Yine yavaş futbol, yine ağır aksak futbol.. Yine rakibi kollayan, rakibin üzerine gitmeyen, rakipten çekinen futbol..
Dünkü maçın ilk yarısına bakın..
Bu sezon benzerini en az on kez seyretmişsinizdir.. Beşiktaş çıkmıyor, çıksa bile o kadar ağır hareketlerle çıkıyor ki, rakip yürüyerek geriye dönüyor, defansa oturuyor..
Beşiktaş başlıyor kıvranmaya, bir sağa bir sola olmuyor..
Gedik bulamıyor..
Bulamayınca ha babam de babam yan pas.. Al gülüm ver gülüm..
Oynuyormuş gibi yapıyor..
Zannedersin ki rakip şahane kademe yapıyor.. Sıkı pres yaparak rakibi dikine oynatmıyor..
Göz açtırmıyor.. Görüntü böyle ama gerçek böyle değil..
Beşiktaş ağırlıktan gidemiyor.. Ağırlıktan sonuç alamıyor..
Şöyle izah edeyim..
Veli’nin bir şutu vardı.. On sekiz dışında yakaladı, durdu bekledi, kaleye vuracağını tribünün en tepesinde oturan adam da anladı, Kars’ta seyreden de..
Rakibin anlamaması eşeklik olurdu!..
Ağırlar dediğim bu..
* * *
İkinci yarı başlayınca Beşiktaş biraz olsun açılıyor, gol atmam lazım diye rakibinin üzerine gidiyor.. Dakikalar ilerledikçe de panikliyor..
Gol topu üretemiyor..
Duran topla, yan topla gol bulursa rahatlıyor.. Bulamazsa!..
Dünkü gibi oluyor; oturup ağlıyor..
* * *
Beşiktaş Ankaragücü karşısında özellikle ilk yarı kelimenin tam anlamıyla feci futbol oynadı..
Fecinin yanına futbol kelimesini eklersek futbola hakaret olur..
Feci oynadı diyelim..
* * *
İkinci yarı futbol oynamaya biraz yaklaştı.. Fernandes yine tek başına didindi, durdu.. Pozisyon aradı..
Edu harcadıkça harcadı.. (Tabii ki onlara pozisyon dersek )
Dört gün önce Carvalhal, Almeida- Edu ikilisiyle başlamıştı, kurtarıcı olarak Edu’nun yerine Pektemek ’i sokmuştu..
Sonuç aldı..
Bu kez Almeida- Pektemek ikilisiyle başladı, kurtarıcı olarak Edu’yu soktu..
Enteresan!
* * *
Sonuç; Beşiktaş’a yakışmadı.. Hem oynadığı futbol hem aldığı sonuç.. Kafaya oynayan takım lig sonuncusuna puan verir mi?
Aman futbolun güzelliği bu, cazibesi bu falan demeyin..
Tek pozisyon bile yok dersek yalan olmaz..
Futbolsuzluğun sefaletidir bu..
