Kurtlar sofrası

ŞANSAL BÜYÜKA İLE DOBRA DOBRA

Süper Lig’de, belki de tarihinde ilk kez tam 7 takım, şampiyonluk iddiası ve hesaplarıyla ilk yarıyı tamamladı. Ara transferde ne olur, kimler gelir, kimler gider, henüz kesin belli değil ama kesin olan, rekabet açısından bizi müthiş bir ikinci yarı bekliyor. Adaylara ve ikinci yarı şanslarına bakalım.

SİVASSPOR: Takım savunmasını iyi yapıyor, her maçta gol atıyor, belli bir istikrarı yakaladı. Ama şampiyonluk haftalarını taşımak çok kolay değil... Başakşehir gibi tecrübeli bir takım bile geçen yıl 8 puan öndeyken, bu yarışı kaybetti. Üstelik ikinci yarıda Mert Hakan ile Emre Kılınç gibi iki futbolcuyu transfer etmeye çalışanlar, rahat durmayacak ve hem bu iki futbolcuyu hem Sivas takımının ruhunu “nem” gibi çürütmeye çalışacaklar. Bu konuda çok tecrübeliler... İkinci yarıda Sivas’ı sadece sahadaki rakipleri değil, saha dışında da çok ciddi tehlikeler ve tuzaklar bekliyor.

BAŞAKŞEHİR: En güçlü, en önemli şampiyonluk adaylarından biri... İlk yarının son maçlarına kadar kadronun hakkını verememiş olsa bile Galatasaray ile birlikte ligin en kaliteli kadrosuna sahip... Üstelik Başakşehir’de, hiçbir şampiyon adayında olmayan çok zengin ve etkili br kulübe var. Buna rağmen ara transferde önemli isimlere yöneldiklerini duyuyorum. Acı deneyimleri ve ders almışlıkları var. Şampiyonluğa en gerçekçi, en şanslı aday...

TRABZONSPOR: Sen 9 sezonun en iyi ilk yarı sonuçlarını almışken ve şampiyonluk yarışında bu kadar büyük şans yakalamışken, Ünal Karaman ile yolları ayırarak sanki ayağına sıktı. Dilerim yanılırım ama Trabzonspor’un ligin ikinci yarısında bu kadar puan toplayabileceğine ihtimal vermiyorum.

FENERBAHÇE: Kadro kalitesi olarak zirvedeki çoğu takımın gerisinde... Buna rağmen ilk yarıda iyi iş çıkarttı. Eğer çok önemli bir stoper, çok kaliteli bir sol bek ve deyim yerindeyse “vurduğu gol olan” çok etkili bir ceza alanı içi golcüsü almazsa, en iyi fizik gücüne, rakiplerine fark atan istatistiklerine rağmen şampiyon olamaz.

BEŞİKTAŞ: Kadro yetersiz, harcayacak para yok. Vida’nın yanında Ruiz de, Roco da Beşiktaş’ın stoperi değil... Burak Yılmaz sakatlıktan kafayı kaldıramıyor. Umut Nayir ve Güven’e rağmen çok iyi bir golcüye ihtiyaç var. Sağ kenarda Lens ya da Diaby yetmiyor. Ljajic bu sezon kayıp... Sorunlar ve sıkıntılar çok... Beşiktaş için şampiyonluk kolay değil...

ALANYA: Müthiş bir çıkış yaptı. Kadrosu iyi... Welinton gibi ligin en iyi stoperlerinden birine, Cisse gibi büyük bir golcüye sahip... Bekleriyle, orta alan oyuncularıyla, hücumu seven adamları ve genç kuşağın en iddialı hocası Erol Bulut ile ikinci yarıda iddiasını sürdürecektir. Ama “Şampiyon olur mu?” derseniz, “Kurtlar sofrası”nda oturduğu unutulmasın. Yedirmezler...

GALATASARAY: Liderden 10 puan geride olmasına rağmen ciddi şansı var. İkinci yarının ilk üç haftasında üstündeki rakipler birbirleriyle oynayacak. Bu Galatasaray’ın zirveye daha fazla yaklaşması, rakipleriyle aradaki puan farkını kapatması, azaltması anlamına gelir. Üstelik ligin ikinci yarısında 5’er, 6’şar gollü Şampiyonlar Ligi darbelerinin travmasını, yorgunluğunu, yıpranmışlığını yaşamayacak. Zaten ligin en kaliteli kadrosu elinde... İkinci yarıda tamamen iyileşmiş ve fizik gücünü yakalamış Falcao, geçen yılın fırtınası Onyekuru ile gücüne güç katacak. Hele Fatih Hoca da % 100 futbola motive olursa, Galatasaray çok geride başladığı bu yarışı en önde bitirebilir. Elbette zor ama imkansız değil...

Trabzonspor bunu da aşardı

Keşke Başkan Ahmet Ağaoğlu dolaylı da olsa, eleştirilerini kamuoyu önünde yapmasaydı... Keşke Ünal Hoca, Başkan’a cevap verirken, ifadelerini bu kadar ileri boyuta taşımasaydı... Oysa Trabzonspor, neleri aşmıştı, bunu da aşardı, yanlış yaptı.

Süper Lig’de şampiyonluk yarışı yapan Sivasspor’a, Başakşehir’e, Fenerbahçe’ye, Beşiktaş’a, Galatasaray’a, hatta Alanyaspor’a “Trabzonspor’u bu yarıştan kopart” deseniz, Ünal Karaman’ı göndermek akıllarına bile gelmezdi. Çünkü olmayacak duaya “amin” demezler.
Ama burası Trabzonspor Kulübü... “Huzuru” bulduğunda, bundan huzursuz olan Trabzonspor Kulübü...
Öyle bir ayrılık ki;
Karadeniz şakası... Laz fıkrası... Akıl tutulması...
Bu tanımlamalar bile yetmez. Öylesine inanılmaz, öylesine anlaşılmaz bir durum...
Bu kendini uçurumdan atmak, intihar etmek gibi birşey... Son 9 sezonun en iyi sonuçları alınmışken, takıma ve kente “huzur” geldi diye düşünürken, artık gerçekçi biçimde şampiyonluk umutları yeşermişken; olacak şey değil...
Ne gerek vardı? Trabzonspor, bu kadar kriz atlatan, bu kadar komplo ile karşı karşıya kalan ve kılı kıpırdamadan bunları atlatan Trabzonspor, o geçmiş krizlerin yanında “devede kulak” kalan şu krizi nasıl atlamadı?
Üstelik Karabük travmasının ardından Ünal Karaman’ı Trabzonspor’a getiren, büyük tepkilere aslan gibi göğüs geren bu başkan ve yönetim değil mi?
Malatya’da alınan 5-0’lık yenilginin ardından büyük bir kesim Ünal Karaman’ın ipini çekmek için sıraya girmişken, “Darağcı” nı kurdurmayan ve Ünal Hoca’nın infaz edilmesine asla izin vermeyen aynı yönetim değil mi?
Üstelik Ünal Hoca bu kadar güçlü değilken, henüz kök-budak salmamışken...
Çok ararlar
Ne oldu da bu kriz patladı?
Keşke Sayın Başkan Ahmet Ağaoğlu dolaylı da olsa, eleştirilerini kamuoyu önünde yapmasaydı... Keşke Ünal Hoca, Başkan’a cevap verirken, ifadelerini bu kadar ileri boyuta taşımasaydı...
Keşkeler çok, dilerim “pişmanlıklar” az olur … Ama aynı iddiadayım; Trabzonspor bu krizi çözebilirdi...
Başkan “gitmeyi kafasına koymuştu” diyor. Ünal Hoca, Kayseri maçından sonra görevden alındığının kendisine tebliğ edildiğini söylüyor. Yani bu karşılıklı anlaşmaya vararak bir ayrılma değil, “kovuldu” demeye dilim varmıyor, resmen göreve son verme...
Oysa aşardı bunu Trabzonspor, neler aşmıştı, bunu da aşardı, yanlış yaptı. Trabzonspor için bundan sonrası maalesef tufan...
Hangi hoca gelirse gelsin, hangi başarıyı alırsa alsın, Trabzonspor seyircisi takımın başında Ünal Karaman’ı görmedikçe mutlu olmayacak, huzur bulmayacaktır.
Çok anlamlı bulduğum ifadelerden biridir;
“Birilerinin varlığı, yokluğunda daha iyi belli olur.”
Yaşarsak göreceğiz... Trabzonspor, Ünal Hoca’yı çok arar, çoook... Elbette Ünal Hoca da Trabzonspor’u...
Birbirlerine bu kadar yakışırken, bu kadar başarılı sonuçlar alırken, böyle ayrılık olmaz. Bu ayrılığı; aklım, vicdanım, futbol anlayışım asla kabul etmiyor.

Konyaspor

Yıllardır köklü bir transfer yapmadan, takımı taşıyacak, sonuç alacak etkili adamları kadrosuna katmadan durumu idare ediyordu. Buraya kadar... Yol bitti, takım bitti. Konyaspor önce bu Bajiç aşkından artık vazgeçmeli... Takıma her şartta çok iyi bir ya da iki golcü almalı. Diğer takviyeler sonradan gelse de olur...

Kasımpaşa

Geçmiş yıllarda bizleri Castrolar, Scarioneler, Trezeguetler, Diagneler ve benzerleri ile tanıştırdı. Hem iyi sonuçlar aldı hem de bu futbolculardan iyi paralar kazandı. Kasımpaşa bu sezon taktik değiştirdi. Süper Lig’in bıraktığı modeli ve modası geçmiş oyuncuları kadrosuna kattı. Sonuç ortada; Hayal kırıklığı...

Ankaragücü

İlk yarıyı tehlike bölgesinin içinde bitirdi. Ankaragücü düşerse acırım, üzülürüm... Bugün puan sıralamasında, üstünde olan çok takımdan daha iyi oynuyor, futbolu çirkinleştirmiyor, müthiş bir seyircisi var ve bu kadar parasızlığa rağmen dimdik ayakta durmaya çalışıyor. Bu kulüp, bu takım yaşamalı...

Gençlerbirliği

İlk yarıyı 18 puanla bitirdi. Bunun çok üstünde puan almalıydı. Ama iki maçı 9 oyuncu ile bitirmek zorunda kaldı. Çoğu maçta bir eksik oynadı. Bütün bunlara rağmen çok keyifli maçlar çıkardı. İyi oyuncuları var, kadrosunda gol krallığına aday oyuncusu var. Özellikle Hamza Hoca sonrası keyif veren futbolu zirve yaptı. Bir futbolsever olarak Gençlerbirliği maçlarından müthiş zevk alıyorum.

Yeni yıl mesajı

-Dünyada umudun yeşerdiği...
-Kadına şiddetin sona erdiği...
-Futbolda küfürün bittiği...
-Başkanların sesini kestiği...
-Hakemlerin maçı rezil etmediği...
-Futbolcuların maçı ayakta bitirdiği...
-Terbiyenin, asaletin geri geldiği...
-Sağlığın, huzurun devam ettiği...
Yeni bir yıl olsun...