıştık. Bazı açılardan hayal kırıklığı yaşadığını biliyorduk. Açıklamaları ses getirecek nitelikte oldu:
* “Türk Açık Takımıyla olan son projemizde keşfettim ki elbette uzun mesafedeki eğitim programlarında bazı dezavantajlar var. Bir programın başarılı olması için seansları ayarlamak, oyuncularla ilgilenmek ve gerekli olduğunda takibi yapmak için atanmış yerel bir koordinatör gerekli. Belli bir eğitim programı sunulduğunda ortalıkta çok fazla gözetim ve denetimin gerekli olmadığını düşünebilirsiniz ama her projede farklı ve yabancılarla çalışma konusuna negatif bakan birkaç oyuncu yüzünden raydan çıkılabiliniyor. Türkiye projesi TBF tarafından atanmış koordinatörle olan çok zayıf iletişim ve birkaç oyuncunun kötü tutumları yüzünden kötü sonuçlandı ki bizi belli bir tempoda çalışmaktan alıkoydu ve takımı Dublin’e hazırlanmak için hedeflenen çalışma minimumdan öteye gidemedi. Trajedi ise bütün oyuncuların tecrübeli ve yetenekli olmalarına, ortaklıklarına ve takıma olan bağlılıklarına rağmen takımın zorlukla evrensel olmasıydı.”
- Kokish sözlerini biraz da hezeyan ile şöyle tamamlıyor:
* “Briç üzerine en iyi edebiyata ulaşmanın bu kadar gelişmiş erişimi varken çok az oyuncunun briç üzerine okumanın yararını takdir etmesi üzüntü vericidir. Dünya Şampiyonası kitaplarını gönülden okuyan herkes en üst seviyede bile ne kadar hata yapılabildiğini görebilir ve aynı zamanda en iyi oyuncuların oyunu düşünme ve kararlarını uyarlama şeklini takdir edebilir.
Briç herkes için harika bir oyun olarak kalacak ama özellikle sadece teknik değil aynı zamanda işbirliği, davranış, fikir kapasiteleri yüksek olan gençler için.”