Jose'nin rüyası vardı

On sekizine henüz girmiş... Lisanslı profesyonel kariyerine başlayalı da daha bir yılını doldurmamış... Olimpia takımının orta alanında sağ kanatta öyle başarılı maçlar çıkarmış ki, ulusal takımın teknik direktörü Anibal Ruiz, onu hiç beklemeden 2006 Dünya Kupası finallerinde mücadele eden 23 kişilik kadroya çağırıvermiş... Tıpkı Adidas'ın reklamlarında gördüğünüz gibi, Jose rüyaları olan bir çocuk... O da Zidane, Beckham, Lampard, Cisse, Oliver Kahn gibi günümüzün yıldızlarıyla bir arada, aynı sahada oynamayı hayal etmiş...Jose, Paraguaylı yoksul bir ailenin çocuğu... İngiliz meslektaşım Andy Lines'ın taa Asuncion'a kadar gidip bizzat gördükten sonra bana anlattığına göre, Jose teneke ve kontrplaktan çatılmış iki göz bir kulübede yaşıyor. Gözlerden odalardan değil birinde annesiyle babası, ötekinde de tek yatakta Jose ile kardeşi uyuyormuş... O derme çatma kulübeden çıkıp dünya stadlarına koşuyormuş Jose, rüyalarında... Artık Zidane mı, Beckham mı kimlerle oynuyorsa, yüzüne vuran mutluluklar ve umutla uyanıyormuş sabahlara...Jose rüyalarından aldığı enerjiyle, hayata hiç küsmeden, hep daha iyisini yapmak için koşmuş sahalara... Tanrı vergisi yeteneği ile inançlarını ve rüyalarını harmanlayıp profesyonel futbolcu kimliği inşa etmiş kendine... Özellikle frikik golleri, onu sıra dışı bir oyuncuya dönüştürmüş.O kimlik, Jose Montiel'i uzun bir yolculuğa çıkarmış...Bugünlerde Almanya'da... Anibal'ın kendisini yedek kulübesinden çıkarıp oyuna sürmesini bekliyor... 1-0 kaybettikleri İngiltere maçında Beckham'la karşı karşıya oynayamadı ama, Polonya ve Ekvador önünde her an forma giyebilir... Gelecek ay, Dünya Kupası bittikten sonra ailesiyle vedalaşıp yeniden Avrupa'ya dönecek...Serie A'da Udinese ile yaptığı sözleşme, Jose'nin rüyalarından hayata taşıdığı ilk öykü oluyor...Sonrası sürecek... Jose hem top sürecek, hem de daha büyük, daha renkli rüyalar görecek... Adı Jose... İngiltere-Paraguay maçını izlerken, Andy'nin anlattıklarından çok etkilenmiştim. Meslektaşım, bir ara sordu: "Alman Milli Takımı için ne diyorsun ? Dört gollü açılış bir final stratejisini taşır mı ?"."Hayır, hiç sanmıyorum" dedim, "Alman Milli Takımı'nın bulup buluşturduğu tek yıldız Ballack... Alman futbolu, uzun yıllar kendi tarihinin gölgesinden çıkamaz!""İyi ama neden ?" diye sordu Andy...Ona, beni çok etkileyen öyküsünü anımsattım, "Çünkü" dedim, "Alman çocuklarının futbol rüyası bitti. Onlar, kendi odalarında uyuyorlar... Teknolojinin her ürünü ellerinin altında. Üniversitelerin kapısı açık, hem de sınavsız... Şimdi onların başka hayalleri var. Ya da hayallerinde futbol yok!" Alman futbolu neden durdu ? Meşin yuvarlağın büyüsü tüm dünyayı sararken, global futbolun yıldızları da "yarı tanrı"lara dönüştüler...Ulusal kimlikleri aşan, törpüleyen, daha evrensel sevdalar yaratan, adeta tapınmaya dönüşen bir aşk bu...Köln'de tarihi tren istasyonunun tavanına bakınca, çok daha iyi anlıyorsunuz bunu...Zinedine Zidane, David Beckham, Michael Ballack, yeni parlayan genç yıldızlarla birlikte evrende top oynuyorlardı.Ressam, Michelangelo ya da Leonardo Da Vinci gibi, öylesine ilahi bir hava vermişti ki, kendinizi Vatikan'daki Sistine kilisesinde sanabilirdiniz.Futbol yıldızları neredeyse aziz ilan edilmişti...Oyunun bu kadar kutsandığını acaba bizim futbolumuzu yönetenler görüyorlar mı ?Köln'deki Haufbanoff'un tavanına baksınlar, yeter. Futbol bir din mi ? Politika, diplomasi, uluslararası sorunlar derken, futbolda da uzmanlaşmaya başlayan sevgili Hasan Cemal'e burada hiçbir futbolcuyu beğendiremedik, gitti.Lucatoni, diyoruz olmuyor.Ronaldinho, diyoruz... Ehh!!!Hasan Cemal'e göre "2006'nın en büyük futbolcusu Hasan Kabze!"Malum ya, kendisi Galatasaraylı olduğu için, Beşiktaş'a son saniyelerde golü atan adaşının üzerine kimseyi kondurmuyor.Ribery'de anlaşsak, bari...Bir de Gana'daki her oyuncuyu Appiah zannetmesi yok mu, ölüyoruz kahkahadan.Yine de çok yaşasın Hasan Cemal... Bizlerle birlikte koşuyor, çalışıyor, merdiven tırmanıyor ve yaptığımız işin ciddiyetine tanık oluyor. agokce@milliyet.com.tr 2006'nın yıldızı: Hasan Kabze!